Een nieuw begin || L.H.

Hoofdstuk 22

"Stappen jullie in de auto?" Mama roept ons van beneden. "Jaaaaaaa!" Roep ik luid terug. Samen met Anna en Lucy wandel ik naar beneden. Ze zien er beiden schitterend uit in hun kleedje. Tegenover hun zie ik eruit als een boerin in mijn jeansbroek. "Misschien neem ik mijn jurkje van gisteren toch mee... Dan kan ik me in de auto nog omkleden en dan is Luke er toch nog een beetje bij." Ik wandel terug mijn kamer binnen en grijp mijn kleedje dat ik van Luke heb gekregen uit de stapel was in de hoek naast mijn deur. De schoendoos neem ik uit mijn inloopkast en ik neem ze mee naar beneden. "Ah ben je daar eindelijk, mam zit al een halfuur in de auto op jullie te wachten!" Mekkert Thomas, hij is vandaag precies niet zo goed gezind, zelfs nu Lucy er is... Anna en Lucy zijn al in de auto gaan zitten en ik doe de koffer open om mijn spullen erin te leggen. De koffer doe ik terug dicht en ik ga bij op de achterbank zitten. Mama draait de sleutel om en wilt net vertrekken. "STOP!" Roep ik heel luid en gooi de deur open. Ik spring uit de auto om mijn kleren terug uit de koffer te pakken zodat ik ze onderweg kan aandoen.

The Opera House en Harbour Bridge zijn prachtig verlicht. "Stuur me een sms als jullie naar buiten komen, dan rijd ik wat dichter naar de uitgang toe." Zegt mama nog net voor dat ik de deur dicht gooi. "Oké is goed mam, veel plezier met Charles!" Ze heeft vandaag weer een date met hem en volgens mij kun je al ongeveer gaan zeggen dat ze een relatie hebben, nog pril natuurlijk. Charles en mama hebben elkaar al heel erg veel gezien en ze kunnen goed met elkaar opschieten. Mama heeft het net na de scheiding moeilijk gehad omdat ze papa echt graag heeft gezien. Ze is altijd optimistisch gebleven en dat wordt nu dubbel en dik beloond. Ik hoop heel erg dat ze gelukkig wordt met Charles en dat hij haar hart niet breekt. Dat zou mama niet nog een keer aankunnen. "Nemen we een fotootje? Ze zullen in Amerika wel jaloers zijn dat we in Sydney zijn." Anna pakt haar gsm al uit haar handtas en zet het op camera. "Cheese!" Zegt ze luid en Lucy en ik zeggen samen met Anna Cheese. "Sta ik er goed op?" Vraagt Lucy lachend. "Nee, echt vreselijk! Ieuw, je ziet er niet uit." Pest ze, Lucy. "Vertrekken we naar de zaal?" Anna draait een rondje om te zien waar we moeten zijn en stopt als ze het ziet. "Daar!" Zegt Lucy enthousiast. Het is duidelijk dat ze er zin in hebben en ik begin me stilletjes aan ook meer en meer op mijn gemak te voelen. Nu nog hopen dat de muziek een beetje mijn genre is, anders betaal ik er niet zo veel geld voor hoor!

We worden tegengehouden door een bewaker. Kaderhouderplankje, vloek ik binnensmonds. "Welke plaatsen hebben jullie?" Hij kijkt ons kwaad aan en steekt zijn hand uit om onze tickets aan te nemen. "Tweede rij, blok A, zetel 11,12 en 13." Anna overhandigt hem onze tickets met veel zelfvertrouwen. "Ga maar!" Zegt hij en hij geeft de tickets terug aan Anna. "Dank je, Jack!" Zegt ze terwijl ze een blik op zijn naamkaartje werpt. "Veel plezier..." Zegt hij nog voor dat zijn stem wegebt in al het rumoer. Alle mensen in de zaal dragen T-shirts met 5SOS op en, ik neem aan, hun logo. Iedereen heeft papiertjes vast met foto's van hun toen ze klein waren, hartjes en 'pants down now' Lucy heeft me verteld dat dat iets te maken heeft met de videoclip, dat ze daar op het einde hun broek naar beneden trekken, maar dat het beeld dan weggaat. 'Best jammer,' zei ze toen ze me erover vertelde. Ik had toen maar met een half oor geluisterd, ik was al niet meer oplettend toen ze begon te vertellen over de knappe drummer, Ashton dacht ik. "Camille, luister je wel?" Anna geeft me een duwtje en wijst naar een paar plaatsen. "Wat zei je?" Anna zucht even en antwoordt dan: "Ik vroeg of je er al zin in had. Dus? Heb je er zin in?" Ze kijkt me vragend aan. "Ja eigenlijk wel, moet ik toegeven." Zeg ik, waardoor ze tevreden kijkt.

Lucy komt net aanlopen met 3 bekers cola als de mensen van de zaal de lichten dimmen en het voorprogramma aankondigen. "Ken jij ze?" Roept Anna in mijn oor, ze moet roepen want door het gegil van de menigte achter ons verstaan we elkaar niet goed. "Nee, maar Luke heeft er al over verteld." Antwoord ik haar en ze knikt tevreden door het antwoord dat ze gekregen heeft. "Het was best duur, 3.40 per beker!" Lucy kan eindelijk gaan zitten en ze overhandigt ons de bekers. "Ik betaal je wel terug!" Verzeker ik haar. "Zijn jullie er klaar voor?" Een luide stem galmt door de zaal. "JAAAAA!" Gilt het publiek. "Oké dan, hier komen ze!" Iedereen springt recht en het gegil wordt alsmaar luider. De eerste gitaarnoot klinkt luid door de zaal en het publiek wordt wild. Luke had gelijk, ze zijn goed. Eigenlijk heeft Luke bijna altijd gelijk, en dat is best frustrerend. Ik ga hem een sms'je sturen.

Wauw, ze zijn echt goed! Alles goed daar? Ik hoop dat jullie goed zijn aangekomen... dikke kus, Camille                           Ik mis je...

Ik duw op verzenden en het duurt een tijdje voor het verzonden is. De verbinding is hier niet zo goed. "Naar wie heb je een sms gestuurd?" Lucy kijkt me vragend aan, voor zover ze kan in de duisternis. "Luke." Antwoord ik kort en ik kijk nog is naar het schermpje, nog steeds geen antwoord. "Ga je mee naar de wc?" Vraagt ze vervolgens aan mij. Ik knik en we laten Anna alleen achter. We banen ons een weg door de massa en komen eindelijk bij een bewaker aan. Het is een vrouw deze keer. "Geef me jullie tickets en jullie namen." Ik haal de tickets uit mijn zak, geef ze aan haar en zeg: "Camille en Lucy." Ze knikt en zegt: "Anna." Lucy kijkt haar raar aan en antwoordt: "Anna is er niet bij, ze zit nog op onze plaatsen." Deze keer kijkt de vrouw Lucy raar aan. "Ik heet Anna, ga maar door!" Ze geeft de tickets terug en wijst naar rechts, daar staat een groot bord met het opschrift WC.