Αμαρτωλό Πάθος (Sinful Passion)

29. Απρόσμενη συνάντηση

Ελένη

Έχουν περάσει δύο μήνες από το μπάτσελορ πάρτι που πήγε ο Αλέξης. Όταν γύρισε το επόμενο πρωί μου φάνηκε ζαλισμένος, τον ρώτησα τι συνέβη και με ρώτησε ότι τα ήπιαν αρκετά. Μου φαινόταν προβληματισμένος πολύ. Από εκείνη τη μέρα προσπαθούσε να αποφύγει όλες τις εξόδους μας, δε μιλούσε πολύ και φερόταν παράξενα. Μέχρι και στο γάμο του Μιχάλη και της Γεωργίας μου ανέφερε πως δε θέλει να πάει. Έλεγε ότι ένιωθε άρρωστος. Δεν ήταν και τελικά πήγαμε. 

Ήταν υπέροχος γάμος. Φανταστικός θα έλεγα. Μετά από έναν μήνα έμεινε έγκυος η Γεωργία. Ο Αλέξης φέρεται παράξενα τώρα τελευταία. Ίσως πρέπει να τον ρωτήσω τι συμβαίνει, γιατί δεν πάει άλλο η κατάσταση αυτή.

"Αλέξη."

"Ναι."

"Τι έχεις πάθει τώρα τελευταία;"

"Τι εννοείς;"

"Αλέξη! Μετά το πάρτι που πήγες αρχίζεις να φέρεσαι παράξενα και θέλω να μάθω το λόγο!"

"Μη μου φωνάζεις εμένα!"

"Μα δεν είναι κατάσταση αυτή Αλέξη! Δεν έχεις όρεξη για τίποτα! Και όταν λέω τίποτα, εννοώ ΤΙΠΟΤΑ!"

"Έχεις κάτι να μου πεις για το τίποτα;"

"Το αφήνω να το καταλάβεις μόνος σου. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι η όλη σου συμπεριφορά."

"Θες να σου πω γιατί είμαι έτσι;"

"Ναι! Θέλω!" του λέω και με πλησιάζει όλο και πιο πολύ.

"Πόσο πολύ το θέλεις;" μου ψιθυρίζει στο αυτί. Εγώ παρόλα αυτά κάνω όλο και πιο πίσω.

Μέχρι που ακουμπάει η πλάτη μου στον τοίχο και καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ να απομακρυνθώ άλλο.

"Έχει σημασία;" τον ρωτάω.

"Όχι. Δεν έχει." μου χαϊδεύει το μπράτσο.

"Γιατί ό,τι θέλω θα κάνω." συνεχίζει.

"Απαιτώ να μου πεις τώρ..." με κόβει με ένα παθιασμένο φιλί. 

Στην αρχή προσπαθώ να τον διώξω, αλλά είναι πολύ δυνατός.

"Λάθος κίνηση μωρό μου..." με σηκώνει ψηλά και με πετάει στο κρεβάτι.

Μου σκίζει το φόρεμα και το σλιπάκι.

"Τι κάνεις;!"

"Αυτό που έπρεπε να κάνω εδώ και καιρό." 

"Τι εννοείς; Πάρε προφυλακτικό πρώτα!"

"Όχι."

"Τι όχι;"

"Θα σε αφήσω έγκυο."

"Τι λες;"

"Θέλω να κάνουμε παιδιά μωράκι μου!"

Μου άρεσε σαν ιδέα, γιατί έχω αδυναμία στον Αλέξη και θα ήθελα κάτι δικό του και δικό μου μέσα μου. Απλά ήθελα να κάνω λίγο τη δύσκολη.

Πριν καν προλάβω να απαντήσω μπαίνει ορμητικά μέσα μου. 

"Μωρό μου εσύ!"

"Αχ ναι..."

Μπαίνει πολλές φορές μέσα μου και αρχίζω να αισθάνομαι να χύνω εγώ.

Μετά ο Αλέξης αναστενάζει και αφήνεται ελεύθερος μέσα μου.

"Αχ... Θέλω να κάνω παιδιά μαζί σου μωρό μου."

"Και εγώ. Αν και είναι λίγο νωρίς το θέλω πολύ μαζί σου." του εκμυστηρεύτηκα.

Μετά από λίγο που ήμασταν ξαπλωμένοι και αγκαλιασμένοι, χτυπάει το κουδούνι και ξεπηδάμε και οι δύο. Ντυνόμαστε γρήγορα και ο Αλέξης πάει να ανοίξει την πόρτα.

Όταν την ανοίγει βλέπω να χάνει τον κόσμο γύρω του και μια γυναίκα με ένα χαρτί στο χέρι να χαμογελάει.

"Τι θες εσύ εδώ;!" της φώναξε.

"Ωραία υποδοχή." λέει με χαμογελαστή.

"Αυτή η υποδοχή σου αξίζει! Φύγε από το σπίτι μου!"

"Ποια είναι αυτή; Η σύντροφός σου;"

"Να μη σε νοιάζει τι κάνω στην προσωπική μου ζωή!"

"Κρίμα που θα είναι πρώην δηλαδή. Εμείς θα είμαστε τρεις."

"Τι λες μωρέ παλαβή;"

"Εσύ, εγώ και το μωρό."

Εγώ όταν τα άκουσα όλα αυτά αισθάνθηκα κάτι άσχημο να επακολουθεί.

***

Feel free to comment! Ξαναλλάζω την ηλικία της Ελένης, την κάνω 18. Είμαι νόμιμη πάνω απ'όλα. ;)

***

Σας παρακαλώ ψηφίστε την ιστορία, για να με βοηθήσετε να ανεβάζω κάθε εβδομάδα.