Plaget e zeza

kapitulli 31

Ndodhesha para dy zgjidhjeve dhe nuk dija cte beja. Te vrisja nje person qe te shpetoja jeten e nenes sime apo te shpetoja ate dhe te kisha humbjen me te madhe te jetes time: nenen time. Tani nuk dija me cte beja, isha i pavendosur per gjithcka. Isha ne rruget e qytetit tim dhe dukej sikur isha ne nje vend ku nuk doja kurre te shkelja.
Epo nuk mundesha te vrisja nje person te pafajshem por jeta e nenes sime ishte ne rrezik. Ndoshta e kisha gjetur zgjidhjen. Ta largoja mamane nga ky qytet. Por nese largoja ate me duhej te iki dhe vete. Emili esht ajo qe nuk dua te humb per asgje ne jete. Isha I pavendosur ne kete rruge pa krye.
Tani isha ne shtepi dhe po mendohesha.-"Nese nuk do ta vras ate person ateher me duhet te iki pergjithmone nga ky vend dhe nese me duhet te humbas nje person teper te shtrenjte per mua. Jam I detyruar ta bej kete gje nese nuk dua te vras dike."

***
Dita tjeter erdhi shume shpejt. Nuk e kuptoja sesi oret kishin kaluar kaq shpejt dhe tani ndodhesha perballe asaj shtepie dhe nuk doja kurrsesi te hyja brenda. Por jaqe e bera. Hyra brenda dhe para se te shkoja ne dhomen ku ishte personi, vendosa te shkoja ne dhomen e shefit. Ai nuk ndodhej aty. Keshtuqe shkova brenda ne ate dhome. Vendosa te shkoja dhe shikoja ate person.
Hapa deren dhe personi ishte i lidhur ne nje karrige. Ndodhej me kurriz nga dera. E kuptova qe ishte nje vajze. Por ngjyra e flokeve me dukej e njohur. Jo jo jo nuk ka mundesi te jete ajo. Vrapova drejt dhe sapo e pashe ndalova ne vend. Cdo gjymtyre e trupit mu duk sikur mu prene dhe nuk levizja dot.
Ishte ajo. Emili ime. Nuk e kisha pare ndonjehere kaq te pafuqishme. Ndodhej e lodhur ne ate karrige. Fytyra ishte e nxire ne disa vende dhe pjese pjese krahet e saj ishin te gjakosura. Ajo dukej sikur nuk ishte ajo.
-Emili je mire?
-Jam mire por te lutem me nxirr nga ketu. Kam nevoje per uje.- tha ajo dhe dukej teper e lodhur. Mezi po fliste dhe dukej sikur nga casti ne cast do te humbte ndjenjat.
-Mos u shqeteso e dashur. Une nuk do ti lejoj te te bejne keq tyve edhe sikur me duhet perballem me vdekjen time.
-Jo vetem ate jo. Une nuk jetoj dot pa ty. Je gjithcka per mua.
-Ti je personi me i rendesishem per mua.Mos u shqeteso. Do ta gjej menyren per te te shpetuar. Pasi te dalin nga ky vend gjithcka do te marre fund dhe asgje nuk do jete me si me pare. Nuk e di cfare ka ndodhur por di vetem nje gje: qe ti je e pafajshme ne kete mesele. Ky eshte vetem nje makth. Asgje me shume. Shum shpejt do te mbaroje dhe kjo gje. Do ti kalojme bashke. Tani me duhet te iki dhe te sqaroj gjithcka. Te lutem bej durim. Prit dhe do ta shohesh qe gjithcka do shkoje mire.
Para se te ikja e putha ne balle dhe me nje inat te tmerrshem shkova per tek dhoma tjeter. Hyra brenda dhe shefi ishte aty.
-Pse deshiron ti vrasesh njerezit kot se koti? A nuk te vjen keq per ta?
-Nuk ka cte te duhet. Kjo eshte pune per mua. Ti duhet vetem ti bindesh urdhrave.
-Nese ajo vdes cfare do te fitosh ti? Po me te vellain e saj cfare do te ndodhe? Ai do te ngele rrugeve pa asnje njeri qe ta perkrahe. Esht ende i vogel dhe nuk mundet te beje. Eshte vetem 5vjec.
-Edhe cfare? Dua ta shfaros mbiemrin e tyre nga faqja e dheut?
-Pra ti I paske vrare prinderit asaj? Cte kan bere?
-Cme kan bere? Me kishin borxh. Prinderit e saj nuk ma prune ne kohen e duhur dhe moren ate qe meritonin. Ashtu si ajo. Vetem se ajo i gjeti parate dhe mi dergoi ne kohen e duhur.
-Atehere perse deshiron ta vrasesh ate te shkrete? Leje te jetoje dhe ajo jeten. Nese jo per mua beje per te vellane e saj. Ai I shkreti nuk do te kete asnje njeri afer.
-Ik largohu dhe eja neser ketu. Atehere do te te them pergjigjen.

Para se te ikja hyra brenda rek Emili.
-Em te prura uje. Gjithcka esht ne rregull. E ndjej qe ai do te te lere te lire.
-Faleminderit Klejd.
-Sapo te dal nga ketu do te iki tek shtepia jote. Duhet te lajmeroj ate njeri per ty. Duhet te jete I shqetesuar.
Bera te ikja por nje dore me ndaloi.
-Hej ai nuk eshte i dashuri im por kusheriri. Erdhi ne kohen kur isha tek Arba dhe ndenji atje.
-Mos u shqeteso per asgje.

Dola jashte nga ajo shtepi dhe nga nje ane ndihesha i cliruar. Ai djale ishte kusheriri I saj dhe jo i dashuri. Mendoja se ajo me harroi por jo. Tani me duhet vetem ta shpetoj.
U nisa per tek shtepia Emilit qe te lajmeroja Brendonin. Pasi arrita atje i rashe deres dhe ate e hapi Klajdo. Pas tij doli dhe Brendon.
Pasi hyra brenda fillova ti tregoja gjithcka dhe ai me te vertete qe u shokua. Me vjen shume keq per te por shum shpejt ky makth do te marre fund njehere e mire. Mjaft njerez na kane marre nga kjo jete. Nuk duam te na ikin dhe njerezit me te shtrenje. Nuk dua qe te na hapen serish ato plage te zeza. Mjaft me. Mendoj qe mjaftojn plaget qe kemi marre deri tani.

Hope you like it❤
Edhe disa pjese na ndajne nga fundi i librit dhe dua qe te me jepni mendimin tuaj per librin deri tani. A ju pelqen?
Lots of love❤😘😘