Ira Casa (Novela)

Helga x Pierre 10

PIERRE.

"And you drove a pink car with a ribbon!" Walang tigil sa paghalakhak si Helga na akala mo hindi bumukas ang kanyang sugat. Nailipat na siya sa private room yet Pierre's eyes were still worried. Hindi man lang niya maiangat ang kanyang labi kahit masaya siya na maayos na ang pakiramdam ng asawa.

Natakot siya noong nag-alsa balutan ito. Handa pa siyang magmakaawa para wag lang ito umalis pero mas nag-alala siya nang makita ang dugo nito sa katawan. Mas lalong nadagdagan ang simpatiya niya kay Helga noong mga nakaraang araw. Pakiramdam niya nagkaroon siya bigla ng kapatid na kailangang bantayan.

Pierre was an adopted son from Romania, walang kakayahan ang kinalakihan niyang ina na magkaanak. Mag-isa lang tuloy siya na lumaki, hindi siya sanay na mayroong pinakikisamahan sa bahay but now, he has Helga. Hindi niya man alam ang tamang pag-aalaga para dito, he feels genuine concern. He couldn't remember when was the last time he was a selfless person. Sanay siya na sa kanya lang ang atensyon at hindi din naman siya ganoon ka-warm na tao. He only cared about Helena all his life, and now he's caring for her sister, maybe because they are related?

"Sa susunod, hindi na pupwede ang makulit, Helga. I will teach you how to drive.." Pinaglaruan niya ang mahahabang daliri ni Helga na nakapahinga sa gilid ng kama. He likes the warmth that he felt, kanina kasi ay nanlalamig ito at nadamay din siya sa panlalamig.

"I can't." Mabilis na umiling si Helga, nagtaas siya ng kilay.

"Should I get you a driver?"

Ngumiti si Helga. "Sobra na yun, Pierre. Sasabay na lang ako kay Stephanie pauwi. Malapit lang sila sa atin."

Mas lalong tumaas ang kanyang kilay, "Doon sa lalakeng kaklase mo?"

"Si Travis? Sa isang subject ko lang siya kaklase, Pierre. Si Stephanie ang kaklase ko kaya mas madalas kaming magiging magkasama."

"If you don't want to drive, I will pick you up." Pinal na sabi niya. Tumayo pa siya para mamili ng prutas sa basket na katabi.

"Pierre--"

"No Helga.. You are my responsibility."

"Hindi naman mag-aalala sila Daddy kapag nalaman nila ang nangyari sa akin." Ngumuso si Helga at niyakap ang unan na hawak. Malungkot itong tumunghay si TV.

"Ako ang nag-aalala, hindi sila.." Umismid siya. Wondering why Helga still feels sad about it. Lahat naman ay mayroon siya, lahat ay kaya niyang ibigay, napakaobvious non. Tumatanggi nga lang.

"Hindi sila magagalit sayo kapag may masamang nangyari sa akin." Giit pa nito.

"Magagalit ako sa sarili ko kapag may nangyari sayo." Hindi naman tamang sabihin niya pa na wag nang intindihin nito ang kanyang pamilya dahil nandyan naman siya. He just swallowed his words though it is really tempting to say. "Wag ka na makipagtalo. I will drop and pick you up. Kahit saan ka pupunta. You promise me you won't do that again."

Ngumiti si Helga at tumango sa kanya, kasabay non ang pagtunog ng cellphone niya. Tumayo siya para kunin ito.

"Hello.."

"Pierre, mamaya na ang flight ko. Can you pick me up?" Malambing na wika ni Helena. Hindi siya agad nakasagot. Binalikan niya ng tingin si Helga na nagbabalat ng orange para sa sarili.

"Uhm, Babe.." Panimula niya, napalunok siya ng magtama ang mga mata nila ni Helga pero mabait lang itong ngumiti at binaling ang mga tingin sa TV.

"Magtatampo na ako. Alam kong busy ka pero matagal akong mawawala. Three weeks yon, Pierre." Nagsusumamo ang boses ni Helena. Napapikit siya at nang dumilat siyang muli, ang nakangiting si Helga ang nakita niya. Nanonood ng Mr. Bean at parang amused na amused. Parang mayroong pwersa sa paa niya na nagpapabigat pero ayaw niyang ientertain yon.