Black Magic

Chapter 31

POV Adam

Ik zie de sms die Amira mij heeft gestuurd. Ik schrik en bel haar meteen op. Ze neemt op.

Am: Hey Adam!
Ad: Wat is er? Waarom lig je in het ziekenhuis?!
Am: Kom maar langs. Dat is beter uitleggen. Ik zie je zo.
Ad: Is goed. Doei!
Gesprek beëindigd

Ik stap in mijn auto en rij naar het ziekenhuis. Daar aangekomen loop ik naar de kamer waar Amira ligt. Als ik de deur open zie ik Amira op het bed liggen. Ik loop naar haar toe en knuffel haar. Ik pak een stoel en ga naast het bed zitten. "Hoe ben je hier terechtgekomen?"

"Moussa heeft me een sms gestuurd en daarin stond dat ik naar zijn huis moest komen, omdat hij iets had. In het begin twijfelde ik of ik moest gaan, maar mijn nieuwsgierigheid overwon me dus ik ben toch gegaan. Achteraf vind ik het heel dom van mezelf, maar het is gebeurd. Toen ik daar aankwam stond de voordeur open en ik hoorde stemmen die uit de kamer van Moussa kwamen. Ik opende de deur en zag Hanane daar met Moussa zoenen. Ik was heel boos op Hanane en Moussa zei dat Hanane nooit mijn beste vriendin is geweest. Hanane zei dat dat niet zo was en toen werd Moussa boos. Hij zei iets van: je zou de waarheid niet vertellen. En toen sloeg hij haar. Ik wou hem stoppen, maar toen begon hij mij te slaan. En daardoor ben ik hier.." vertel ik.

Adam kijkt me met open mond aan. "Moussa gaat dood. Wacht maar, als ik die vieze mongool vind, he!" roept hij. "Rustig, Adam. Het heeft geen zin, je weet niet waar hij toe in staat is. Hij kan alles doen. Alsjeblieft ga niet naar hem toe." smeek ik. "Ik kan niks beloven." antwoord hij. Er komt een zuster binnen en vraagt of ik wil eten. "Ik heb nu geen honger, mag ik straks eten?" vraag ik. Ze knikt. "Oh en wanneer mag Amira het ziekenhuis uit." vraagt Adam. "Dat zal waarschijnlijk over 2 dagen zijn. Haar verwondingen zijn namelijk niet zo ernstig." Daarna verlaat ze de kamer.

2 dagen later

Ik zit op de bank als de bel gaat. Ik trek snel mijn hoofddoek aan en open dan de deur. "Hallo." zeg ik tegen de vrouw, die voor de deur staat. Ik schat rond de 20. "Hey. Ik ben een vriendin van Sabah, je moeder. Allah irhama.. Mag ik binnenkomen?" zegt ze. "Euhhm, oke." zeg ik. Ik laat haar naar binnen en sluit de deur. "Ik ben Meryam, trouwens." "Amira." zeg ik en ik schud haar hand. "Thee of koffie?" vraag ik. "Thee graag." antwoordt ze. "Ga maar zitten." zeg ik als we in de woonkamer komen. Ik loop naar de keuken en maak 2 kopjes thee. Als ik klaar ben loop ik naar de woonkamer en zet ik de thee neer. "Je moeder was een hele lieve vrouw." zegt ze. "Ja inderdaad." "Heb je nog foto's van haar?" vraagt ze. "Ja, ik ga ze halen. Momentje." zeg ik en ik loop naar de kamer van mijn ouders om de tas met foto's te pakken.

POV Meryam

Als Amira boven is pak ik het kleine flesje met gif uit mijn tas. En doe ik een paar druppeltjes gif in de thee van Amira. Ik weet niet wat voor gif het is, maar Moussa wou het niet zeggen. Ik stop snel het flesje in mijn tas als ik Amira de trap af hoor komen.

Na een lange, saaie show van de foto's van de moeder van Amira, loop ik naar het huis van Moussa. "Ik heb het gedaan, schatje." zeg ik. "Goed zo. We gaan haar waarschijnlijk nooit meer terug zien. Kom hier babe." zegt hij en hij knuffelt me. "Je beloning is een nachtje met mij doorbrengen."

POV Amira

Ik neem nog een slokje van mijn thee, die raar smaakt. Ik spuug het meteen uit. Ik loop naar de badkamer en was mijn mond goed. Ik doe dit nooit als iets raar smaakt, maar ik heb een raar gevoel in mijn buik.