Abandoned|| Book 2 -Sequel to Orphan

Κεφάλαιο 8ο

Ήμουν ξύπνιος για το περισσότερο μέρος της νύχτας, να σκέφτομαι μόνο αυτή. Ήξερα ότι θα έπρεπε να την βάλω στο πίσω μέρος του μυαλού μου, αλλά δεν μπορούσα, όχι ακόμα, όχι μέχρι να ξέρω ότι είναι και πάλι καλά.

Επεξεργάστηκα το γεγονός, ψάχνοντας για την αιτία που είναι τόσο αναστατωμένη, και ένιωσα ακόμα πιο άσχημα γιαυτό.

Για οχτώ χρόνια πήγαινε για ύπνο κάθε νύχτα και ήταν ή τρομοκρατημένη ή πονούσε ή και τα δύο. Όταν είχε εμένα ήξερε ότι ήταν ασφαλής και ότι την αγαπούσα. Τώρα που έχω φύγει, νιώθει ξανά ευάλωτη και φοβισμένη.

Την ήθελα πίσω, αλλά δεν μπορούσα να της μιλήσω. Ήξερα όχι θα θύμωνε μαζί μου και πιθανότατα θα καταλήξαμε να είμαστε χειρότερα τσακωμένοι από ότι τώρα, αν αυτό είναι πιθανό!

Τα υπόλοιπα αγόρια, ο Scooter και ο Kev ήταν στα κρεβάτια τους, αλλά δυστυχώς οι κάμερες ακόμα βιντεοσκοπούσαν. Ήξερα ότι τα στιγμιότυπα με εμένα και εκείνο το κορίτσι από χθες το βράδυ, πιθανότατα θα έβγαιναν στον αέρα με το σόου, οπότε έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου, είτε στο να καταστρέψω την κασέτα, είτε να πίσω τους παραγωγούς. Αλλά αυτή την στιγμή έπρεπε να καθαρίσω τα σκουπίδια από το πάρτι!

Πείρα σακούλες σκουπιδιών και ξεκίνησα να πετάω μέσα πλαστικά πιάτα, κομφετί και σκασμένα μπαλόνια που ήταν πεταμένα παντού, καθώς επίσης και χαλασμένο φαγητό και περιέργως ψεύτικα νύχια. Ήταν ωραία και ήσυχα ωστόσο, που κατάφερα να απορροφηθεί σε μια ονειροπόληση.

~Daydream~

"Μωρό μου, μωρό μου, μωρό μου σταμάτα να με αγνοείς!". Η Jenny πηδούσε πάνω κάτω μπροστά μου καθώς την κοίταξα πάνω από το περιοδικό μου.

"Δεν σε αγνοούσα! Πως θα μπορούσα να αγνοείσω την όμορφη αρραβωνιαστικιά μου!"

"Δεν ξέρω, αλλά σου μιλάω εδώ και πέντε λεπτά τουλάχιστον!" είπε κατσούφικα.

"Οοο λυπάμαι γλυκιά μου. Ειλικρινά δεν σε άκουσα! Έλα εδώ να επανορθώσω...". Τύλιξα τα χέρια μου γύρω της και την τράβηξα να καθίσει πάνω στα πόδια μου. Γελούσε, καθώς εγώ την φιλούσα από τον λαιμό της μέχρι και τα χείλη της, και μετά κουλουριάστικε στο στήθος μου.

"Σε συγχωρώ Nathan, σε αγαπάω!"

"Και εγώ σε αγαπάω!"

"Μμμ, το ξέρω, αλλά σκοπεύεις να σηκωθείς καθόλου;; Η πρεμιέρα με το κόκκινο χαλί δεν πρόκειτε να περιμένει εσένα και το χαζό περιοδικό σου με αυτοκίνητα.