Lost Memories

10➰Deatheater(s)

Draco elindeki Ateş viskisini bir dikişte bitirdi ve geriye yaslandı.Yanındaki arkadaşı Pansy bardaklarına yeni içkileri doldururken birini kendisi aldı,diğerini ise arkadaşına verdi.

"Belkide o kadar da kötü değildir?" Diye sordu Pansy siyah saçlarını iki yanına alarak.Draco Malfoy gözlerini devirdi.

"Ölmek mi? Haklısın.Ya da biz savaş başlamadan kendimizi mi öldürsek."

"Mantıklı aslında." Dedi Pansy kafasını olumlu anlamda sallayarak.

"En azından sevdiğimiz kişilerle savaşmak zorunda kalmayız." Diye fısıldadı cümlenin devamını.

2 hafta kalmıştı.2 hafta sonra Neol'di ve onlar Karanlık Lord'un karşısına çıkıp ölümyiyen olacaklardı.

"Ya ben diyorum ki dövmeyi sırtıma yaptırayım.Hem daha güzel durur." Pansy olayı alaya aldı.Kendiside en az Draco kadar gergindi ama sadece dışa vurmuyordu.

"Nerene yaptırıyorsan yaptır,Pansy.Gerçekten umrumda değil."

Pansy ofladı ve koltuktan kalktı.

"Ben uyumaya gidiyorum,Draco." Dedi ve arkasını dönüp yatakhanesine gitti.

Draco çok düşünceliydi.Ölümyiyen olmak istemiyordu.Ki bunu Pansy'e defalarca söylemişti.Ve sadece bir seferlik için,annesine de söylemişti.Aldığı tepkiyi hepimiz tahmin edebiliyoruzdur.

Ve bir de Hermione biliyordu.Bunu ona hiç söylememişti ama Hermione zekiydi ve onun kolaylıkla anladığını biliyordu.Ama Hermione Draco'ya bir kere bile bu konuyu açmamıştı.Bilmesine rağmen Draco'yu sevebileceği en iyi şekilde sevmişti ve yanında durmuştu.

İçtiği bardak bittiğinde kendini geriye yasladı ve gözlerini kapattı.Sevdiği kadının gözleri hayallerinde belirtirken uykuya bıraktı kendini...

*****

Hermione'den

Sabah kahvaltıya gitmemiştim çünkü aç değildim.Saat henüz 9'du ve benim 12''ye kadar dersim yoktu.Ron ve Ginny uyuyorlardı.Harry ise erken saatte Hagrid ile buluşmaya gitmişti.Bu saatte hiçkimsenin kütüphanede olmayacağını düşünerek birkaç kitabımı rastgele elime aldım ve kütüphaneye gittim.

Çoğu kişiden uzak bir masada oturup kitapları çıkardım ve kapaklarına baktım.İksir kitabını,sihirli yaratıklar kitabını ve....Tom Riddle'ın günlüğünü getirmiştim.

Harry ve Ron'a henüz günce konusunu anlatmamıştım.Onlara boşu boşuna umut vermek istemiyordum.Güncenin hortkuluk olabileceğinden şüphelensemde bu konuyu kimseye anlatmamıştım.

Yutkunarak günceyi açtım ve kalemimi elime aldım.Yazmaya başlayayacağım sırada sayfada bir yazı belirdi.

Asla beni gerçekten yakalayamazsın.

Yanılıyorsun.Seni yakalamak artık çocuk oyuncağı olmaya başladı.

Öyle zannetmeye devam et,Aly.

Aly lafını duymam anılarımı canlandırdı.Güzel şeyler düşünürken gördüğüm kadında aynı şeyi söylemişti.

Aly kim? Bana öyle seslenip durmayın.

Cevap gelmedi.Tekrar yazdım.