chapter 37

361 19 10
                                    

kenna: alam mo ba, dito sa lugar na 'to nalaman mo na ako at si kenneth ay iisa.

jonathan: really?

tumango si kenna.

kenna: tapos nung nalaman mo yun, nagalit ka sa 'kin.

jonathan: may ginawa ba 'kong masama sayo that time?

kenna: wala naman. nasaktan lang ang puso ko kasi niloko kita, kasi nasaktan kita.

jonathan: may sinabi ba 'kong hindi maganda sayo?

kenna: sabi mo...................... sana hindi mo na lang ako nakilala at minahal.

niyakap ni jonathan si kenna.

jonathan: i'm sorry, kenna. kung ano man yung sinabi ko sayo before, i'm sure i didn't mean to say it. maybe nasaktan lang talaga ako that time. i'm sorry.

niyakap din sya ni kenna.

kenna: ano ka ba? okay na yun noh. ako nga dapat ang mag sorry sayo eh. dahil sa 'kin naaksidente ka kaya na - comatose ka for a year.

napatingin sya kay kenna.

jonathan: what do you mean?

kenna: nung araw kasi na umalis ako papunta sa ibang bansa, yun din ang araw na naaksidente ka kasi pipigilan mo raw ako sa pag - alis.

unti - unting naalala ni jonathan ang mga nangyari kaya medyo sumakit ang ulo nya.

kenna: nathan? nathan, anong nangyayari sayo?

mas lalo pang sumakit ang ulo nya.

jonathan: aahh!

kenna: nathan, what's happening to you?!

bigla na lang hinimatay si jonathan.

kenna: nathan!

( HOSPITAL )

( FLASHBACK )

jonathan: ( kenna.................. no................... don't leave me. i can't live without you. please.................. don't go. )

( END OF FLASHBACK )

unti - unting dinilat ni jonathan ang mga mata nya. napatingin sya sa paligid.

jonathan: ( ba't nandito ako? ang huling naalala ko ay nasa opisina ako. )

hinanap nya agad si kenna. doon nya lang napansin na nasa tabi lang pala nya si kenna at natutulog habang nakayakap sa kanya. napangiti na lang sya. hinaplos nya ang mukha nito.

jonathan: i'm so lucky to have you in my life, kenna. thank you for coming back. sa totoo lang, hindi ko talaga alam ang gagawin ko kung tuluyan ka ng mawawala sa 'kin. i'm sorry if nasaktan kita................... pero babawi ako sayo ha? i love you.

hinalikan nya ito sa noo at may tumulong luha sa mata nya. unti - unti na ring nagising si kenna.

kenna: nathan? nathan, anong nangyari? bakit umiiyak ka? may masakit ba sayo?

nakatingin lang si jonathan sa kanya. pinahid naman ni kenna ang luha sa mukha ni jonathan. hinawakan ni jonathan ang kamay nya at hinalikan ito.

jonathan: thank you, kenna.

kenna: for what?

jonathan: kasi kahit na nasaktan kita, bumalik ka pa rin at minahal mo 'ko.

napaiyak si kenna.

kenna; nathan naman eh. pinapaiyak mo 'ko. ano bang problema mo? bakit ka ba ganyan?

jonathan: naaalala ko na ang lahat.

kenna: ano?

jonathan: naaalala na kita. from the day we met hanggang sa naaksidente ako.

hindi nakapagsalita si kenna.

jonathan: you won't leave me again, right?

hinalikan nya si jonathan. tiningnan nya ito ng diretso sa mata.

kenna: bakit ko naman gagawin yun?

hinalikan din sya ni jonathan.

jonathan: i love you.

kenna: mas mahal kita.

jonathan; i love you more.

kenna: mas mahal kita.

napangiti na lang sila sa isa't isa.

sophia: ospital ba talaga 'tong napuntahan natin? hindi kaya park 'to?

napatingin silang dalawa kay sophia. kasama ni sophia sina cill, jean at rj. napaupo si kenna pero pinahiga ulit sya ni jonathan at niyakap sya nito.

kenna: anong ginagawa mo?

jonathan: niyayakap ka.

sophia: hoy! ang haharot nyo ha? sinong maysabing pwede kayong maglandian dito ha?

jonathan: me. at anong masama kung nilalandi ko ang girlfriend ko?

all: girlfriend?!



( END OF CHAPTER 37 )

ayan!

bumalik na rin ang memories ni jonathan.

ano na kaya ang susunod na mangyayari?

abangan po natin sa next chapter.

Born For YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon