The Bitch And The Player [Book 1]

Σαύρα...

Αχιλλέας

Με το που άνοιξα τα μάτια μου ένα πόδι ήταν μπροστά στη μούρη μου.

Καλά ρε αυτή παλεύει στον ύπνο της?

Το πέταξα από πάνω μου αλλά καταλάθος έβαλα περισσότερη δύναμη απ'όσο έπρεπε και έπεσε κάτω.

"ΤΙ ΣΚΑΤΑ!?" φώναξε αφού σηκώθηκε από το πάτωμα.

Τα μαλλιά της ήταν ανακατεμένα και το μακιγιάζ της είχε πασαλειφτεί σε όλο της το πρόσωπο.

Δεν άντεξα και ξέσπασα σε τρανταχτά γέλια εξαιτίας της εικόνας της.

"Ώστε γελάς εεε?" την άκουσα να λέει μέσα από τα γέλια μου και ένιωσα κάτι σχετικά σκληρό να τρίβει τα μάγουλα μου.

"Τι ήταν αυτό?" ρώτησα αγχωμένος. Ένας θεός ξέρει τι μπορεί να κρύβει η Έλλη στα ντουλάπια της...

"Πήγαινε στο μπάνιο και θα καταλάβεις." μου απάντησε με ένα πονηρό χαμόγελο και σηκώθηκα από το κρεβάτι σαν να με χτύπησε ρεύμα.

Μπήκα στο μπάνιο του δωματίου της και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

Τα μάγουλα μου ήταν πασαλειμμένα με κόκκινο κραγιόν ενώ στον λαιμό μου είχα μερικά μωβ σημάδια.

Με γέμισε με μεικαπ?!?!!

"ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ ΕΛΛΗ!" ούρλιαξα και άκουσα το σπαστικό της γέλιο.

Άρχισα να τρίβομαι με μανία και ευτυχώς λίγο αργότερα το κραγιόν έφυγε, όχι όμως τα μωβ σημαδάκια.

Τι διάολο βαφή μου έβαλε?!

Βγήκα από το μπάνιο και στάθηκα όρθιος κοιτώντας την.

"Τι βαφή είναι αυτή?! Αδιάβροχο ή κάτι τέτοιο?!" ρώτησα δείχνοντας της τον λαιμό μου.

"Αυτά φίλε μου, είναι πιπιλιές. Νόμιζα ότι μπορούσες να ξεχωρίσεις τη πιπιλιά από τη σκιά." είπε και άρχισε να γελάει πνιχτά.

"Μάλιστα... Γαμώτο δεν θυμάμαι ποια μου τις έκανε με τόσο που ήπια... ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΝΤΡΑΣ?!?" κρύος ιδρώτας άρχισε να με λούζει, ενώ η Έλλη παραλίγο να πέσει κάτω από τα γέλια της.

"Ώστε δεν θυμάσαι εεε? Και εγώ ήπια πολύ αλλά θυμάμαι ποια στις έκανε." μου είπε πονηρά και εγώ ηρέμησα.

Ευτυχώς που δεν ήταν άντρας Θεέ μου...

"Αα ναι? Για διαφώτισε με λίγο..." πάντως οποία και να μου τις έκανε, θα ήθελα πολύ να τη ξαναδώ...