Ella: The Innocent Gangster

ELLA* XXV

Ella's POV

"Snob ka talaga noh?" sabi ni... Aish Mr.Kabute na nga lang tutal bigla bigla na lang syang sumusulpot.

Hindi ko sya pinansin. Uminom ako ng tubig bago tumayo at hinarap sya. "Aalis na ako" paalam ko bago sya tinalikuran. Mukhang hindi na rin naman sya sumunod. 

Ano kayang ginagawa ng lalaking yun dito at bigla biglang nagpakita sa akin. Well kung ano man yun siguro wala namang kinalaman sa akin iyon. And wala rin akong balak alamin. 

Buong araw ay ginugol ko ang oras ko sa pagkain, tulog at paglangoy. I need it para matanggal ang sakit ng katawan ko.  Dahil bukas paniguradong bugbog sarado na naman ako lalo na't si Stephen na ang magtratrain sa akin.

At hindi nga ako nagkamali. He really a sadist. Argh. I really hate this man!

Pinagpag ko iyong braso ko ng matumba muli ako. Shit talaga! Hindi ko na alam kung pangilang ikot ko na to' o kung kelan nya ako balak pahintuin at kung ilang beses na akong paulit- ulit na nadadapa. I lost my count. Thanks to this guy.

"What your giving up?" mapangasar nyang tanong.

Sinamaan ko sya ng tingin at inirapan bago nagpatuloy sa pagtakbo.

"Shit!" I murmured ng matapilok na naman ako.

Bahagya ko inalis iyong sandals na suot ko and damn. Sobrang pula na ng paa ko and worst ay namamaltos na ito. Kaya pala ang sakit sakit tuwing itinatapak ko.

Napatuwid ako ng upo ng lumuhod sa harap ko si Stephen at marahang hinawakan ang paa ko. Babawiin ko sana ito dahil bukod sa nakakailang ay nakikiliiti ako sa hawak nya ngunit hindi nya ako hinayaan.

"Don't move." he said so I obey not because I like to but because he is my master and I don't want to be punish. I don't want to experience how that 'fucking hard' he was talking about is.

"ahh...ahh" napamaang ako ng ginalaw nya iyon. I hit his hand lalo na't hindi nya tinigilan ang paggalaw dito. Tangina talaga masakit!

Naramdaman ko ang pagtulo ng luha sa mata ko. Dammit! Agad akong pumikit at nagiwas ng tingin ng tumingala siya sa akin. 

"Shit!" rinig kong sabi nya.

Naramdaman ko ang pagbuhat nya sa akin kaya agad akong kumapit sa batok nya. I don't know why but my tears are continuously falling. And dammit! I can't help but to hide my face in his chest and start crying.

I heard him cussed but I'm to occupied of different emotion that I'm feeling. 

I hate him! I really hate him for making me feel this way. I hate him for showing me that I'm weak, that I'm nothing, that no matter how hard I do, I'll never fit in their world. I'll never be enough for him.

Naramdaman ko ang paglapag nya sa akin. I'm too shy to face him so I cover my eyes by putting my arm on it.

"what happened to her sir?" rinig kong sabi ng isang babae. I think she's a nurse.

"She had her foot strained." 

I bit my lower lip when the nurse touch my foot. Damn! It hurts.

"Hey are you okay?" Tanong ni Stephen sabay hawak sa balikat ko.

Napasinghap ako sa tanong nya. Shit sya! I cried in his chest now he's asking me if I'm okay?

Imbis na sagutin sya ay nanatili akong nakapikit. Ilang beses din akong napa aray bago tuluyang natapos ang panggagamot sa akin ng nurse and all those minutes ay sinamahan ako ni Stephen na hindi ko alam kung dapat ko bang ikatuwa o ikainis.