AYKIRI SERİSİ'NİN İLK KİTABIDIR!
***
Her gece pembe yalanlarına sarılıp uyuyan, tuhaf olduğunu reddeden aykırı bir kız düşünün. Hayatını 'sıradan' kelimesinin sözlük anlamı olarak nitelendirirken, yeni gerçekleriyle yüzleşmek zorunda kalan bir kız...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne demek istemişti ki? 'HAYALLERİNE' derken neden vurgu yapma gereği duymuştu? Hem hayallerim hakkında ne biliyordu da böyle konuşmuştu? Kafamın içinde yine milyon tane soru işareti bıraktıktan sonra önüne dönmüştü. (Gıcıkk!!) Eminim sorsam hiç birisine cevap da vermeyecekti! Zihnimi okumuş olamazdı öyle değil mi? Yani hayalimin Dünyaya gitmek olduğunu (üstelik konsey buna izin vermemişken) öğrenmiş olamazdı yani!! Hayır, hayır bu mümkün değildi, artık zihnimi koruyabiliyordum ve Pamir bunu duymuş olsaydı muhtemelen bu şekilde tepkisiz kalmazdı.
Kötü düşünceleri kafamdan uzaklaştırdıktan sonra, Afşin ve Arat' ın son derece mutlu bir şekilde masaya gelmekte olduklarını gördüm. Keşke bu ikili gibi Pamir de arada sırada gülümseseydi belki her şey çok daha güzel olurdu diye düşünmekten kendimi alamamıştım. Buraya geleli neredeyse bir ay olmuştu ama hala bir kere bile içtenlikle güldüğünü (bırak onu, ufak bir tebessümünü bile) gördüğümü hatırlamıyordum. Bilinçaltım: " Sorun sende değil, onda!!" diyerek bana destek olmuştu. Arat her zamanki enerjikliğiyle önce Afşin' in sandalyesini çekti, daha sonra hemen yanıma oturdu ve:
-Afiyet olsun! dedi. Gülümsemesi bana da bulaşmıştı. Sebebini sormalıydım:
-Neşenizi neye borçluyuz acaba sorabilir miyim?
-Tabii ki sorarsın güzellik! (bunu söylerken sırıtışı ikiye katlanmıştı ve bana belirgin bir şekilde göz kırptı.) Düellodan önce Afşin' le prova yapalım dedik ve yaptık! Bil bakalım kim kazandı!? Büyük bir heyecanla sormuştu bunu ve belli ki ismini söylememi istiyordu. Ama ne yalan söyleyim ona takılmayı seviyordum:
-Bu da sorumu şimdi Arat, tabii ki... Afşin kazanmıştır, dedim ve büyük bir zevkle Arat' ın bozulan suratını seyrederken Afşin ve ikimiz kahkahalara boğulduk. Arat her ne kadar çaktırmamaya çalışıyor olsa da baya bozulmuştu. Afşin, onun bu haline üzülmüş olacak ki:
-Öyle deme ama Beria, boynuz kulağı geçermiş. Bak önce Pamir' e bildiğim her şeyi öğrettim ve yenilmez olup çıktı, şimdi de bu ufaklık beni ilk kez alt etti. Kim bilir belki bir gün sende... Sözleri Pamir' in devreye girmesiyle yarım kalmıştı, soğuk bir ses tonuyla:
-Afşin öğrendiğime göre Beria sandığımızdan çok daha hızlı, o yüzden bir gün sende demek yerine, daha ilk düellodan kulağı geçmeyi hedeflemene sebep olacak bu öz güvenin için seni tebrik ediyorum demelisin! dedi. Bunları söylerken bana bir kez bile bakmamıştı. Afşineyse kısa bir bakış attıktan sonra yeniden önüne dönmüştü. Bana laf sokmadan rahat yemek yiyemiyordu. Önce benim iştahımı kaçırıyor sonra kendi karnını bir güzel doyuruyordu. Ama az kalmıştı bu gün bir şekilde Mimi' nin ağzını arayıp şu Yesuga' nın kitabına nasıl ulaşabileceğimi öğrenmeliydim. Daha sonra da başta Pamir olmak üzere tüm Elementa' ya ağzının payını verip anneme (Dünyaya) gidecektim...
Ben bunları düşünüp dalgınlaşmışken, Arat sessizliği bozdu ve:
-Pamir, düello sıralaması nedir? Malum son dört gün, artık sıralamalar hazırdır öyle değil mi?
