All alone, alone again
No one lends a helping hand
I have waited, I have waited
Takes it's toll, one's foolish pride
How long before I see the light
I have waited, I have waited
for you to lay me down
Sail on by, sail on by for now
They play naked in the water
You know it's hard, heaven knows I've tried
But it just keeps getting harder
So won't you lay me, won't you lay me down...
Kaleo, All The Pretty Girls ❤
Z serii: Nocne rozkminy i kontemplacje
Dawniej moja radość była bardzo... niewinna.
Tak to odpowiednie słowo.
Byłam bardzo pozytywną osobą. Nie rozumiałam dlaczego "duzi" zawsze zakładają najgorsze.
Dzisiaj rano kuląc się z powodu bólu brzucha, zrozumiałam, że myślę jak reszta "dużych"
Brzuch mnie boli- mam zapalenie wyrostka robaczkowego.
Nogi mam jak z waty- jestem za gruba
Nie potrafię wrzucić na luz.
Jak chmury tak szybko zapierdalają, to mój mózg już sobie myśli:
Pewnie coś złego się nie długo wydarzy. Dlatego tak spierdalają...
Ja jestem na skraju załamania nerwowego.
Boję się o wszystko.
Cała się trzęsę.
I nie potrafię się uspokoić.
Jestem w tunelu i nie widzę światła.
Czyli pociąg nie jedzie...
Coraz ciężej udawać...
Coraz łatwiej o to, by maska spadła pokazując prawdę...
Wymagam od innych szczerości, a sama boję się im to dać..
Boję się dalej żyć...
Nie wiem czy jutro sie stanie się coś złego i ta niepewność zżera mnie od środka.
Z całych sił próbuję nie chcwycić żyletki, ale to coraz trudniejsze.
Módl się za mnie czytelniku, bo chyba tylko to jest w stanie mi pomóc...
Mała Mi... ❤
