Ella: The Innocent Gangster

ELLA* XV

Ella's POV

Pagkatapos ng ilang years na paglalakad ay sa wakas nakabalik na rin ako sa pinanggalingan ko kanina. Muntik pa akong mawala.

Hinanap ko na sila Diane. Pero wala na sila. Tanging mga bag na lang nila ang nakita ko. Wala na rin yung mapa. Argh! Pano na ako nito?

Nakakahurt ah. Hindi man lang nila ako naalala.

Tsk bahala na nga. Malapit na rin naman yung labasan. Mahahanap ko rin naman siguro yun.

Iika Ika ako naglakad. Pilit na inaalala yung direction sa mapa. Tsk pagnakalabas talaga ako dito. Hu u? Sila sa akin.

Ilang beses din akong na dead end kaya inabot na ako ng gabi sa daan bago ko na kita yung labasan.

"Oh GOD thank you!" Halos mapa trumpet na ako sa sobrang saya. Sa wakas!

My scanner na naka dikit sa gilid kaya naman itinapat ko yung kamay ko. Diba ganun naman yun?

Napangiti ako ng sobrang lawak ng bumukas yung pintuan.

Wala na akong pagaalinlangang pumasok sa loob. Sinalubong ako ng isang babae na parang scientists. Grabe ah ano kayang detergent ang gamit nya. Sobrang puti nung lab gown nya eh.

Agad naman akong nahiya sa suot ko. Ang dungis ng suot kong t shirt tapos warak warak pa yung pantalon ko. Idagdag mo pa na dalawang araw na akong hindi naliligo.

"Congratulation Ms. Villaluz. Have a seat." Turo nya dun sa nagiisang upuan sa gitna.

Napangiwi ako ng makitang upuan yun sa dental clinic. Teka asan ba ako? Akala ko pa naman ay makakauwi na ako.

"Don't worry pagkatapos nito ay makakalabas ka na. Just do what you must do. Here drink this." Sabay abot nya sa akin ng maliit na baso na may tubig na laman.

Nagaalinlangan man ay tinanggap ko ito at ininom.

"Bottoms up"

Napapikit ako dahil bahagya akong nahilo. Alak ata yun eh.

"Ano po ba--" napahinto ako ng makitang nagiisa na lang ako sa kwarto. Teka asan na yun?

Grabe ah pati ba naman sya ay iniwan ako. Bakit ba lagi na lang akong iniiwan? Chos.

Pagkatapak ko sa sahig ay bigla na lang akong napadpad sa isang kwarto. Pinapalibutan ito ng mga stuff toys at libro. Halos kulay puti at dilaw ang interior ng kwartong iyon. Ano na naman ba ito?

Nakaramdam ako ng kaba sa hindi ko malamang dahilan. Parang pamilyar sa akin ang lugar na ito.

Nakarinig ako ng kakaibang ingay. Someone is screaming. Hindi ko alam kung bakit pero dinala ako ng mga paa ko sa lugar kung saan ko huling nakita ang mga magulang ko.

And then I remember this place. Itong ang bahay natinitirhan ko dati. Kung saan kumpleto pa ang pamilya namin.

I can't help but to feel emotional.

Nakarinig ako ng mga kalabog. Nakita ko kung paano luoban ang bahay namin ng mga armadong tao.

I saw my mom and my dad running towards me. Habang hawak naman ng mga armadong lalaki ang Ate ko. I remember this scene.

Para akong bumalik sa pagkabata ko. Para akong bumalik sa pangyayari five years ago.

"Please! Just take all the money. Nagmamakaawa ako wag nyong lang saktan ang pamilya ko." My daddy said.

My mother hug me so tightly. Telling me to hush and everything will be alright. But it is not.

Nagkagulo ang lahat ng tangkaing pagsamatalahan ang ate ko. My father fight until his last breath. Nakita ko kung paano magagaw buhay ang tatay ko. Showering by his own blood.

Nakatakas kami pero hindi pa kami nakakalayo ay nakarinig ulit kami ng pagputok. Maraming beses.

Halos maubusan ako ng hininga ng makita ko ang mommy sa sahig at wala ng buhay.

