Chapter 27

236 27 20
                                    

POV Moussa

Het is alweer gebeurd... Ik kon het niet laten. Wanneer ik het doe lijk ik verblind en ik verlies de controle gewoon over mezelf. Waarom heb ik het toch gedaan. Ik heb mijn prinses alweer bedrogen.

POV Amira

Het is nu al 2 uur geleden dat ik Moussa weg heb zien lopen en ik wacht nog steeds op hem. Ik denk dat hij iets heeft gedaan waar ik niet zo trots op ben. Waarom doet hij dat? Heb ik hem iets gedaan of zo? Even later gaat de deur open. Moussa staat daar. "Waar was je?" vraag ik bot. "E-euhm, i-ik ging even naar de winkel en ben bevriend geraakt met iemand en we gingen samen bowlen en ik was de tijd vergeten." zegt hij stotterend. "Moussa, denk je dat ik een koe ben ofzo. Ik heb je gewoon weg zien lopen met dat wijf, hoor!" schreeuw ik. Hij kijkt me alleen maar aan met een verdrietige blik.

"Amira, alsjeblieft. Het spijt me, echt." zegt hij. "Ben ik niet genoeg voor je, ben ik lelijk, kom je iets tekort? Waarom Moussa?!" schreeuw ik. "Alsjeblieft, ik weet niet waarom ik het deed, vergeef me, Amira." zegt hij terwijl hij me probeert te knuffelen. "Raak me niet aan met die vieze handen, daar heb je een andere vrouw mee aangeraakt. Denk je dat ik ga zeggen: oke Moussa, omdat jij het vraagt ga ik je vergeven en ik ga vergeten dat je hebt geneukt met een andere vrouw." zeg ik sarcastisch.

"Moussa ik wil niet meer, ik ga." zeg ik. "Wat?! Nee je gaat niet. Je mag me niet verlaten. Dat kan niet. Wij horen bij elkaar, wij maken elkaaar compleet, het mag niet!" roept hij. Zijn ogen zijn niet meer mooi maar hebben een donkere uitstraling. Het maakt me bang eerlijk gezegd. Net als hij zijn mond open wil trekken wordt er op de deur geklopt. Ik open de deur en zie Hashim, de neef van Moussa. Ik glimlach naar hem en hij feliciteert me.

"Hey, neef! Ik ben hier op vakantie en hoorde pas net over de telefoon dat jullie in dit hotel verblijven. Ik verblijf in dat hotel in het centrum. En sorry dat ik niet bij je bruiloft kon zijn, maar ik was in Duitsland, en ja, alles ging anders dan gepland weet je wel?" ratelt hij aan één stuk door. "Geeft niet, hoe is het?" ik loop weg naar de kamer. Een minuut later komt Moussa binnen. "Ga weg!" roep ik. "Amira, luister. Jij gaat me niet verlaten, ik wil jou en niemand anders!" roept hij. "Ik hoef jou niet meer, ik wil je niet! Ik wil niet een man die vreemdgaat al meteen één dag na onze bruiloft!" roep ik. "Ik kan jou een mooi huwelijk geven, of een verschrikkelijk huwelijk. Je hebt geen keus, je blijft bij mij. Anders gaan er rare dingen gebeuren." ik kijk hem bang aan. Ik duw hem weg, maar hij duwt me tegen de muur aan. "Als jij mij nog één keer zo aanraakt, dan ga je zien." zegt hij. Waar blijft Hashim? Hoort hij dit allemaal niet?? "Ga aan de kant!" roep ik en ik duw hem weer weg. Hij heft zijn hand op en even later voel ik een brandend gevoel op mijn wang.

Ik kijk hem verbaasd aan. "Waarom?" fluister ik. "Je gaat gewoon blijven, ik wil niet dat je me verlaat, ja!" Hij duwt me hard tegen de muur waardoor ik voor heel even geen adem krijg. Ik val neer op de grond, ik sluit mijn ogen en wacht op de klap, maar die komt niet.

Ik wilde eigenlijk nog wachten tot 10 votes, maar ik had zin om een nieuw deel te plaatsen. Maar nu echt nieuw deel bij 10 votes x. Vinden jullie het verhaal nog wel leuk, of begint het saai te worden? Je mag me tips sturen of ideeën xx (sorry als ee fouten in zitten, ik heb geen zin om alles te checken hahah)

Black Magic Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu