Abandoned|| Book 2 -Sequel to Orphan

Κεφάλαιο 1ο

"Nathan, Nathan δώσε το διαβατήριο σου!" είπε ο Jay ακουμπώντας με και εγώ βγήκα από την ονειροπόληση μου.

"Οοο ναι σωστά.". Το τοποθέτησα πάνω στο ταμείο και η γυναίκα πίσω από το γραφείο ένευσε καταφατικά.

"Λοιπόν, είχε ωραίο στήθος!" σχολίασε ο Max καθώς απομακρυνόμασταν. Χτύπησα το χέρι του αρκετά δυνατά, αλλά δεν έδειξε και να πολυπονάει. Ήταν πολύ πιο δυνατός από μέσα, οπότε πιθανότατα δεν πόνεσε καθόλου. "Τι;; Αφού έχει!"

"Φίλε, πραγματικά δεν έχω διάθεση να σχολιάσω το στήθος της, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι καν αυτό που θέλω αυτή την στιγμή." αναστέναξα.

"Οοο! Και ποιανού είναι;; Εμένα μου αρέσει της Kim Kardashian, είναι λίγο προκλητική για σένα ωστόσο."

"Σκάσε!" γρύλισα. "Απλά σκάσε!"

"Όχι μέχρι να μου πεις ποιανής το στήθος κοιτούσε.". Με έδειξε με το δάχτυλο του και ανασήκωσα τους ώμους μου.

"Της Jenny εντάξει;; Της Jenny. Θέλω της Jenny, αλλά δεν μπορώ να έχω της Jenny, επειδή εγώ και η Jenny χωρίσαμε!". Η φωνή μου γινόταν όλο και πιο δυνατή κάθε φορά που έλεγα το όνομα της Jenny. Και οι τέσσερις πάγωσαν στις θέσεις τους και με κοίταζαν με ανοιχτό το στόμα, καθώς επίσης και πολλοί περαστικοί που πιθανότατα θα νόμιζαν ότι είμαι μεθυσμένος ή υπό της επήρεια κάποιων φαρμάκων.

"Χωρίσατε εσείς οι δύο;;" ρώτησε ο Jay.

"Ναι."μουρμούρισα κυλώντας στον τοίχο μέχρι το πάτωμα και έφερα τα γόνατα μου στο στήθος μου.

"Γιατί;;" συνέχισε τις ερωτήσεις ο Siva.

"Επειδή... Επειδή!"

"Επειδή... Σε απάτησε;;". Ο Tom έκατσε δίπλα μου και με τράβηξε στην αγκαλιά του.

"Όχι δεν θα μου το έκανε αυτό... Και δεν θα της το έκανα και εγώ, επειδή ξέρω πόσο πονάει.". Υπήρχε μια μεγάλη και άβολη σιωπή μεταξύ μας, την οποία την διέκοψε τελικά ο Max με μια ανάρμοστη ερώτηση.

"Πόσο μεγάλο είναι το στήθος της;;". Πρέπει να του ξέφυγε, επειδή κάλυψε σχεδόν αμέσως το σώμα του με τα χέρια του. Κατάφερε να κερδίσει ένα μικρό χαμόγελο από μέσα, αλλά για να είναι ειλικρινής δεν ήξερα τι να απαντήσω. Ήθελα να κρατήσω την ιδιωτικότητα της.

"Είναι απλά το τέλειο μέγεθος για μένα. Δεν είναι και το μεγαλύτερο στον κόσμο, αλλά ούτε και το πιο μικρό. Είναι απλά τέλειο." είπα θλιμμένα.

"Οοο αυτό είναι ένα από τα πιό χαριτωμένα πράγματα που έχω ακούσει ποτέ!" είπε ο Siva χαμογελώντας και εγώ προσπάθησα να ξεπεράσει αυτή την κρίση πριν ξεκινήσω να κλαίω ανεξέλεγκτα.