Ik open de deur van de wc en was mijn handen. De wc heeft 2 lange rijen met elk 10 wc's. Er zijn ook 4 wasbakken waar ik mijn handen in was. Aan de deur wacht ik even op Lucy en als ze haar handen heeft gewassen gaan we terug naar de zaal. Het licht is terug wat feller en er galmt geen muziek meer door de zaal. Het voorprogramma is afgelopen. We komen Anna, de bewaker, terug tegen en ze knikt goed stemmend en we lopen direct verder naar onze plaatsen. Anna haar cola is intussen helemaal leeg gedronken. "Dat heeft een eeuwigheid geduurd!" Ze slaakt een zucht. Ik kijk terug even op mijn gsm, maar heb nog altijd geen antwoord gekregen van Luke. Op het grote scherm op het podium verschijnt er een grote klok die 3 min 15 seconden toont. De klok telt af en hoe minder tijd, hoe meer gegil. Ik wou dat ik oordopjes had. "Zou Ashton er goed uit zien?" Lucy kijkt me hoopvol aan en ik knik gewoon. Ze is blij met de reactie die ze heeft gekregen en gaat mee met heel de zaal gillen. Anna vraagt iets over Calum dat ik maar vaag versta door Lucy die in mijn oor gilt en ook naar Anna knik ik. "Denk je echt dat Calum gaat vinden dat ik er slecht uit zie?" Ze klinkt boos, deze keer versta ik het wel vlot omdat Lucy even van haar cola drinkt.
10...9...8...7...6...5...4...3...2...1
"VANDAAG, STAAT HIER LIVE VOOR JULLIE ALLEMAAL DE BESTE BAND VAN HEEL AUSTRALIË!!" Dezelfde stem die daarstraks het voorprogramma aankondigde galmt nu weer door de zaal. "HIER IS NIEMAND MINDER DAN IRWIN..." De stem pauzeert even om het publiek de kans te geven om oorverdovend "ASHTON!" Te roepen. Lucy springt hevig recht en neemt het spandoek uit haar tas en houdt het boven haar hoofd. De jongen die het podium op rent komt me bekend voor... "Ash?" Zeg ik verbaasd. Ash, die op de barbecue bij Luke was. Nu herinner ik het me weer. Wat doet hij hier? Er schiet me iets te binnen: hij had het die avond over de wereld veroveren, dat ze dat al hadden gedaan. "ER IS NATUURLIJK OOK NOG DE BASSIST CALUM!!!" Weeral dezelfde stem. Er komt een jongen met zwart haar en een basgitaar het podium oplopen. 'Calum en Michael hebben familieverplichtingen...' Ik hoor Ashton het zeggen in mijn hoofd. "Als de derde Michael heet ga ik heel luid lachen." Fluister ik tegen Anna en ze kijkt me raar aan en gilt dan verder. "EN MICHAEL!" Ik verstijf, dit kan niet waar zijn. "Nu komt de zanger!" Gilt Lucy naar me. Een jongen met blond haar, oceaanblauwe ogen en een piercing...
"Luke?" Ik verstijf helemaal, krijg het benauwd en ga net niet hyperventileren. Lucy's arm grijp ik snel en ze heeft door dat er iets niet goed is. "Gaat het?" Anna merkt ook op dat ik niet meer op mijn benen kan staan en buigt zich naar me toe. "D-dat is... Luke!" Stotter ik. "Gsm." Zeg ik vervolgens. Lucy doet wat ik zeg en neemt mijn gsm uit mijn zak. Mijn startscherm licht op en er komt een foto van Luke en ik in beeld, de enige foto die ik van ons 2 heb. Luke zijn hoofd is wazig, maar nog steeds herkenbaar. Hij wilde niet dat ik de foto trok en nu snap ik waarom. Ik wend mijn blik terug naar het podium en ik zie dat Luke de rijen afspeurt op zoek naar iemand. Als hij in mijn ogen kijkt stopt hij met zoeken... Ik kan het niet meer aan en duw alles en iedereen aan de kant om een weg naar buiten te banen. "Luke alles oké?" Vraagt een van de jongens wiens stem ik niet herken aan Luke. Luke moet geknikt hebben want de muziek begint te spelen en ik hoor hoe hij de eerste regel zingt. Zijn stem is nog mooier dan wanneer hij in de tuin voor me zong. Het doet me pijn. Waarom heeft hij dit zo lang voor me verborgen gehouden? De enige reden die ik me kan bedenken is dat hij me niet graag ziet en dat doet nog meer pijn dan zijn geheim. Ondertussen ben ik al aan de uitgang gekomen en duw ik de bewaker die daar staat ruw opzij.
"Ikbel de politie." Zegt de bewaker die ik zonet aan de kant heb geduwd. Hij heefter ondertussen nog een paar bewakers bijgehaald en zij delen dezelfde mening. 'Ze heeft me expres opzij geduwd...' Zeihij tegen hen en mijn mond viel toen open door verbazing. 'Dat is niet waar! Hij liegt!' had ik toen geroepen en dat was dedruppel. Hij twijfelde geen second en pakte zijn gsm uit zijn jas. "Hoi Dan! ...Ja ik ben het. ... Wel, er is hier een meisje en ze gebruikt geweld... Ja inderdaadik denk ook dat ze geen ticke- Oh wacht even toch wel ze toont het me net. ... Zebeschuldigt me ook van liegen... Ja er is nog iets, ze zit te zeggen dat ze hetvriendinnetje," weer dat vreselijk woord, ik ben geen 3. "van Luke Hemmings is.... Uitgang C... Ja tot zo!" Tevreden steekt hij de telefoon terug in zijn zak enkijkt me aan. "Kijk niet zo! Ik heb bewijs dat Luke mijn 'vriendje' is!" Zeg ikbot tegen hem. "Geloof maar verder in spoken op het bureau." Weer iemand diebeweert dat ik het verzin. Weer iemand die denkt dat ik gewoon een gestoordefan ben. "Kijk daar Edd, Dan is daar." Ik neem aan dat 'Dan' de politieman is.De bewaker heeft nu ook een naam gekregen: Edd, en hij kijkt me triomfantelijkaan. Waarschijnlijk is hij blij dat hij weer een gestoorde fan heeft gevangen. Danstapt uit de auto en neemt mijn arm vast. "Dus jij bent Camille." Edd heeftmijn naam doorgekregen gekregen van Anna (de bewaker), die op haar beurt weernieuws heeft gekregen van Anna en Lucy. "En jij bent Dan." Zeg ik tegen hem.
JE LEEST
Een nieuw begin || L.H.
FanfictionNiets is erger dan verhuizen! Al helemaal niet als je een leuk huis had, veel vriendinnen, een prachtige buurt en nog zo veel meer. Camille haar ouders gaan na ontelbaar veel ruzies scheiden en ze besluit om samen met haar broer bij hun moeder te g...