Abandoned|| Book 2 -Sequel to Orphan

Κεφάλαιο 12ο

Λοιπόν, πρέπει να συγκεντρωθώ και εγώ στο τραγούδι. Διάβασα ξανά τους στίχους που είχα ήδη γράψει εδώ και πολύ καιρό παλιότερα, για να μπορέσω να ξαναμπώ στο πνεύμα και στο νόημα του τραγουδιού. Είχα ήδη βρει ένα αρκετά μεγάλο μέρος από τους στίχους και είχα βάλει τις συγχορδίες και ολόκληρη την μελωδία, οπότε θα ήταν αρκετά εύκολο. Αλλά δεν είχα όρεξη.

Όπως κάθε μέρα τις τελευταίες μέρες το μόνο που σκέφτομαι είναι η Jenny. Την θέλω δίπλα μου, να μου μιλάει, να με αγκαλιάζει, να με φιλάει, να μου δίνει θάρρος και δύναμη. Νιώθω τελείως μισός. Τι τραγική ειρωνία να νιώθω έτσι ενώ μέχρι πριν έναν μήνα ένιωθα σαν τον πιο ολοκληρωμένο άνθρωπο σε αυτόν τον πλανήτη.

Ποτέ δεν έπρεπε να ακούσω τον Scooter και την χαζή του ιδέα να χωρίσω την Jenny, το καλύτερο πράγμα που έχει συμβεί στην ζωή μου μέχρι τώρα. Αυτός φταίει για όλα.

Όμως, όσο χάλια και να νιώθω δεν μπορω να απογοητεύσω τους φανς. Πρέπει να προσπαθήσω γιαυτούς.

'I could've shown you America

All the bright lights of the universe

We could have reached the highest heights

A different place, a different night

Remember that night underneath the stars

For a minute I thought the world was ours

All you had to do was show me love'

Αυτά ήταν τα λόγια, οπότε χρειαζόμουν άλλη μια στροφή για να μπει ανάμεσα από αυτό και το σημείο που έλεγε για 'Lost in the distance'. Μμμμ.... Για να δούμε...

'Yeah, it's true you know, I'm not perfect

There's a fire inside of me

It means that I'll fight for the things that are worth it'

Η Jenny αξίζει. Είχαμε έναν καβγά και αυτό σημαίνει ότι τώρα θα πρέπει να παλέψω για αυτήν και να την πάρω πίσω. Και αυτό θα κάνω! Πολύ σύντομα! Δυστυχώς δεν μπορούσα να γράψω αυτό το κομμάτι στο τραγούδι...

'If it makes me feel complete'. Με έκανε να αισθάνομαι ολοκληρωμένο. Η Jenny μου και μόνο η Jenny μου.

'Cause I'm hitting rocks and I'm taking shots'. Αόρατους βράχους και σφαίρες που πονούν πολύ.

'I'm prepared to lose everything I have'. Για την αγάπη της. Μόνο για την αγάπη της...

"Έτοιμο!". Σηκώθηκα από την θέση μου με περηφάνεια κρατώντας το τετράδιο πάνω από το κεφάλι μου.

"Μπράβο σου! Τώρα πήγαινε να μας φτιάξεις σε όλους μας λίγο τσάι!" είπε πειραχτικά ο Siva και εγώ, σαν καλό παιδάκι που είμαι, του έβγαλα την γλώσσα μου και μάζεψα τις κούπες μας από τον προηγούμενο γύρω. Οι περισσότερες ήταν ακόμα μισό γεμάτες, αλλά ο Jay τις είχε φτιάξει, και ειλικρινά, το τσάι του ήταν αηδία. Δεν ξέρω πως το έκανε ή τι έβαζε μέσα, αλλά πραγματικά ήταν αδύνατον κανείς να αδειάσει ολόκληρη κούπα. Και το θέμα είναι ότι δεν μας πιστεύει όταν του το λέμε με αποτέλεσμα να μας αναγκάζει να το πίνουμε.

Έτρεξα κάτω μέσα στην κουζίνα... Λοιπόν θα μπορούσες να το πεις και κουζίνα, αφού ήταν ένα δωμάτιο που είχε μέσα έναν βραστίρα, έναν φούρνο μικροκυμάτων, τοστιέρα και μερικές καρέκλες. Αφού είχα ανοίξει τον βραστίρα, τον γέμισα με νερό και έβαλα ζάχαρι και τα σακουλάκια με το τσάι μέσα στις κούπες, έβγαλα έξω το κινητό μου. Η ώρα στο Los Angeles ήταν οχτώ ώρες πίσω από την ώρα της Αγγλίας, οπότε αν ήταν μια η ώρα εδώ πέρα, εκεί θα ή τρ αν εννιά η ώρα. Η Jenny θα ήταν στο σπίτι τέτοια ώρα. Τώρα ήταν η στιγμή να διορθώσω το λάθος μου. Η Jenny πονάει και μαζί της και εγώ και δεν το αντέχω να ξέρω πως εγώ ευθύνομαι για την δυστυχία της.

Έψαξα τις επαφές μου μέχρι που είδα το όνομα της και πείρα μια βαθιά ανάσα πριν πατήσω κλήση. Επιτέλους θα άκουγα ξανά την φωνή της μετά από τόσο καιρό μακρυά της.

Τουτ τουτ

Τουτ τουτ

Τουτ τουτ

Τουτ τουτ

Τουτ τουτ

Είχε χτυπήσει και ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω και να το κλείσω όταν άκουσα μπερδεμένους ήχους, που σήμαινε ότι το είχε σηκώσει.

Α/Ν

Και άλλο κεφάλαιο για να επανορθώσω! Σας έχω εκπληξούλα στο επόμενο!! Μου το ζητήσατε αρκετά άτομα, οπότε!!!!! Τα λέμε σύντομα!! ❤❤