Gülüşün Benim Manzaram

6.2K 374 29
                                    

"Gitsem iyi olacak," dedi bana yarım ağız gülümserken.

Ahh ne gerizekalıyım ama!

Daha ilk buluşmadan, onu evimde kalmaya davet ettim az önce, değil mi?

Aptal Duru!

Ki zaten bu bir buluşma da değildi!

Şimdi kendimi yumruklamaya başlayacaktım.

Onun yerine hala tek eli kapı kolunda bana gülümseyerek bakan Nefes'e kaldırdım başımı.

"Teşekkür ederim," dedim sadece.

Açıkçası biraz moralim bozulmuştu. Sonucunda reddedilmiştim. O ise gülümsemesini biraz daha arttırıp "Benim için bir zevkti ufaklık," demişti.

Ahh yine o saçma, lanet olası takma isim.

Suratım iyice asılmıştı. Avuç içlerimi başımın iki yanına sabitleyip sertçe bastırmaya başladım.

İç çekerek "İyi geceler Nefes," dedim imalı bir biçimde.

Bir an kapının yanında olan bedeni bir an sonra yatağımın başındaydı.

"Hey bu kadar kızma," dedi kafamdaki ellerimi çekip kendi ellerini yerleştirirken. Yine masaj yapmaya başlamıştı.

"Şakasına takılıyorum sana. Sinirlenince tam şuranda.."

O sırada şakaklarımdaki parmağını biraz kaydırıp alnımda bir yere sürükledi.

"..ufak bir damar oluşuyor. Buna bayılıyorum."

Kızarmıştım.

Kesinlikle kızarmıştım, hissediyorum.

Vücudum alev alevdi yine. Başımdaki ellerini tutum. Yorganın üzerine indirdim ama bırakmadım.

"Nefes.." dedim fısıltıyla.

Gerildi. Avucumdaki ellerinden hissetmiştim gerildiğini.

"Beni ne olarak görüyorsun?"

Gözlerime kitlenmiş, hiçbir şey söylemeden boş boş bakıyordu.

Ağzını açtı. Nefesimi tuttuğumun ben bile farkında değildim. Dudaklarına kayan gözlerim, ne söyleyeceğini çok merak ediyordu. Sonunda tek bir kelime çıktı ağzından.

"Ha?"

Dalga mı geçiyorsun allasen bakışımı düzeltip tekrar sordum.

"Beni ne olarak görüyorsun?"

Tam o sırada odamın kapısı ardına kadar açıldı. Nefes ışık hızıyla ellerini, ellerimden çekip düzelmişti bile.

"Ah Duru Hanım, ne zaman geldiniz?" dedi henüz ismini bilmediğim yeni bir hizmetli.

"Neden kapıyı vurmadan içeri dalıyorsun öyle?" dedim sesimi yükselterek.

Kız böyle bir tepki beklemiyor olacak ki bir adım geriledi. Nefes'e yan gözle baktığımda o da bana bakıyordu.

"Be-ben döndüğünüzü bilmiyordum efendim. Sadece pijamalarınızı ütüleyip getirmiştim. Ço-çok üzgünüm."

Elini kapıya atmış, çoktan çıkmaya hazırlanmıştı kız.

"Bekle!" dedim yine sert bir sesle.

Nefes bana dönüp tam Duru diyecekken lafını böldüm ve genç kıza döndüm.

"Adın ne senin?"

"Sinem, efendim."

"Kaç yaşındasın Sinem?"

Sen Benim NefesimsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin