Abandoned|| Book 2 -Sequel to Orphan

Κεφάλαιο 18ο

Έκατσα στην πολυθρόνα και άνοιξαν την τηλεόραση. Ήθελα πραγματικά την Jenny να είναι μαζί μου αυτή την στιγμή, αλλά αυτή ήταν σε ένα αεροπλάνο. Ήμουν τόσο χαρά υφ μόνος που θα την ξανά έβλεπα! Το μόνο που ήθελα ήταν να την μιλήσω και να την κάνω ξανά δικιά μου....

Έκανα ζάπινγκ στα διάφορα κανάλια, αλλά δεν υπήρχε τίποτα για να δε, οπότε πήγε στο Netflix για να δε μια ταινία. Είχα δει τις περισσότερες από τις διαθέσιμες, αλλά έβαλα το Fast and Furious. Βουλεύτικα πολύ και τα μάτια μου έκλειναν συνέχεια από την κούραση, αλλά δεν έχασα τίποτα!

Αφού ξύπνησα εντελώς, έλεγξα το ρολόι. Ήταν πέντε και τέταρτο και ώρα για μένα να ξεκινήσω για το αεροδρόμιο!

Μπήκα σε ένα ταξί, το οποίο με πήγε στο LAX. Ήταν μια διαδρομή γύρω στα είκοσι λεπτά, αλλά φυσικά κολλήσαμε στην κίνηση! Σημειώστε την ειρωνία μου!

Πλήρωσα τον οδηγώ και του ζήτησα ευγενικά να περιμένει, όσο εγώ θα πήγαινα να πάνω κάποιον, και συμφώνησε. Μέχρι να φτάσω, η ώρα είχε πάει έξι παρά τέταρτο, οπότε έτρεξαν μέχρι το κυλικείο για να της αγοράσω λουλούδια, μιας και τα προηγούμενα που της έστειλα πρέπει να έφτασαν αφού είχε μπει στο αεροπλάνο, και μια κούπα τσάι.

Έκατσα στην άκρη από μια σειρά με καρέκλες στην αίθουσα αναμονής, και κοίταζα νευρικά τον πίνακα κάθε λίγα λεπτά. Δεν ήξερα ακριβώς σε πια πτήση ήταν, ήξερα μόνο ότι μια πτήση απί το Heathrow είχε καθυστερήσει, μια πτήση από το Cardiff είχε καθυστέρηση και εκείνη από το Bristol προσγειώνονταν τώρα. Το Bristol είναι πιο κοντά στο Gloucester, οπότε λογικά αυτό πρέπει να είναι!

Κοίταζα από το παράθυρο, καθώς το πορτοκαλί αεροπλάνο προσγειώνονταν στον αεροδιάδρομο. Όταν σταμάτησε, ο κόσμος άρχισε να καταιβαίνει από την σκάλα. Μετά από μερικά λεπτά, οι πόρτες στη ρεσεψιον άνοιξαν και άρχισε να βγαίνει ο κόσμος. Ξεκίνησα να παρατηρώ τα πρόσωπα από κάθε έναν ξεχωριστά, και απογοητεύτηκα όταν είχα ότι κανένα από αυτά δεν ήταν η JenJen μου.

Παρατήρησα πως οι αεροσυνοδοί δεν είχαν βγει ακόμα από τις πόρτες, πράγμα περίεργο, οπότε περίμενα για λίγο ακόμα.

"Χαζές πόρτες αεροπλάνου! Μπορώ να σας μηνύσω όλους για αυτό! Αυτό κινδύνεψε και η ίδια μου η ζωή!" είπε μια θυμωμένη φωνή, και εκεί, μέσα από τις πόρτες, βγήκε ο έρωτας της ζωής μου! Jenifer Andrews.

"JenJen?". Σηκώθηκα και πήγε πιο κοντά της. Μου χαμογέλασε πλατιά και έτρεξε προς το μέρος μου και πήδηξε τυλίγοντας τα πόδια της γύρο από την μέση μου. "Όπα! Ήρεμα τίγρη! Κουβαλάω καυτό υγρό!". Άφησα το τσάι σε μια καρέκλα δίπλα μου, μαζί με τα λουλούδια, και για μια στιγμή, απλά απόλαυσα να την κρατάω στην αγκαλιά μου. Μπορεί να ακουστεί περίεργο, αλλά μύρισα τα μαλλιά της και κράτησα μέσα μου την υπέεοχη μυρωδιά της. Αυτό το άρωμα... Αυτό το άρωμα ήταν το άρωμα που αγαπούσα, το άρωμα το οποίο ποτέ δεν θα ήθελα να λείπει από την ζωή μου και να ζω χωρίς αυτό.