Üzgün değilim.
Pişman değilim. Bir daha yapmak için zamanı geri almak istiyorum. Zevk veriyordu. O'nun saçlarından tutup kafasını duvara sürtmek inan bana mükemmeldi. Onu öldürmemem için yalvarması ve gözlerime bakarak benim 'efendi' olduğumu haykırması tarif edilemezdi. Onu öldürmek, tanrım... Harikaydı. İğrenç biriyim değil mi? Ama bu satırları iyi oku, sevgilim! Ben senin eserinim. Sevdin mi? Bence sevmelisin. Polislerin geleceğini ve beni alacağını biliyorum. Hâlâ pişman değilim. Huzurluyum. Sadece... Sadece hâlâ acı çekiyorum, bebeğim. Aklımda bir soru var.
Onu öldürürken bile,
Her an nefes alırken,
Ağlarken ve
Tanrı'ya yalvarırken
Tek bir soru vardı.
Neden beni sevmedin?
