Yıldızların aydınlattığı bir beyaz geceyle,şimşekli bir beyaz gece arasında sıkışıp kaldım.Beni sabaha hangisi ulaştıracak?
"Kovsan da gitmeyeceğim."
"Yanımda kal"
Bana karşı böyle pervasız böyle korkusuz olması beni ürkütüyordu.İçimde,çok derinimde...
Meerhaabaa! Kızlar sizi çoook beklettiğimi biliyorum ama gerçekten sınavlarımın bitmesini dört gözle bekledim.Ve hep kafamdan bölümü yazıp durdum.Bir de bu Beyaz Gece'nin son bölümü değil korkmayın kk. Finali iki parçadan oluşturmayı düşünüyorum.Bu sadece genel olarak çözümlenen bir bölüm diyebilirim.Umarım çokça ağlarsınız ve çookça yorum yaparsınız.Kaldığımız yeri unuttuysanız bir önceki bölüme bi bakıp başlarsanız süper olur.Bir de müziksiz tek kelime bile okumayın iki adet şarkı bıraktım yeri gelince diğerini başlatırsınız.Çok konuştum.Haaydi okumaya!
-
Min Yoongi başını Rebekah'dan Hoseok'a çevirdi ve uzun uzun baktı.Acıyla kıvrandığını görebiliyordu.Ağzındaki yosun çorbasını yuttu ve başındaki ağrıyı zorlayarak konuştu.
"Jung Hoseok.Ne yapacaksın bilmiyorum ama.Şu anı,şu saniyeyi bir daha geri döndüremeyeceğini bil.Bu yüzden kararını verirken....iyi düşün.Aklınla değil.Kalbinle..."
Kapıyı açtı mı yoksa kırdı mı anlaşılmayan bir hışımla hastane odasına giren Jungkook seyircilerin arasına dalmış bir boğa gibi öfkeli,heyecanlı ve korku doluydu.Güçlükte konuştu.
"Noona gitmiş!Arien--noona---"
Odadakilerden beklediği tepkiyi alamayan Jungkook titreyen dizlerini zorlayarak Hoseok'a ilerledi.Nefes nefeseydi,annesini kaybetmiş bir çocuk gibi telaşlıydı.Arien bu halini görseydi,yüreği sızlardı.Herkesin sakin oluşuna öfkelenen maknae normalde saygısızlık yapmak gibi bir adeti olmamasına rağmen,kendini aşan bir şekilde Hoseok'u kollarından yakaladı ve gözlerine bakarak bir etki uyandırmayı umarak tekrarladı.
"Hyung.Arien'in gitmesine nasıl izin verirsin?? Bunu hak etmiyor..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hoseok kollarını ondan kurtarıp kendisini pencere pervazına yasladı.Hem bacaklarını hem yüreğini ayakta tutacak güce sahip değildi.
İçinde verdiği savaş onun bütün gücünü tüketiyordu.Avuçları terliyordu,karnında yükselen bir panik dalgası onu yıkmaya çalışıyordu.Ne düşünmesi gerektiğini bile bilmiyordu.Öfkeyle kaynıyordu kanı ama kendinin de suçu olduğunu bilse de Arien'i anlayamıyordu.Zihni bulanmıştı.Onun gidebileceğini hiçbir zaman düşünmemişti.
Son sarılışının bir veda olduğunu şimdi görebiliyordu.Kızgındı,Arien'in ona söylemeden gidiyor oluşuna deli gibi kızgındı.
"Nereye gittiğini biliyor musun?"
"İsviçre.Uçağı on beş dakika içinde kalkacak.Hyung eğer hemen çıkarsak---"
"Yetişemeyiz kookie.Havaalanı buradan yarım saatlik uzaklıkta."
Hoseok'un donuk pes edişinin ardından,Suga'nın çaresiz dudaklarından "tep tep" diye fısıldayışı yankılandı odada.Hoseok Arien'in bunu bilerek ayarladığını fark ettiğinde,durdurulmak istemediğini de anladı.Bir veda elbette kalmayı istiyorum demekti onun için.
