Black Magic

Chapter 25

POV Meryam

Ik zie Moussa en Amira naast elkaar staan. Mooi koppel, maar binnenkort is alles kapot. Ik wil ze niet gelukkig zien, Moussa is van mij en van niemand anders. Een jaar geleden was ik zijn droomvrouw. Ik zou met hem trouwen, al het geluk was voor mij bestemd. Alles begon zich op te bouwen, het duurde niet lang meer voor Moussa mij ten huwelijk zou vragen. Maar toen kwam Amira, de duivel, in het leven van Moussa. Moussa verliet me. "Ik zie mijn toekomst niet in jou en heb mijn geluk bij iemand anders gevonden." zei hij toen ik hem vroeg waarom. Sinds die dag ben ik mezelf gaan snijden. Ik wil niet dat Amira en Moussa gelukkig met elkaar zijn, daarom ga ik eens even een paar dingen in hun relatie manipuleren.

POV Moussa

Hier ben ik dan, samen met mijn droomvrouw. Ik zit op de bank en Amira ligt met haar hoofd op mijn schoot. Onze koffers hebben we al ingepakt. Ik aai over haar haren. "Je bent mooi." fluister ik. Ze grinnikt en bedankt me. "Jij bent lelijk." zegt ze. "Amira! Nu verpest je het moment." lach ik. "Daar zul je aan moeten wennen." grinnikt ze. "Ik hou van je." zeg ik voordat ik een kus op haar lippen druk. "Ik ook van jou, Moussa." antwoordt ze. "Zullen we slapen, het is al laat." zeg ik. Ze knikt en we lopen samen naar de slaapkamer.

We kleden ons om. Ik zie dat Amira zich niet op haar gemak voelt. "Je kan ook in de badkamer omkleden, je hoeft niet hier om te kleden als je dat niet fijn vindt." zeg ik. "Nee, ik vind het goed, ik moet er ten slotte toch aan wennen." ik knik. We gaan in bed liggen en Amira kruipt tegen me aan. Ik leg mijn armen om haar heen. Ik sluit mijn ogen en val weg.

De volgende ochtend word ik wakker, maar ik voel Amira niet meer naast me. Ik kijk om me heen en hoor dan dat de douche aan staat. Mijn telefoon gaat. Privénummer staat er. Ik neem op.

M: Hallo?
O(nbekend): Verlaat Amira, want anders zorg ik er voor dat jullie uit elkaar gaan.
M: Wie is dit? Ik herken je stem ergens van.
O: Dat hoef je niet te weten. Het enige wat je moet doen is Amira verlaten.

Gesprek beëindigd.

Wie zou dat kunnen zijn? Het was een vrouw dat hoorde je duidelijk, maar wie? En waarom wil ze mij en Amira niet samen hebben? Ik ga Amira niet verlaten, wat die vrouw ook probeert. Ik hoor dat de douche wordt uitgezet. Amira loopt de kamer in en glimlacht naar me. "Sabah alkhair!" zegt ze terwijl ze mijn wang kust. Ik glimlach naar haar. "Hoe laat moeten we uit huis?" vraagt ze. "Om 13:00 ongeveer." antwoord ik. Ze knikt. Ik staar naar haar. Ze is zo mooi, ze is perfect. Ik kijk toe hoe ze haar haar kamt en haar kleding aantrekt. Als laatst doet ze haar hoofddoek. Ze is prachtig.

We zitten pas een halfuur in het vliegtuig en Amira slaapt al. Echt een slaapkop is ze. Het dringt nu pas echt tot me door: ik ben met deze vrouw getrouwd. Ik sluit mijn ogen en voel nu pas hoe moe ik ben.

Na een tijdje word ik wakker geschud door iemand. Ik kijk en zie Amira met een grijns naar me kijken. "We zijn er!" zegt ze blij. We lopen het vliegtuig uit en doen alles wat we moeten doen, zoals onze koffers van band pakken enzo. Als we daar klaar mee zijn lopen we naar buiten en stoppen we een taxi. Ik vertel hem de naam van het hotel en we stappen in.

Zometeen weer nieuw deel. Dat deel wordt langer x