Abandoned|| Book 2 -Sequel to Orphan

Κεφάλαιο 25ο

"Nathan, σοβαρά το καλό που σου θέλω να έχεις έναν καλό λόγο που με ανάγκασες να αλλάξω σε δημόσια τουαλέτα με τον Siva να στέκεται απ'έξω σαν σωματοφύλακας για να μην με δολοφονήσουν!" ήχησε η φωνή της Jenny κατά μήκος του σπιτιού και πεταλούδες άρχισαν να φτερουγίζουν στο στομάχι μου για άλλη μια φορά. Σηκώθηκα από το σκαμπό την κουζίνας στον οποίο καθόμουν με τα τέσσερα αγόρα και διαφωνούσαμε για την τελευταία μια ώρα και πανώ για διάφορες τεχνικές μαγειρικής. Ωστόσο, όντως έμαθα για μια φανταστική νέα εφεύρεση που τεμάχιζε τυρί! Ξέρω δεν είναι κάτι το φοβερό! Δεν είμαι ηλίθιος! Ήταν απλά ένα εργαλείο που τεμάχιζε τυρί, που ήταν αρκετά φοβερό! Θα φάω πολύ τυρί αύριο μόνο και μόνο για να μπορέσω να το χρησιμοποιείσω!

"Είμαι εντάξει;;" ρώτησα τον Jay καθώς κοίταζα την αντανάκλαση μου στην πόρτα του φούρνου μικροκυμάτων.

"Είσαι παραπάνω από μια χαρά! Τώρα τράβα να την δείξεις πόσο την αγαπάς!". Με έσπρωξε λιγάκι και εγώ κατευθύνθηκα προς το χωλ κρατώντας Ένα μόνο τριαντάφυλλο στο χέρι μου.

"Γειά σου αγάπη μου!". Η καρδιά μου κυριολεκτικά σταμάτησε μόλις την αντίκρισα. Έδειχνε τόσο απίστευτα όμορφη!

Κανονικά δεν ήμουν το είδος του άντρα που κοιτάει τα χαρακτηριστικά πάνω στον άλλον, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς αυτή τη φορά.

Φορούσε ένα κόκκινο, ναι ΚΌΚΚΙΝΟ, το αγαπημένο μου χρώμα, φόρεμα, που έφτανε στη μέση από το μπούτι. Το κάτω μέρος δεν ήταν πολύ σφιχτό γύρω της, ήταν λίγο ριχτό, αλλά ταυτόχρονα κομψό. Το πάνω μισό είχε πιο στενή γραμμή και καλύπτονταν από πούλιες. Αυτό το μέρος ήταν πολύ σφιχτό και ας σοβαρευτούμε! Είμαι δυνατός, αλλά δεν παύω να έχω και αδυναμίες. Η αδυναμία μου ήταν αυτή! Το στήθος της τονίζονταν έντονα και αυτό με άναβε. Αυτή με άναβε χωρίς σταματημό! Τα μαλλιά της ήταν τελείως ίσια, οπότε μπορούσα να καταλάβω ότι ο Seev την πήγε κομμωτήριο, μπορούσα να δω τα ψεύτικα κόκκινα νύχια της, που αστραφταν από τα στρασάκια και το γκλίτερ πάνω τους, το μακιγιάζ της ήταν καλοφτιαγμένο και τόνιζε τα πανέμορφα μάτια της, που αγαπούσα τόσο πολύ και το κραγιόν της ήταν κατακόκκινο! Στ'αλήθεια δεν μπορούσα να περιμένω να της το χαλάσω αργότερα.

"Συγχωρείστε με Κύριε Ματάκια, αλλά τα μάτια μου είναι εδώ πάνω!" είπε και συνειδητοποίησα ότι κοιτούσα επίμονα το στήθος της και μου έτρεχαν τα σάλια όλη αυτή την ώρα. Ουπσιιι. Την κοίταξα στα μάτια και της χαμογέλασα υπνωτισμένα και ενδεχομένως κοκκίνισα λιγάκι, αλλά αυτή απλά στριφογύρισε τα μάτια της. "Βλέπεις κάτι που σου αρέσει Sykes;;". Ήρθε ένα βήμα πιο κοντά μου και άρπαξε με τα χέρια τις άκρες του σακακιού μου, δαγκώνοντας τα χείλη της.