My Doctor - TaoRis -

BÖLÜM 6

"Ben doktorumu değiştirmek istiyorum kris"

Kris duyduğu cümle ile donakaldı. O tao'yla ayrı kalmamak için neler yapmıştı halbu ki.. ama tao ise doktorunu değiştirmek istediğini söylüyordu..

"Ama neden tao ? "

***tao'nun gözünden**

Çünkü canımı yakıyorsu kris ! Senin başkasına âşık olduğunu bilmek canımı yakıyor ! Keşke dile getirebilseydim bunları..

"Nedenini sormasan kris ? İstemiyorum. "

Kris ilk başta bana anlamsız bakışlar attı. Ardından konuşmaya başladı.

"Üzgünüm tao fakat bay park seni bana emanet etti. Üstelik durumun çok kritik. Böyle bir zamanda doktor değiştirmen riskli. Ben hastalığını tamamen biliyorum. Fakat yeni bir doktor gelirse yanlış tedavi uygulayabilir. Kısacası buna izin veremem. "
Peki ben ne olacağım ? Seni her göründüğümde canım zaten yanıyor. Derin bir nefes aldım.

"Kris istemiyorum "

Gözlerimi ona çevirdiğimde tuhaf bakıyordu.

"Bana mantıklı bir sebep vermelisin tao. "

"Sebep vermek zorunda değilim kris."

"O hâlde doktor değiştirmeye de gerek yok "

"Kris istemi-"

Sözümü kesti.

"İtiraz istemiyorum tao. Doktorunu falan değiştirmeyeceğim. Şimdi dinlen. Sonra konuşalım "

Bir kaç şey daha geveledim ama nafile. Sonunda pes edince derin bir nefes daha aldım.

"Tamam kris. "

Yatağa uzandım. Kapının kapanma sesini duyunca göz yaşlarımı serbest bıraktım. Neden canım yanıyordu.. neden? Kris'in başkasına âşık olduğunu bilmek cidden canımı yakıyordu..

****

Gözlerimi yavaşça araladım. Ağlarken uyuyakalmış olmalıydım. Saate baktığımda gece ikiyi gösteriyordu. Tekrar uyumaya çalışsamda başarısız oldum. Çalan telefonumu sessize aldım. Annem arıyordu. Çin'de tek başıma yaşıyordum. Ailem ise işleri yüzünden kore'deydi. Tek başıma yaşamamın sebebi , ayaklarımın üzerinde durabilmeyi öğrenmekti. Bu yaşıma kadar ailemle yaşamıştım. Tüm zorlukları benim yerime onlar aşıyordu. Artık bunu tek başıma yapabilmeyi öğrenmeliydim.

Tekrardan uyuyamayınca yatakta doğruldum. Ben uyurken serumu çıkarmış olmalılardı ki kolumda serum yoktu. Yatakta doğruldum yavaşça. Masada duran sudan bir bardak içtim. Ardından ayağa kalktım. Yavaş adımlarla odadan çıktım.

Uzun ve ince koridorda yürümeye başladım. Tavandan asılan aydınlatmalar pek de işe yaramıyordu. Karanlıktı neredeyse. Derin bir nefes verdim. Uzun ve ince koridorda yürümeye devam ettim. Birinin kolumdan tutup zaten dar olan koridorda beni duvara yapıştırana kadar. Korkuyla hızlı hızlı nefesler aldım. Karanlık olduğu için yüzünü göremiyordum. Fazlasıyla korkuyordum. Kalp atışlarım kulağımda çınlarken konuşmayı akıl ettim.

"Se-sen kimsin ?"

Nefesini yüzümde hissediyordum. Gözlerine bakmaya çalışsamda gözükmüyordu. Sonunda cevap geldi

"Kim olmamı isterdin ?.."

Daha da hızlı nefesler aldım. Cevap vermeye yeltendim..

The end !! Geç oldu ama olsundu. Kısada oldu ama tatildeyim zor bela yazıyorumm kkkk. Lütfen yoruum. Oy ve yorumlar benim için çok değerli 😻 şimdiden tşkk