Leondre Devries Bad Boy ? Maybe

9

Pogadaliśmy i jest okej. Siedzi u mnie i jest taki troskliwy. Nie jest nachalny jak na początku.

- Debilu, oddaj to! - podbiegłam do niego i wyrwałam mu go z rąk. On zaczął się śmiać.

- Za dwa dni wycieczka. - nadal się śmiał. Trzymał w ręce moje bikini i zaczął do siebie przykładać.

- Dla ciebie mniejszy rozmiar. - uśmiechnęłam się zadziornie i odłożyłam strój do szuflady.

Po mieszkaniu rozległ się dzwonek do drzwi.

- Zaprosiłaś kogoś? - spytał.

- Nie, czekaj idę otworzyć. - udałam sie do drzwi.

- No witaaj. - w drzwiach stała Kris. Ja pierdziele co się z nią stało?

Może i tak dużo tej tapety na ryju nie ma, ale duża się zrobiła.

- Leondre? - zaczęła iść przed siebie zostawiając walizki obok mnie.

Odwróciłam się a mina Leo mówiła wszystko.

Zaczęłam się śmiać, a ona podeszła do niego tak blisko, że mu współczułam.

- Co ty tu robisz? - prawie go opluła. Zwijałam się ze śmiechu.

- Przyszedłem do Loren? - objął mnie i po chwili wybuchneliśmy śmiechem.

- Że co prosze? Ty z tą dziwką? - po tych słowach podeszłam do niej i chciałam ją popchnąć na schody ale w ostatniej chwili Leo złapał mnie za rękę.

- Co ty robisz? - popatrzyłam na niego nerwowo.

- Jakby spadła to by pękła no i cała chata tłusta. - uśmiechnął się.

- Miałaś być jutro. - popatrzyłam na nią z obrzydzeniem.

- Wolałam dzisiaj. A dlaczego zmieniłaś zamki? - zaczęła mi machać palcem przed nosem.

- Nie zmieniłam tylko nie masz kluczy do tego domu idiotko. - przewróciłam oczami.

- Nie będziesz mnie obrażać ty szmato. - wrzasnęła tak że opluła ściane. Obraża mnie we własnym domu, no fajnie.