Chapter 1

886 46 23
                                    

Pov Amira
Ik ben mijn spullen aan het pakken. Lekker Marokko over 2 weken!!! Heb er zin in. "Amira! Kom! Hanane is er!" hoor ik mijn broer Adam roepen. Hanane is mijn beste vriendin, al sinds de tweede. Ze is echt mijn schatje. Ik ren snel de trap af en knuffel Hanane in de woonkamer. Wanneer ik haar los laat bekijk ik haar goed. Ze heeft bruin krullend haar, groene ogen en volle lippen. Ik heb iets donkerdere groene ogen en ook krullend haar. Hanane heeft een blauwe jurk aan die tot haar knieën komt. Staat haar echt leuk. "Wat gaan we straks doen?" vraag ik als we op de bank gaan zitten.

"Amira eh ezel, vraag dan of ze wat wil drinken. Heeft yemma jou nooit manieren geleerd." zegt Adam. "Ze heet niet voor niks Amira (Amira betekent princess in het Arabisch)." lacht Hanane. Ik kijk ze allebei met een poker-face aan, maar moet dan toch lachen. "Wil je wat drinken, Hanane?" vraag ik nog steeds lachend. "Nee, dankje, Amira." zegt ze terug. "Ewa, ik moet gaan, zie jullie later." zegt Adam. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en geeft Hanane een knipoog. Walgelijk. Ik weet dat Hanane wat voor hem voelt, maar dat laat ze niet merken. Het is ook niet gek. Mijn broer is best wel knap, licht groene ogen, gespierd lichaam, getrimde baard, getinte huid, goed karakter en hij behandelt meisjes als zijn moeder, met respect.

Eigenlijk precies waar de meeste meisjes van dromen. Hij is 24 jaar oud. "Zullen we naar Albert Heijn gaan, ff snoep enzo halen." vraag ik. Hanane knikt. Ik trek mijn schoenen aan en loop samen met Hanane naar de AH. "Amira!!!" gilt Hanane opeens. Iedereen kijkt ons aan omg, Hanane echt...?! "Wat eh zeehond?!" zeg ik geïrriteerd. "Kijk die schattige boy. Omg!" zegt ze, nu wat rustiger. "Bedoel je die aap daar? Fix zijn nummer dan." "Amira," roept ze verontwaardigd "doe normaal hij is echt cute." ik knik. Hij is echt niet cute, maarja. Hanane heeft een andere smaak.

"Hanane, wanneer zou j-" voordat ik mijn zin af kan maken loopt ze naar die aap. Ik zucht. Hanane kan nooit van jongens afblijven, echt een sukkel. Maar ze is wel een schatje hoor. "Amira! Hierheen!" roept iemand. Ik kijk om me heen en zie mijn neef Adil tegen zijn auto aan leunen. Huh?! Wat doet hij hier. Ik mag hem echt niet. Hij beledigt me altijd en hij denkt echt dat ik een slet ben ofzo. Rare.

"Wat doe jij hier eh dikzak?! Moet jij niet thuis schoonmaken ofzo?" zegt hij. Dit bedoel ik dus. "Ik ga met Hanane naar AH. Doei!" zeg ik. "Nee, jij komt met mij mee. Denk je soms dat ik niet weet waarvoor jullie hier zijn. Vieze slet." zegt Adil. "Pardon?! Noem je mij een slet? Wie denk je wel dat je bent. Ga ergens anders leugens verspreiden ofzo, rare. Ik ben nog maagd Alhamdullilah. Jij zal waarschijnlijk al laaaang niet meer maagd zijn." zeg ik. "Hou je bek, Amira. Moet ik soms aan je broer vertellen waar je mee bezig bent? Met jongens meegaan enzo."

"Wtf Adil, ben jij wel helemaal 100?! Ik doe dat soort dingen niet, ja. Ik ben geen slet en ik ga niet met jongens mee. Als jij leugens wil verspreiden, prima, maar Adam gelooft je toch nooit." "Loop, loop eh slet." zegt hij. Ugh wat een klootzak. Hij mag echt opdonderen. Adil is 26 en hij heeft ooit mijn oudste broer Mustafa van 26 in elkaar geslagen met zijn vrienden. Echt raar. Adil zei toen dat hij Mustafa in elkaar sloeg omdat hij hem niet mag. Ja wat is dat voor reden?! Sindsdien mag ik hem niet meer.

Ik lig nu in mijn bed, aan het dromen over Marokko. Bijnaaa!!! Vandaag was leuk, behalve dat met Adil, maar boeien. Ik sluit mijn ogen en val dan in slaap.

Ja, dit is het eerste deel van How Black Magic Changed My Life. Hopelijk vond je het leuk. Sorry als het niet leuk is, maar ik beloof dat het leuker zal worden x

Black Magic Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu