chapter 80

184 15 3
                                    

steven: hindi nga? seryoso ka?

steffi: uhm................ hindi. ano ka ba? ba't naman kita liligawan? parang nagjo - joke lang eh.

natawa ulit si steven.

steven: muntik mo na 'kong mapaniwala dun ah.

may napansin si steffi na umiiyak na babae sa dulo ng tulay.

steffi: wait lang ha?

steven: o, san ka pupunta?

steffi: may kakausapin lang ako.

steven: sasamahan na kita. baka mawala ka eh.

steffi: no. malapit lang naman eh. sige ha? wait lang.

nilapitan ni steffi ang babae.

steffi: miss, are you okay?

napatingin naman sa kanya ang babae.

steffi: kenna?! anong nangyari? ba't ka umiiyak?

niyakap ni kenna si steffi.

steffi: hey, ano bang nangyari?

kenna: si nathan kasi eh...............

steffi: bakit?

kenna: nag - away kasi kami.

steffi: ano namang pinag - awayan nyo?

kinuwento naman ni kenna ang mga nangyari.

steffi: naku, baka hiwalayan ka na ni jonathan.

lalong napaiyak si kenna.

steffi: tumahimik ka nga dyan. baka akalain nila ako sayo eh.

kenna: ikaw kasi eh

steffi: nagbibiro lang naman ako eh sineryoso mo naman.

kenna: hindi magandang biro.

steffi: posible naman talagang mangyari eh.

kenna: talaga? posible ba talaga? pero sabi nya mahal nya ko.

steffi: mahal ka naman talaga nya eh kaya nga siguro nagtampo yun sayo kasi nawawalan ka ng panahon sa kanya.

kenna: then.................... anong gagawin ko?

steffi: puntahan mo sya and mag - sorry ka sa kanya.

napatingin ulit si kenna sa padlock na hawak nya.

steffi: sige na, babalikan ko na si steven.

kenna: okay.

( SAMANTALA )

nagprepare ng lunch si jonathan habang kausap ang mama nya sa cellphone.

jean: kumusta naman ang Paris? okay ba?

jonathan: okay po sana....................

jean: bakit? may problema ba?

jonathan: nag - away po kasi kami ni kenna or mas tamang sabihin na inaway ko sya.

jean: bakit? ano bang ginawa mo?

kinuwento nya sa mama nya ang nangyari kanina.

jean: intindihin mo na lang si kenna , jonathan. masyado lang siguro syang focus sa trabaho ngayon.

jonathan: wala namang masama kung mag - eenjoy diba para at least mabawasan yung stress nya kakaisip sa trabaho.

jean: yeah right. nai - stress sya sa wala. ano ba kasing pinaplano mo, jonathan? bakit kailngan nyo pang pumunta sa Paris? ano bang meron?

jonathan: secret po, ma pero baka hindi po matuloy kasi nga inaway ko sya.

jean: e di kausapin mo. mag - sorry ka. ba't mo naman sya iniwan dun? eh kung maagaw yun sayo ng iba? baka nakakalimutan mong dyosa ang girlfriend mo?

napangiti na lang si jonathan.

jonathan: i know, mom. susunduin ko na lang sya.

jean: okay

jonathan: bye, mom.

jean: bye.

palabas na sana ng bahay si jonathan nang bumukas ang pinto at pumasok si kenna.

kenna: nathan..................

niyakap sya ni kenna.

kenna: sorry................ sorry na.

napaiyak na lang si kenna.

jonathan: ssh........... tama na. it's my fault. i'm sorry.

kenna: no. you're right. puro trabaho lang ang inatupag ko these past few days. i'm sorry kung napapabayaan kita. it won't happen again.

jonathan: okay na yun. tahan na.

maya - maya, tumigil na sa pag - iyak si kenna.

kenna: mahal na mahal kita.

jonathan: and i love you more.

maghahalikan na sana sila nang biglang dumating sina steffi at steven.

steffi: oops! sorry, okay? sorry.

inirapan lang ni kenna si steffi.

kenna: kahit kailan talaga kontrabida ka.

steffi: next time kasi mag - lock kayo ng pinto bago kayo gumawa ng kababalaghan.

kenna: ano ba kasing ginagawa nyo dito? tsaka pa'no nyo nalaman na dito kami nag - i - stay?

steffi: sinundan lang naman kita dito.

kenna: bakit?

steffi: wala lang. makikikain lang sana kami. gutom na kasi kami eh.

steven: ikaw lang.

biglang siniko ni steffi si steven.

steven: ouch!

steffi: sumakay ka na lang kasi.

steven: grabe ka sa 'kin ha? sakit nun ah.

steffi: masakit ba? saan masakit?

hinawakan naman ni steffi ang tiyan ni steven.

steffi: ( daming pandesal ah? okay din pala manantsing paminsan - minsan. )



( END OF CHAPTER 80 )

Born For YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon