Plaget e zeza

kapitulli 26

Ne ate moment ndjeva dy duar qe me perqafuan. Ktheva koken dhe .....

***
Aty ndodhej Brendon. Nuk mund ta besoj. Sa shpejt qe erdhi. Sikur tha qe do te vinte vone ne darke.
-Hejj me ne fund erdhe.
-Ja dhe sic e sheh jam perballe teje.
-Me ka marre malli kaq shume per ty, vellacko.
Dhe e perqafova fort. Ne ate sekond ai ma ktheu dhe me fort madje. Jam kaq kaq e lumtur qe ai eshte ketu saqe mendoj se nga casti ne cast do te fluturoj nga gezimi.
-Ku ke qene? Nuk je bere i gjalle per kaq kohe. Edhe fytyren po ta harroja.
-Ja ne pune. Kam filluar pune ne nje kompani dhe nuk kam mundur fare qe te vij. Do te doja shume qe te isha me ty ne ato momente te tmerrshme. Me vjen me te vertet shume keq.
-Te faleminderit zemer. Ne fakt mire qe kisha Arben aty. Ajo nuk me braktisi aspak.
-Oh shpirtt.
-Po halla si eshte? A mbahet ndopak?
-Mire ka qene por eshte shume me ndryshe qe nga aksidenti qe ndodhi 3vite me pare.
-Sa do doja ta takoja.
-Epo kur te iki do ju marr edhe juve me vete qe te vini te rrini me ne per disa kohe. Sigurisht nese pranon.
-Me gjith qejf.
-Mezi po pres te bejme ato budalliqet e perhershme vogelushe.
-Kujt I thua. Akoma nuk e paske harruar kete fjale?
-Sigurisht qe Jo. As sot dhe as kurre zemer. Te dua shume.
-Edhe une tyve.
-Epo ku eshte ai cunaku i vogel?
-Brenda po luan me vellain e Arbes. Dhe brenda eshte Arba me te dashurin, keshtu qe mos u cudit.
-Ne rregull.
Sapo hyme brenda Klajdo iu hodh Brendonit ne qafe. Duket qe e kishte marre malli por si ka mundesi qe e mbante mend edhe pse kishte kaluar gati 2vite. Me pas ai perqafoi Arben dhe ajo e prezantoi me Andin.
-Brendon ky esht Andi, shoku im.
-Andi ky esht Brendon, vellai im e i Emilit. Esht njeriu qe na mbronte gjithmone derisa iki ne Amerike.
-Gezohem,-thane te dy njezeri.
Gjate gjithe naten une dhe Brendon ndenjem jashte duke bere muhabet. Gjithashtu I tregova gjithcka, perfshi edhe per rrembimin e Klajdos dhe problemet qe kisha me ato bandite. Epo ne fakt ai esht personi ku kam me shume besim nga te gjithe. Sigurisht pervec Arbes. I tregova edhe qe isha zvendosur ne nje qytet tjeter por per pak kohe le te themi.
-Emili me vjen shume keq qe I degjoj keto gjera. Ti duhej te me kishe thene me pare. Une do te te ndihmoj me patjeter. Do te jem ketu derisa ti dhe Klajdo te jeni mire. Ju jeni zemrat e mia.
-Shume faleminderit. Me behet qejfi qe degjoj kete gje. Me ka munguar shume kjo e folur me ty. Edhe pse tani jo per gjera gazmore por per ato seriozet.
-Te gjitha me rralle vogelushe. Mos u shqeteso cdogje do te rregullohet.
Si thua per nje ecje ne breg te detit meqe tani po lind dielli?
-Po sigurisht vlla.
Filluam te benim xhiro. Me pas u shtrime tek shazllonet. Filluam te luanim me rere si dy femije te lumtur. Me pas luajtem me te kapura. Epo vrapi im ishte shume I shpejte por Brendon si cdo djale qe vrapon me shpejt se vajzat me kapi. Per me teper po me fuste ne uje tani qe ai ishte teper I ftohte. I gjuajta shume tek kurrizi dhe shpatullat por ai prap nuk dorezohej. Me ne fund e gjeta dicka. E brejta aq shume saqe ai me hodhi ne uje. Prap se prap une rashe ne uje dhe Brendon ishte ai qe po qeshte. I dhashe nje buzeqeshje djallezore dhe shkova afer tij. Ai e kuptoi cfare doja te beja dhe filloi ecte mbrapshta dhe papritur u rrezua dhe ai ne uje. Epo ne fakt u ngaterrua me kembet e tij. Tani isha une ajo qe qeshja. Brendon filloi te me "bertiste" por une qeshja edhe me shume. Ishim qulle dhe shkuam ne dhome per tu nderruar. Arba dhe Andi ishin zgjuar dhe kur na pane neve filluan te na tallnin. Epo edhe ne te dy po qeshnim vete. E cuditshme. Mund te mendoni qe ishte nje budellallik por eshte shum qejf me te vertete. Pasi u nderruam dolem jasht. Pastaj u zgjua Klajdo dhe Enisi. Shkuam te hanim mengjes te gjithe. Kisha shume qe nuk haja nje mengjes me familjen. Me ka marre malli.
Ishte ora 9:30 dhe ne shkuam poshte ne det. Filluam te luanim me letra. Une me Brendon kurse Arba me Andin. Dukej qe Brendon dhe Andi u bene shoke shum te mire. Epo me behet qejfi per to. Luajtem gjithashtu me top dhe pas u futem te laheshim. Si gjithmone Brendon nuk rri dot pa bere gje. Kete here u zhyt ne uje e me terhoqi poshte. Me pas me kilikoste tek kembet dhe tek beli. Nuk duroj dot kur me kilikosnin.
-Brendonnnn. Mjaft me kilikose.
-Uaaa sa frike kam. Me fal shum vogelushee.
-Nuk po tallem djalosh.
-Po e shoh.
-Si te duash. Mos me kerko pra.
Po rrija shtrire mbi det dhe Brendon filloi serish me ato budellalliqet e tija.
-Emili, shiko cfare ke mbrapa.
-Mjaft u talle.
-Nuk po genjej. Esht nje peshkaqen. Eja ketu shpejtt. Te dalin nga deti.
-Po pra.
-Mos me genje. Nuk e shikon qe njerezit po largohen nga uji?-dhe ne fakt ishte e vertete.
-Fluturova drejt e tek Brendon. E perqafova aq fort saqe o shkreti nuk po fliste.
-Ku eshtee?
-Frikesee, Emili eshte frikese. Bebushee.
-Pasi e leshova,-hej mos me thuaj qe me genjeve?
-Sigurisht qe po zemra ime e vockel.
-Eja ketu ti eja. Ta rregulloj une tyve. Po nese ai do te ishte me te vertete aty cfare do te ndodhte me mua?
-Asgje sepse une nuk do ta lejoja ate motrushe.
-Po pra. Dukesh qe nuk me don  sadopak.
-Por si jo. Me fal tani, une mos te dua motren time,vogelushen time? Me lendove me kete qe the.
-Eja ketu te te perqafoj pak,por te premtoj se jo aq fort sa shpar.
-Mire.
Pasi ndenjem edhe pak ne uje dolem jashte dhe si kater femije te vegjel filluam te ndertonim nje keshtjelle te madhe si ato qe na ndertonin prinderit kur ishim me te vegjel.
-Tani cdo vit do ti bejme keshtu pushimet, ne te kater dhe dy djemte.-Brendon
-Sigurisht apo jo djema?
-Poo,-thane Arba dhe Andi.
-Hej Brendon.
-Urdhero zemer.
-Ne fakt edhe 4dite dhe ne duhet te kthehemi.
-Kaq shpjet??
-Neve kemi 1jave qe jemi ketu ne plazh. Vitin tjeter do te bejme me shume pishime.
-Nuk mund te rrime edhe pak?
-Nuk besoj. Kam marre leje ne punet vetem per 14 dite as me shume as me pak keshtu qe shijoje keto dite.
-Sigurisht qe do ti shijoj.
Prane nesh po kalonin disa vajza te cilat po ia ngulnin syte Brendonit dhe Andit por une dhe Arba nuk I lame per shume kohe. Arba shkoi tek i dashuri i saj dhe e perqafoi dhe e puthi ne faqe kurse une shkova tek Brendoni dhe fillova ti perkedhelja floket. Epo eshte gjeja qe kam fiksim tek djemte. Ne fakt e adhuroj.
Me keto ato ikem me te shpejte pasi une e Arba I dhame edhe nga nje shikim vrases. Te shkretat u tremben.  Keshtu eshte kur e luan "pronen" tone.
Me pas filluam te qeshnim me te madhe te gjithe.
Ishte nje dite super dhe ja kaluam me te vertet shume mire. Epo te kesh Brendonin me vete dhe te mos besh qejf cdo moment? Ai nuk duhet ta degjoje kete ndryshe mund ti ndodhe ndonje gje.
Ne darke shkuam te hanim ne restorant. Ushqimi ishte I mrekullueshem dhe te bente qe te lepije gishtat. Pasi hengrem darke shkuam ne dhome qe te flinim. Ishim kaq te lodhur sa nuk ndenjem edhe pak por u shtrime te flinim. Une Brendon dhe Klajdo fjetem ne nje dyshek kurse te tjeret fjeten te dysheku tjeter. Neser do te ishte nje dite e re dhe plot gjera per te bere. Gjumi me kapi sapo vendosa koken ne jastek..

Shpresoj ta pelqeni historine deri tani.
Ju dua❤❤