#Chapter 52:
Gwenn's Pov...
Nagising akong puro puti ang nakikita ko..Tsaka ko lang naalala ang nangyari.. .Nakita ko Si Dave nakadukdok sa higaan ko, nag angat siya ng ulo nung maramdaman niyang gumalaw ako...
Hon, kumusta pakiramdam mo? tanong niya...
Hon, kumusta ang baby natin? tanong ko imbes nx sagutin siya...
Ok lang siya Hon...Magpahinga ka muna.. Anong gusto mong kainin? nagugutom.ka na ba? tanong niya na parang nababalisa...
Tapatin mo nga ako hon, may problema ba? tanong ko..
Ah..eh..wa..wala hon...tugon naman ni dave..
Pero alam kong may kakaiba sa kanya..alam kong may problema...kilala ko na kasi si dave eh...
Sabihin mo sakin hon, ano ang problema? pamimilit ko sa kanya...
Hon, your doctor told me na may bukol ka daw sa ovary at masyado daw kumplikado ang kalagayan mo at ng baby natin... So I decided na magpapaopera ka..
wika ni dave na naluluha na...
Nooo... sigaw ko... I don't want to lost our baby hon..Ipapanganak ko siya ng normal..kahit na kapalit pa nito ang buhay ko...sagot ko..
But Hon, I don't want to lose you also.. Hindi ko kaya... Ang naiiyak nang wika ni dave...
Bigla namang tumulo ang luha ko...
Hon, please ngayon lang ako hihiling sa iyo sana naman pagbigyan mo ako.. Kahit naman mabuhay ako kung wala din yung anak natin para na din akong namamatay nun.. Kaya please hon... sabi ko na umiiyak na...
Ok hon..
Shhh... tahan na.. makakasama pa yan sa baby natin.. wika niya...
So payag ka na hon? tanong ko..
Tumango naman siya..
Niyakap ko siya... "Thank you hon" I mouthed
Lumipas ang isang linggo at nakalabas na din ako sa hospital...
Hon, Kita mo tong video recorder? tanong ko kay dave minsan na nakaupo kmi sa labas ng bahay...
tumango lang siya...
Gusto kong ipakita mo ito sa magiging anak natin kung wala na ako..sabi ko..
Huwag kang magsasabi ng ganyan hon...Makikita mo pa at masubaybayan ang paglaki ng anak natin..Matamlay niyang turan...
Habang tumatagal kasi at lumalaki ang ttiyan ko patuloy pa din ang paglaki ng bukol sa ovary ko..
Kita ko din minsan na umiiyak si dave..cguro di niya kayang makita na ganito ang kalagayan ko... Naawa na din ako sa kanya.. 7 mos. na din tiyan ko at 2 mos. nalang manganganak na ako..
Hello pa? sagot ko sa tawag ni papa...
Anak, kumusta ka na? tanong niya
Ok lang po pa, heto malapit na akong manganak...tugon ko
Anak, dito ka na manganak.. may hospital pa naman tayo dito at alam kong maasikaso ka ditong mabuti.wika ni papa...
Actually matagal na ding sinasabi ni dave na sa u.S na ako manganak... ngunit ako lang ang umaayaw...
Pro panahon na din siguro na pagbigyan ko naman siya. at tsaka gusto ko din makasama sina papa.
