ESMER BELAM

17.BÖLÜM

Herkese iyi okumalar.Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyoruz.

Dilara yolda durmadan kendini suçlar. Nisa'nın onun dedikleri yüzünden gittiğini düşünür ve vicdan azabı çeker. Yol boyunca ağlamamak için kendi zor tutar ta ki Emir'in yanına gidine kadar.

Dilara sahil parka Emir'in yanına gelir ve Emir'i görür görmez birden sımsıkı sarılıp bir anda ağlamaya başlar ve o an ağlarken bir anda Emir Dilara'nın başını kaldırır ve gözlerindeki yaşı silip şöyle der.

"Sakin ol ama ne oldu? Seni bu hâle getiren şey ne?"Der Emir ama nafiledir. Dilara hâlâ hiç durmadan başını Emir'in göğsüne yaslayıp hıçkırıklar içinde ağlamaya devam eder. Emir'in sorularına hiç cevap vermeden Emir'de onu daha çok sıkmak istemez Dilara'nın başını kaldırıp bir yere oturur ve kendi de yanına oturur ve o konuşmak isteyene kadar sadece ikisi de denize bakar ve sessizlik ortamı oluştururlar.

Dilara ile Emir öyleyken Nisa ise iyice yeni başladığı Esmer Belam dünyasına çoktan kendini kaptırmıştı. Artık Nisa sadece Serhat'ın fotoğraflarına bakıp uyku olmadan hep karikatür çizmeye devam eder ama bir insan vücudu da çok fazla uykusuz kalmaya dayanamadığı için Nisa istemese de çizim yaparken çizim yaptığı tabletin önünde çizim yaparken uyuya kalır. Nisa istemeden de olsa bilmeyen bir sebepten dolayı çizdiği dünyada ki çarşıda gözlerini açar. Nisa sağa sola bakınırken bir anda bir ses duyar.

"Serhat!! Gel lan buraya, seni yakalarsak var ya çok kötü olacak oğlum. Bu yaptığını ödeyeceksin Serhat."

Nisa duyduğu şeyden sonra deliye döndüğünü düşünürken bir anda arkasını döner ve o anda Serhat ile çarpışırlar ve ikisi de yere düşerler. Serhat aceleci bir tavırla nedensiz bir şekilde direk Nisa'nın elinden tuttuğu gibi ayağa kaldırır ve kaçarken onu da peşinde sürükler. Nisa Serhat'ı görünce şok olur ve Serhat ile beraber anlamadığı sebebini bilmediği bir şeyden dolayı kaçarken ağzını açamaz haldedir. Çünkü uzun zaman sonra Serhat'ı rüyasında bile olsa görmüştü. Nisa hem mutlu olmuştur hemde neden Serhat ile kaçtığını bilmediği için sinirlenmiştir ve bir anda ikisi de koşarlarken Nisa yüksek ses tonuyla Serhat'la konuşmaya başlar.

"Lan oğlum bıraksana beni. Tamam çarpıştık yere düştük de sen neyden kaçıyorsun bilmiyorum ama beni de bu şeyin parçası yapmana hiç gerek yoktu. Dur Serhat dur!  Neler olduğunu hemen anlat bana." Derken  Serhat bir anda sert bir ses tonuyla konuşmaya başlar.

"Sen benim adımı nereden biliyorsun? Neyse az ileride saklanabileceğimiz bir yer biliyorum oraya gidelim sana soracaklarım var küçük hanım." Deyip Nisa'ya doğru küçük bir gülümseme atar.

Serhat ile Nisa sonunda Serhat'ın dediği o saklanabilecekleri yere varmışlardı. Serhat direk Nisa'yı önüne doğru çeker ve Nisa'nın üstüne doğru yürürken sormaya başlar.

"Sen kimsin lan?  Ne işin var buralarda? Seni daha önce hiç buralarda görmemiştim sanırım yenisin. Ya neyse ne niye uzatıyorsam sanki kimsin kızım sen neyin nesisin ve burada ne işin var? He birde artık sende güvende değilsin haberin olsun."

"Asıl sen kimsin lan benimle doğru konuş çocuk. Sana benimle bu şekil konuşma hakkını ne verdi he ne verdi? İsmini de o çocuklar sana seslenirken  duydum başka nereden bileceğim be salak. Eğer kim olduğumu merak ediyorsan da doğru düzgün sorabilirsin adım Nisa ve evet buralarda yeniyim de hayırdır ben niye güvende değilim? Hatta daha doğrusu o çocuklar neden seni kovalıyor ve arkandan öyle bağırıp çağırıyorlardı sen onlara ne yaptın da şu an benimde başımı belaya soktun?"

"Peki madem öğrenmek istiyorsun anlatayım o zaman. O gördüğün çocuklar var ya Nisa. Ben o çocukların arkadaşlarından birini hastanelik ettim . Şimdi fişe bağlı yaşıyor yani anlayacağın bitkisel hayatta,sebebini öğrenmene gerek yok. Bu olayı baya uzattılar işte benim kuzen buralarda değil olsa kaçıyor olmazdım da olmadığı için kaçıyordum sonra sana çarptım sonra olan oldu işte bildiğin gibi. Seni benim yanımda bir kere gördüler küçük hanım senin benim sevgilim olduğunu falan düşünüp senin peşine düşebilirler anladın mı o yüzden seni peşimde sürükledim. Artık tek dolaşamazsın bu senin için tehlikeli olur Nisa."