I saw my self na niyayakap ang bangkay ni mommy. Ignoring the fact na may gustong pumatay sa amin ng ate ko.

Nakarinig ulit kami ng pagputok. Hinila na ako ng ate ko paalis but hell hindi ko kay ang iwan ang nanay ko. Pero sa huli ay wala na rin akong nagawa kung hindi ang magpatangay kay ate. I'm damn fucking scared.

Nagtago kami ng ate ko sa isang kwarto. Kung hindi ako nagkakamali ay isa iyong maids quarter.

Tuloy tuloy parin ang paghikbi ko. Habang pilit naman akong Pinapatahan ni Ate Elli.

She said everything gonna be alright but hell it is not! My father die as long as my mother. Maybe in less than a hour pati kami ng ate ko ay mamamatay na rin.

Nagulat ako ng biglang tumayo si ate. Binuksan nya ang mga drawer na tila may hinahanap. Kahit ng hihina ako ay tinabihan ko sya.

"Ate..."

Nilingon nya ako saglit. "We need to call the police or anybody. We need help"

Nabuhayan kami ng loob ng may makita kaming cellphone. It's Manang Weng's.

Napatili ako ng biglang kumalabog ang pinto. Naramdaman ko ang pagtulak sa akin ni ate sa ilalim ng kama.

"Here keep calling okay? When someone pick up sabihin mo na nilooban tayo. Tell them that we need help."

Di ko naman naintindihan yung sinabi ni ate ay tinggap ko yung cellphone na binibigay nya.

Mas lalong lumalakas ang kalabog sa pinto. Sa sobrang lakas ay konting hampas na lang ay baka masira na ito. At hindi nga ako nagkamali.

Laking pasalamat ko ng may babaeng sumagot sa kabilang linya. Sa sobrang taranta ay wala akong ibang nasabi kundi ang tulong at address namin.

Di rin nagtagal ay tuluyan ng nasira ang pinto. Pumasok ang isang armadong lalaki. Sa isang iglap ay nakita ko na lang na hawak na ng armadong lalaki ang ate ko at kinaladkad palabas.

Wala sa sarili akong sumunod sa kanila. Dinala nung armadong lalaki ang Ate ko sa kusina at duon ay ginapos. Napatakip ako ng bibig ng makita kong sinamapal nung lalaki ang ate. Kahit nahihirapan ay pinigilan ko ang paghikbi ko.  Lalo na nung nakita kong tinutukan ng armadong lalaki ng baril ang ate ko.

Kailangan kong iligtas si ate pero hindi ko alam kung paano. Not until I see a gun.

I don't know why or how I do it but I aim it and fired.

Hindi ko alam kung tama ba yung ginawa ko all I know is that I killed someone.

Kasabay ng pagbagsak ko ng baril ay syang pagdating ng mga pulis.

Nanginginig akong napaupo sa sahig. Tears starts rolling down in my face as I look at my hands.

Napatingin ako kay ate keep on wishing na sana ay panaginip na lang ang lahat ng nangyari but seeing her face tells me that everything happened is real.

Mas lalo akong napaiyak ng makita ko kung gaano ka disappointed at ka shocked si ate elli.

I killed someone. I give death to him. I'm a killer.

That thought is keep on running in my mind. I can feel that my breath is starting to hitch. Di na ako makahinga dahil sa sobrang lakas ng pintig ng puso ko. Damn I'm drowning in my own feelings. I'm suffocating.

Unti unti ay naghina ako then in just a jiff biglang nag dilim ang paningin ko. Ang huli kong nakita ay ang mukha ng ate ko at ng parents ko. Keep on saying that hold on.

Hold on to what?

Nakarinig ako ng ingay sa paligid na parang nag kakagulo.

I keep on breathing but I feel that its no use. Nahihirapan talaga akong huminga.

Damn what the heck is happening? Am I going to die?

Hold on.

Hold on.

Hold on.

That words keeps repeating in my head. Until my breath get normal. Agad akong napamulat ng mata. Damn I thought I'm gonna die. Unconsciously, I hugged my self and hot liquid starts rolling down in my face.

Sh.t what the hell is that?