Lilyanna Evans Ruda, pilna uczennica, jedna z lepszych w całej szkole. Miła, dobra, pomocna, przyjacielska, uparta.
James Charlus Potter Rogacz, olewa naukę, Huncwot. Zabawny, irytujący, wkurzający, jak sądzą dziewczyny-meega uroczy, po uszy zakocha...
**Narrator** Minął tydzień. Lily i Justin zostali parą. Puchoni i gryfoni dziś zagrają swój pierwszy mecz w tym roku. Lily ma tremę jak nigdy. Boi się tego meczu. Justin wciąż przy niej czuwa, ale dziewczyna nie czuje tego co prz Jamesie. Przy Potterze czuła się bezpiecznie i czuła motylki w brzuchu, a przy Justinie? Nic. Pustka. Ona chce do niego wrócić, ale za bardzo zraniła by przy tym Justina... Evans weszła do szatni. Był sam Potter. Siedział i ukrywał twarz w dłoniach. Rudowłosa podeszła do niego: -Co się stało?-zapytała z troską. -Nic-mruknął, ale ona wiedziała, że coś go trapi. -James, przecież widzę. -O! To teraz James?! Idź do tego swojego Justina!-krzyknął. Wzięła miotłę w obie ręce i przy pomocy kolana, złamała miotłę i rzuciła ją na posadzkę. Na odchodne się rozpłakała i powiedziała szlochając: -Nie gram. -Lily... Evans! WRÓĆ!-wrzasnął. -Nie mam po co! -krzykęła i poszła przed siebie. -Odwołam mecz! -Co? -Dla ciebie. Idę. Prychnęła pod nosem i usiadła na jednej z ławek w szatni. Nagle usłyszała: -MECZ ODWOŁANY! Będzie dopiero w marcu. DZIĘKUJĘ!-ogłosił komentator. On na prawdę to zrobił. Tylko gdzie teraz jest?! Zielonooka skierowała się na błonia. Ujrzała tam Jamesa. Siedział na ławce i... Płakał? Podeszła do niego od tyłu i zaczęła rozmowę: -James, co się stało?-zapytała z troską. -Rodzice mi zmarli!-krzyknął i zaniósł się jeszcze większym płaczem. Pocałowała go we włosy i zrobiła jeden krok w stronę zamku. Poczuła zimną dłoń na jej nadgarstku. Spojrzała na Rogacza, a on pociągął ją w swoją stronę, tak, że dziewczyna musiała usiąść na jego kolanch by nie upaść. Zatopił się w jej zapachu perfum... Jaśmin, lilia i... Mięta. -Lily, jesteś moją amortencją-powiedział, a dziewczyna się zaśmiała. -Wiem-zaśmiała się i go przytiliła.-Muszę iść-powiedziała niepewnie puszczając jego rękę. Miesiąc później (październik) Lily szła korytarzem, kiedy nagle zobaczyła Justina. -Hej-powiedziała słodko całując go w policzek. -Cześć kochanie-odpowiedział i wziął ją na rękę. -Do kąd zmierzamy?-zapytała. -Do Wielkiej Sali. Na śniadanie. -Okey. Poszli więc. On do stołu puchonów, a ona gryfonów. Nagle Justin podszedł do niej i zaprowadził na środek Wielkiej Sali i... Uklęknął!! -Lilyanno Evans czy zostaniesz moją żoną? Chcę mieć z tobą potomstwo i się z tobą zestarzeć. Kocham cię. Zostaniesz więc moją żoną?-zapytał. Rogaczowi i reszcie Huncwotów szczęki opadły. Łapa cicho ciągle powtarzał: -Lily, nie rób tego, Lily nie rób tego. ***** Witajcie! Przepraszam za króciutki rozdzialik. Za błędy również PRZEPRASZAM. Z góry dziękuję za 🌟 i 💬. Pozdrawiam Huncwotka_forever Macie tutaj Justina:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
