Beyaz Gece ✨ bts

16/Hayatımın en güzel anı

-İlerde yine bir kaç fotoğraf var bakmayı unutmayın.Romantik ve eğlenceli bir şarkıyla okuyuun :*

•

"Balon olma,mutlu ol"

Bu cümleye gözlerim yaşlı içimde sancı bakakalmışken,bana yakınlaşan çekişme sesleriyle kendime geldim.

JM: "Hobi hyung,eğer sen Arien'le kalacaksan ben kızlarla mı kalmalıyım?"

IR: "HAYATTA OLMAZ! Bence kızlar ve erkekler olarak ayrılmalıyız.Neden iki tane çadır var ki sanki?"

Hoseok ateş hattında kalmış ve bitkin bir şekilde bana doğru yürürken bir yandan da onları ikna etmeye çalışıyordu.Jimin nefessiz kalır gibi alelacele konuştu.

JM: "İnan bana ben de seninle uyumak için ölmüyorum.Bu kadar aşırı tepki vermen de çok tuhaf.Bu ülkede senin yerinde olmak için varını yoğunu verecek kişiler varken,inan bana ben size elimi bile sürmem."

IR: "Bu çocuk ergenliğini yaşayamadı mı?Aklı cinsellikten başka bir şeye çalışmaz mı? Üç kişi o çadıra sığabilir miyiz sence?"

Hoseok kendine yöneltilmiş bir soru görünümlü bu laf sokmadan nasıl kurtulacağını düşünürken Jimin anında atıldı.

JM: "Bana kibirli diyorsun ama kendini beğenmen için bir neden bile yokken sen bu kibrini neye borçlusun acaba? Arien gibi bir kız seninle neden arkadaş olduysa anlayamıyorum."

Kavgaya dahil olmadığına göre Rebekah bir çadıra gidip uyumuş olmalıydı.Hoseok beni kurtar der gibi bana bakınca yanlarına gittim.

IR: "Ben içinde ayna bulunduran bir insanım gibi düşün.Karşımdaki bana nasıl davranıyorsa ben de ona öyle davranırım-"
JM: "Unutma ki kırık ayna yanlış yansıma gösterir."

Elimi birbirine nefretle bakan ve bizim orda olduğumuzu unutmuşçasına kavgaya tutuşmuş ikilinin arasından geçirip biraz yüksek sesle konuştum.

"HEY!Siz ikiniz neyi paylaşamıyorsunuz yine.Tanrı aşkına bir saniye tartışmadan duramaz mısınız?"

İkisi de bakışlarını bana çevirdiğinde büyük bir ciddiyetle konuşmaya başladım.

"Benim için her fedakarlığı yapacağını biliyorum Irene,senin için bu çok mu fazla? Yalnızca,,*fısıldayarak devam ettim*Hobiyi ne kadar özlediğimi biliyorsun"

Nedense konuşurken duygulanmıştım.Ağlama hissimi güçlükle bastırıyordum titreyen sesimden bunu hissedince şaşırmışlardı.

Jimin bana doğru yaklaştı,tombul parmaklarını uzatıp yanaklarımdan damlayan birkaç damlayı sildi ve yüzüklerinin soğukluğu ürpermemi sağladığında önümde vücudunun üst kısmıyla eğilip göz teması kurmaya çalıştı.

"Bizim Arienimizi kimse ağlatamaz.Uyku tulumumu çıkarıp burada çadırınızın önünde nöbet tutacağım.Endişelenme Ari.Hobi hyung ve sen boş olan çadıra geçebilirsiniz.Yeter ki ağlama."

Kaşlarını çatmış öylece dikilen Hoseok ensesini kaşıyarak gerginliğini atmaya çalıştı.Ben ağladığımda benden çok üzülen tek bir kişi varsa o da Hobi'ydi.Gerçek bir ağlama olmasa da birkaç damla yaş düşmesi bile onu germişti.Yanıma gelip iyice yaklaştı ve yüzüme bakmaya çalışırken Jimin'i halka küpesinden tutup geriye doğru çekmeye başlayınca önce şaşırdım,ardından söyledikleriyle gülmeme engel olamadım.

"Park Jimin....Aynı gün içinde bu iki oldu.Bir daha benim kızıma yaklaşırsan,sabah koynunda bir anakonda yılanıyla uyanabilirsin.Söylemedi deme."