The Bitch And The Player [Book 1]

Ήταν πιωμένο!

Με το που έφυγα από το τσίρκο, πήγα κατευθείαν σπίτι μου. Η διάθεση μου ξεκίνησε στο 10 και κατέληξε στο -6...

Μα πως πίστεψα έστω και λίγο ότι όντως ό,τι έλεγε το εννοούσε? Είμαι χαζή τελικά...

Μα ακουγόταν τόσο πειστικός... Μπορούσα να καταλάβω ότι όντως είχε αλλάξει. Αλλά οοοοχι. Ήταν πιωμένο το ρεμάλι!

Ο κλόουν! Το δελφίνι! Ο χιμπατζής! Το μπάζο! Το γουρούνι! Ο αχαΐρευτος!

Στο τέλος θα μου ανέβει η πίεση εξαιτίας του!

Με όλες αυτές τις σκέψεις ούτε που κατάλαβα πότε έφτασα έξω από το σπίτι μου.

Άφησα τη τσάντα στο δωμάτιο μου και άνοιξα τη ντουλάπα μου. Θα πάω για τρέξιμο. Για να ξεσκάσω.

Φόρεσα ένα αθλητικό τοπάκι, ένα κολλητό κολάν που φτάνει μέχρι το γόνατο, και τα αθλητικά που φορούσα από πριν.

Έπιασα τα μαλλιά μου μια αλογοουρά και κατέβηκα πάλι κάτω.

[...]

Στάζω ολόκληρη. Ίσως να το παράκανα με το τρέξιμο...

Ανέβηκα βιαστικά τις σκάλες και μπήκα στο δωμάτιο μου. Άρπαξα μια πετσέτα και μπήκα μέσα στο μπάνιο.

Αφού ρύθμισα το νερό, έβγαλα τα καταϊδρωμένα μου ρούχα και μπήκα μέσα στη μπανιέρα.

Το καυτό νερό άρχισε σιγά-σιγά να διώχνει τον ανεπιθύμητο ιδρώτα από πάνω μου.

Πήγα να πάρω το σαπουνάκι σώματος από το ράφι αλλά μου γλίστρησε, και έσκυψα να το πάρω.

"Τι κωλάρα είναι αυτή μανμου?" άκουσα μια φωνή και αμέσως σηκώθηκα όρθια.

Γύρισα αργά το κεφάλι μου και είδα έναν Αχιλλέα να έχει σταθεί στον τοίχο και να με κοιτάζει πονηρά.

Εγώ ούρλιαξα τόσο δυνατά που είμαι σίγουρη ότι με άκουσε όλη η πολυκατοικία.

Άρπαξα τη κουρτίνα της μπανιέρας και τη τύλιξα γύρω από το γυμνό μου σώμα.

"Πας καλά αγόρι μου?!? Πως μπήκες μέσα στο σπίτι?! Πότε μπήκες στο μπάνιο?! Και γιατί με έπαιρνες μάτι?!?!" φώναξα με τρεμάμενη φωνή και νιώθω τα μάγουλα μου να καίνε από ντροπή.

"Άφησες την εξώπορτα μισάνοιχτη, πριν λίγο, γιατί όχι?" μου είπε χαμογελαστός και τον χαστούκισα.

"Αυτό γιατί είσαι ανώριμος." είπα και του έδωσα και ένα δεύτερο.

"Και αυτό γιατί είσαι μαλάκας!" συνέχισα και έκλεισα τη βρύση, που συνειδητοποίησα ότι τόση ώρα ήταν ανοιχτή.