Beyaz Gece ✨ bts

Ariel'e

Medyadaki şarkıyla okumanızı istiyorum,bu bölüm Arien'in geçen bölümün sonunda bulduğu mektuptur.Bol yorumlu okumalar ^^

-

Arien,

Sanırım bu hayatta bana ayrılan zamanın sonuna geldim.Açıkçası bana kalırsa gitmek için geç bile kalmış olabilirim.

Benden ölesiye nefret ettiğini çok iyi biliyorum.Her ne kadar zil zurna sarhoş olsam da o günü senden çok daha iyi hatırlıyorum.Her zaman bilmediğin şeyler vardı Arien..Senin suçun olmasa da cezasını çektiğin şeyler..

Ben bağışlanmayı dileyemeyecek kadar çok günah işlemişken yalnızca senin affına sığınabilmeyi ummuştum.

Sana yaptıklarım yüzünden kendimi affedemeyeceğime emin olabilirsin ama bilmen gereken şu ki, en çok da sana yapmadıklarım için kendimi affetmeyeceğim ufaklık.

Sana bir kez bile şefkatle dokunmadığım için,

kemiklerini göğüs kafesime sokar gibi sarılmadığım,

soluksuz kalana kadar senin dudaklarını öpmediğim için,

ateş kızılı saçlarını okşayarak seni dizimde uyutmadığım için,

en acısı da seni sevmek için kendime izin vermediğim için...

Sana,beni sevmene izin vermediğim için.

Kendimi siktiğimin sonsuzuna kadar bağışlamayacağım.

Sana bilmediğin şeyleri artık bilmenin vakti geldiğini söylemek için yazıyorum.Bunları söylemek için ölmeyi beklememi acınası bulabilirsin.Ama yaşarken de binlerce kez söylemeye yeltendiğimi bilmelisin.Sana her baktığımda bunun için çabaladım ama üzerindeki etkimi gördüğü her gün sana bunu yapamayacağımı fark ettim.

Arien sen-ah lütfen bırak sana son bir kez Ariel diyeyim.Arien bana öyle yabancı bir isim ki; sen-benim baloncuk olmaya çoktan razı olan küçük denizkızım,arielim.Bu dünyada bırakıp gitmesi bana en zor gelen insansın.Seni hayatımın merkezine koymaya mı geç kaldım yoksa seni oraya koyduğumu çok mu geç fark ettim bilmiyorum.

Ben sevgiye yabancı,aksi oğlanın tekiydim Ariel.

Ve hayatım boyunca senin bana geldiğin gibi daha önce kimse gelmemişti.

Ailesinin bile sevmeye tenezzül edip, desteklemediği birisine sen her düştüğünde sarılıyordun.Annemin bile okşamadığı saçlarımı okşamaya çalışıyordun.Babamın sıvazlamadığı sırtımdan elini çekmiyordun.Ben sevgiyi hiç tanımayan küçük bir oğlan çocuğundan başka bir şey değildim,aşkı bilmiyordum.Ama aksi bir ihtiyar gibi davranıyordum.

Lanet olsun,sana alışmaktan korktum.

Bir gün tüm bunlarla yaşamayı görürsem eski uyuşuk hayatıma dönemeyeceğimden korktum.

Arien seni kaybedeceğimden çok korktum.

Seni sevmekten,sevmeyi becerememekten korktum.

Beni tanırsan sevilmeye layık olmadığımı göreceğinden korktum.

Soktuğumun üç günlük hayatında mutluluğa layık olmadığımı düşündüm.Benimle meraktan uğraşan şımarık bir kızsın sandım...Üstelik...Başka bir şey vardı Ariel.Sana bencilce gelebilir ama ben hastaydım.Tedavi görüyordum.Bu soktuğumun kanseri yakamı bırakmıyordu.Yaşayacağım bile kesin değilken nasıl senin gibi birini yanımda sürükleyebilirdim?