My Doctor - TaoRis -

BÖLÜM 8

**Tao'nun gözünden ***

Her zamanki gibi güneş ışıklarının verdiği rahatsızlıkla açtım gözlerimi. Yine aynı beyaz duvarla bakıştım. Birilerinin yanımda olmasına ihtiyacım vardı. Aileme ameliyat olduğum haberini vermemiştim. Verirsem ne mi olurdu ? Verirsem isleri bırakıp yanıma gelirlerdi. İşleri boşladıkları için bazı aksaklıklar çıkacaktı. Bana da senin yanına grleceğiz diyr işleri batırdık gibi laflar edeceklerdi.. bunları duymaktansa haberlerinin olmaması daha iyiydi !

Yatakta doğruldum. Belki bugün taburcu olabilirdim ? Evet evet ! Neden olmasın ki ? Sonuçta ameliyat bitti. Şu anda iyiyim de. Bunu kris'e de haber verip çıkabilirdim buradan.

Yataktan çıktım sonunda. Üzerime normal kıyafetlerimi giydim. O sırada kapının açılma sesi duyuldu. Arkamı döndüğümde kris'le karşılaştım.. yutkundum seslice. Kalp atışlarım istemsizce hızlandı. Acaba o da böyle hissediyor mudur ? Belki evet.. ama bana karşı değil , doktor lay'e karşı hissediyordur belki de.. bu düşünce içimde bir şeylerin parçalanmasına sebep oldu. Bakışlarımı kaçırdım hemen.

"Tao ne oldu ?"

Kris'in meraklı bakışlarını üzerimde hissettim. Yok bir şey anlamında başımı salladım.

"Kris taburcu olabilir miyim artık ?"

"Ah , biraz daha hastanede kaldıktan sonra evet. "

"Ama zaten iyiyim kris ?"

"Tao gözetimim altında olman lazım. Uzatma lütfen "

Birden elini omuzuma koydu. Bana dokunması bile kalp atışlarımı hızlandırıyordu.

"Kris..."

Gözlerine baktım.

"Evet ?"

Her ne kadar korksamda konuştum sonunda.

"B-ben şey.. sana sarılabilir miyim kris ?"

İlk başta bir tepki vermedi. O an istemeyecek diye çok korktum. Ama ardından gülumsemesini sunarak cevapladı.

"Neden olmasın ?"

Ürkek adımlarla yaklaşıp ellerimi beline doladım. Kris'in ellerini de sırtımda hissetmemle gülümsedim... yine iyi gelmişti. Kokusu da hoşuma gitmişti.. her zamanki gibi..

"Te-teşekkürler kris "

Gülümsediğini hissettim. Ayrılmak istemesemde yavaşça çektim kollarımı. Hafif uzaklaştım.

"Sorun değil.. şimdi gitmem gerek. Kötü hissedersen hemşireye haber ver. Beni çağıracaktır. "

Başımı yukarı aşağı salladım şirince. Bunu bir şey istediğim zaman yapardım genelde. Karşımdaki kişi de dayanamayıp istediğimi yapardı. Ama şimdi öylesi yapmıştım. Kris ise gitmek yerine bana bakıyordu.

"Gitmiyor musun sen ?"

İrkildi birden

"Ah doğru. Gidiyorum. "

Odadan çıktı sonunda. Acaba az önce bana baktığı gibi lay'e de bakıyor muydu ? Neden olmasın ki... onları öpüşürken görmüştüm. Neler yaptıklarını tahmin etmeme gerek yok..

**

Gece uyurken kalbime giren sızı ile uyandım. Doğrulmaya çalıştım fakat kalbim fazlasıyla sıkışıyordu. Nefes almaya çalışarak hemşireyi çağırmak için butona bastım. Ardından acıyla inledim..

Hrmşire çok geçmeden içer girdi. Yaptığı şeyler umrumda degildi.

"K-kris'i çağır"

"Doktor yi fan şu anda hastanede değil efendim. Onun yerine başka bir doktor ilgilenecek "

İçeriye hızla doktor lay girdi.. hemşireye birkaç soru sordu.

"Ameliyathaneyi hazırlayın !!"

Hayır ! Kris'ten başkası yapamazdı bunu !! Ben sadece ona güveniyordum. Olmazdı !

"O-olmaz"

Fısıltıyla konuşabilmiştim ancak.

"Üzgunüm tao ama şu an senin isteklerini göz önünde bulunduramam "

Son hatırladığım şey sedye ile ameliyathaneye götürüldüğümdü..