steven: hindi nga? seryoso ka?
steffi: uhm................ hindi. ano ka ba? ba't naman kita liligawan? parang nagjo - joke lang eh.
natawa ulit si steven.
steven: muntik mo na 'kong mapaniwala dun ah.
may napansin si steffi na umiiyak na babae sa dulo ng tulay.
steffi: wait lang ha?
steven: o, san ka pupunta?
steffi: may kakausapin lang ako.
steven: sasamahan na kita. baka mawala ka eh.
steffi: no. malapit lang naman eh. sige ha? wait lang.
nilapitan ni steffi ang babae.
steffi: miss, are you okay?
napatingin naman sa kanya ang babae.
steffi: kenna?! anong nangyari? ba't ka umiiyak?
niyakap ni kenna si steffi.
steffi: hey, ano bang nangyari?
kenna: si nathan kasi eh...............
steffi: bakit?
kenna: nag - away kasi kami.
steffi: ano namang pinag - awayan nyo?
kinuwento naman ni kenna ang mga nangyari.
steffi: naku, baka hiwalayan ka na ni jonathan.
lalong napaiyak si kenna.
steffi: tumahimik ka nga dyan. baka akalain nila ako sayo eh.
kenna: ikaw kasi eh
steffi: nagbibiro lang naman ako eh sineryoso mo naman.
kenna: hindi magandang biro.
steffi: posible naman talagang mangyari eh.
kenna: talaga? posible ba talaga? pero sabi nya mahal nya ko.
steffi: mahal ka naman talaga nya eh kaya nga siguro nagtampo yun sayo kasi nawawalan ka ng panahon sa kanya.
kenna: then.................... anong gagawin ko?
steffi: puntahan mo sya and mag - sorry ka sa kanya.
napatingin ulit si kenna sa padlock na hawak nya.
steffi: sige na, babalikan ko na si steven.
kenna: okay.
( SAMANTALA )
nagprepare ng lunch si jonathan habang kausap ang mama nya sa cellphone.
jean: kumusta naman ang Paris? okay ba?
jonathan: okay po sana....................
jean: bakit? may problema ba?
jonathan: nag - away po kasi kami ni kenna or mas tamang sabihin na inaway ko sya.
jean: bakit? ano bang ginawa mo?
kinuwento nya sa mama nya ang nangyari kanina.
jean: intindihin mo na lang si kenna , jonathan. masyado lang siguro syang focus sa trabaho ngayon.
jonathan: wala namang masama kung mag - eenjoy diba para at least mabawasan yung stress nya kakaisip sa trabaho.
jean: yeah right. nai - stress sya sa wala. ano ba kasing pinaplano mo, jonathan? bakit kailngan nyo pang pumunta sa Paris? ano bang meron?
jonathan: secret po, ma pero baka hindi po matuloy kasi nga inaway ko sya.
jean: e di kausapin mo. mag - sorry ka. ba't mo naman sya iniwan dun? eh kung maagaw yun sayo ng iba? baka nakakalimutan mong dyosa ang girlfriend mo?
napangiti na lang si jonathan.
jonathan: i know, mom. susunduin ko na lang sya.
jean: okay
jonathan: bye, mom.
jean: bye.
palabas na sana ng bahay si jonathan nang bumukas ang pinto at pumasok si kenna.
kenna: nathan..................
niyakap sya ni kenna.
kenna: sorry................ sorry na.
napaiyak na lang si kenna.
jonathan: ssh........... tama na. it's my fault. i'm sorry.
kenna: no. you're right. puro trabaho lang ang inatupag ko these past few days. i'm sorry kung napapabayaan kita. it won't happen again.
jonathan: okay na yun. tahan na.
maya - maya, tumigil na sa pag - iyak si kenna.
kenna: mahal na mahal kita.
jonathan: and i love you more.
maghahalikan na sana sila nang biglang dumating sina steffi at steven.
steffi: oops! sorry, okay? sorry.
inirapan lang ni kenna si steffi.
kenna: kahit kailan talaga kontrabida ka.
steffi: next time kasi mag - lock kayo ng pinto bago kayo gumawa ng kababalaghan.
kenna: ano ba kasing ginagawa nyo dito? tsaka pa'no nyo nalaman na dito kami nag - i - stay?
steffi: sinundan lang naman kita dito.
kenna: bakit?
steffi: wala lang. makikikain lang sana kami. gutom na kasi kami eh.
steven: ikaw lang.
biglang siniko ni steffi si steven.
steven: ouch!
steffi: sumakay ka na lang kasi.
steven: grabe ka sa 'kin ha? sakit nun ah.
steffi: masakit ba? saan masakit?
hinawakan naman ni steffi ang tiyan ni steven.
steffi: ( daming pandesal ah? okay din pala manantsing paminsan - minsan. )
( END OF CHAPTER 80 )
BINABASA MO ANG
Born For You
Romancethis story is for FabKen Lovers!!!!!! para to sa mga hindi maka move on sa kanilang dalawa. para sa mga kinikilig sa kanila eventhough pareho silang lalaki.