The Bitch And The Player [Book 1]

Πέφτουλα!

Μου είναι τόσο δύσκολο να πιστέψω αυτό που είδα πριν λίγο... Ο Αχιλλέας φιλούσε τη κολλητή μου. ΤΗ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ.

Δηλαδή επειδή εγώ ξέκοψα μαζί του, αυτός αμέσως πήγε στις κολλητές μου? Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει?

"Χριστίνα μου δεν σου έκανε τίποτα άλλο έτσι?" την ακούμπησα στη πλάτη και την κοίταξα στα βουρκωμένα της μάτια.

"Ο-όχι. Είμαι κ-καλά. Απλά θυμάμαι που έλεγες ότι τ-τον αγαπούσες κ-και όταν με φίλησε ένιωσα τόσο άσχημα." κατάφερε να πει μέσα από τους λυγμούς της.

"Σςς έλα ηρέμησε. Θες να κάνουμε κοπάνα οι δυο μας? Θα πω στις άλλες τι έγινε και θα καταλάβουν." τη ρώτησα γλύκα αλλά αρνήθηκε και μου χαμογέλασε λίγο.

"Όχι δεν πειράζει. Είμαι εντάξει..." σηκώθηκε από το παγκάκι και έστρωσε καλύτερα τη φούστα της.

"Σε ευχαριστώ πολύ Έλλη." μου είπε και γύρισε να φύγει.

"Σε αγαπώ Χριστινάκι μου." φώναξα για να με ακούσει αλλά δεν πήρα απάντηση, έτσι σηκώθηκα για να πάω να κάνω μια επίσκεψη στο τσίρκο. Ναι, τον είδα που έφυγε.

Χριστίνα

Λυπήθηκα λίγο την Έλλη όταν πήγα να φιλήσω τον Αχιλλέα, αλλά όταν ένωσα τα χείλη μας δεν με ένοιαξε καθόλου να πω την αλήθεια.

Ίσα ίσα που το ευχαριστήθηκα. Η αίσθηση να του να προδίδεις τη φίλη σου με το αγόρι που της αρέσει είναι τόσο ευχάριστη.

Γιατί άλλωστε να έχει η Έλλη τους καλύτερους? Πάντα αυτή κάνει κουμάντο. Την έχουμε κάνει κάτι σαν 'αρχηγό' της παρέας μη χέσω.

Ενώ εγώ πήγα και έμπλεξα με τον μαλάκα τον Αλεξ, εκείνη είχε μέσα στα χέρια της τον Αχιλλέα.

Το βράδυ του πάρτι, όταν τα πιτσουνάκια ήταν στο υπόγειο, τα λόγια του Αχιλλέα ήταν τόσο γλυκά... Δεν ήταν μεθυσμένος. Μας το είχε πει ότι εννοούσε τη κάθε του λέξη.

Ποτέ του δεν ήταν μεθυσμένος. Κάθε φορά που πήγαινε να φιλήσει την Έλλη, ή όταν της μιλούσε γλυκά, τα εννοούσε όλα.

Γιατί να μην έχω εγώ ένα τέτοιο αγόρι?

Γιατί να συμβαίνουν πάντα τα καλύτερα στην Έλλη?

Παντού βρίσκεται το όνομα της. ΠΑΝΤΟΥ.

Έχω κουραστεί να το ακούω αυτό το όνομα.

Σκέφτηκα να προσπαθήσω να σου κλέψω τον Αχιλλέα Έλλη...

Αλλά όταν τον φίλησα κατάλαβα ότι αυτός ακόμα θέλει εσένα. Πάντα εσένα θα θέλει Έλλη...