kenna: bakit? hindi pa ba tayo magkasama ngayon? araw - araw nga tayong nagkikita eh.
jonathan: you know what i'm talking about.
kenna: oo na po. halika na. i'm sure nagugutom na sila.
jonathan: okay.
( SAMANTALA )
binigyan ni steven si steffi ng towel.
steven: mauna ka nang magbihis. lalabas muna ako, okay?
steffi: wait.
steven: what? may kailangan ka pa?
steffi: ahm................ wala naman.
steven: i know marami ka pang tanong pero sasagutin kita mamaya okay?
steffi: okay.
lumabas na si steven. after magbihis ni steffi, si steven naman ang nagbihis. after that, kumain na sila.
steffi: steven................
steven: bakit?
steffi: bakit wala akong maalala tungkol dito?
steven: kasi naaksidente ka nung bata ka pa. i guess............... it's my fault.
steffi: what do you mean?
steven: simula kasi nang mamatay si ate, hindi ka na lumalabas ng bahay. hanggang sa nag decide sina mom at dad na lumipat na kasi habang nandito kami, maaalala lang namin si ate.
nakinig lang si steffi kay steven.
steven: nung araw na umalis kami................... dun ka naaksidente.
steffi: uhm................. anong nangyari?
steven: hinabol mo kasi yung kotseng sinasakyan namin and i saw you that's why i told my dad to stop the car. but........................nung pagbaba ko sa car, nakita na lang kita na nakahandusay sa daan.
steffi: nasagasaan ako?
tumango lang si steven.
steven: and after that.................. hindi mo na ko maalala. yun ang sabi ni tita selena sa kin.
steffi: and hindi nyo pinaalam sa kin?
steven: nakinig ka ba sa sinabi ko kanina? nag aalala lang kami na baka bumalik ka sa dati kapag pinaalala namin sayo ang nakaraan mo.
steffi: oh.................... okay.
natapos na silang kumain.
steffi: ako na ang magliligpit dito.
steven: why?
steffi: wala. gusto ko lang.
nag umpisa ng maghugas ng mga pinagkainan si steffi nang may biglang yumakap sa kanya mula sa likod.
steven: okay ka lang ba?
steffi: o - oo naman. a - ano................... may kailangan ka ba?
steven; wala naman. gusto lang kitang panoorin habang naghuhugas ka ng mga pinggan.
steffi: akala ko ba manonood lang? may kasama talagang yakap?
steven: ayaw mo?
napangiti na lang si steffi. hinarap sya ni steven.
steffi: hey, hindi pa ko tapos maghugas.
steven: mamaya na yan.
steffi: bakit ba?
napatingin si steffi sa kwintas na suot ni steven. hinawakan nya ito.
steven: may naaalala ka ba?
umiling si steffi.
steffi: wala naman. lagi mo kasi tong suot eh. sabi mo before, bigay to sayo ng babaeng mahal mo.
steven: and?
steffi: ako ba ang nagbigay sayo nito?
what do you think?
steffi: so ako nga? asan ang kapares nito? diba dapat suot ko rin yun?
steven: dahil bata ka pa nun, steffi.
steffi: eh ano naman kung bata pa ko nun? bawal ko bang suotin yung necklace?
steven: kasi nung mga bata pa tayo, nung binigay mo sa 'kin ang kwintas na 'to sabi mo na kapag dumating yung panahon na nakita kong suot mo na ang pares ng kwintas na suot ko ngayon, it means girlfriend na kita.
steffi: what?! sinabi ko yun?!
steven: yup.
steffi: OMG! saan ko hahagilapin ang kwintas na yun?
biglang inuntog ni steffi ang ulo nya sa pader.
steven: hey!
steffi: kailangan kong maalala kung sa'n ko nilagay yun.
hinwakan ni steven ang mukha ni steffi.
steven: wag na. sasaktan mo lang yang sarili mo sa pag untog ng ulo mo eh.
steffi: pa'no mo ko magiging girtlfriend if hindi ko yun mahahanap?
steven: okay. if you kiss me, it means girlfriend na kita.
steffi: yun lang? ang dali lang naman pala eh.
hinlikan ni steffi si steven.
steffi: ayan. okay na. so boyfriend na kita?
steven: yeah. you're mine and i'm yours.
sa sobrang tuwa ni steffi, hinalikan nya ulit si steven. maya - maya, bumaba ang halik ni steven sa leeg nya. she moaned in pleasure at napapikit na lang sya. he soon slid his hands down to her legs, caressing them up to her smooth thighs.
steffi: steven, wait.
tumigil naman si steven at napalayo agad sya kay steffi.
steven: i'm - i'm sorry. i didn't mean to ----------------
steffi: no, hindi yun. ano kasi.............. ang awkward lang kasi kung dito natin gagawin. if you want.................... pwede nating ituloy sa kwarto mo.
steven: are you serious?
steffi: yes, bakit hindi?
bigla syang hinila ni steven at hinalikan ulit sya nito. ipinulupot nya ang mga binti nya sa bewang ni steven. nagsimula na itong maglakad papunta sa kwarto at hiniga sya nito sa kama. nasa ibabaw nya si steven. he quickly removed her dress. hinubad na rin ni steven ang shirt na suot nya. they were both left with one piece of clothing on. suot pa rin ni steven ang boxers nya at si steffi naman ay tanging undies na lang ang suot. he sucked on her glorious and sweet mountains. his tongue flicked against her nipple as his other hand fondled her other breast. she lifted her body towards his face, groaning when he softly gritted her nipple with his teeth. his tongue next traveled down to her navel. he pulled the only piece of clothing that she was wearing down with his teeth. he positioned himself on top of her. she gripped on the bedsheet, preparing herself for something hard and huge to enter.
steven: are you nervous?
steffi: no.
steven: i'll be gentle, okay?
steffi: okay.
( END OF CHAPTER 106 )
BINABASA MO ANG
Born For You
Romancethis story is for FabKen Lovers!!!!!! para to sa mga hindi maka move on sa kanilang dalawa. para sa mga kinikilig sa kanila eventhough pareho silang lalaki.