MANKEN-(Hayat Serisi-2)(tamamlandı)(Düzenlenecek)

6.Bölüm-Terkedemez beni

Selamun aleyküm....

Biliyorum sizleri beklettim. Bayram dolayısı ile bölüm yetişemedi. Birde gittiğim yerde internet olmayınca eve gelince atmaya fırsat bulabildim...

Geçmiş bayramınız ve cumanız mübarek olsun. Bölümler bundan sonra cuma günü gelecek inşallah....

Sizlerden ricam hikayemizi tanıtmak ve önermek... Birde okuma listesine eklemek....

Wattys2016 ya katıldığımız için okuyan herkesten oy bekliyorum.. Yorumlarınızı ve satır arası düşüncelerinizi de yazarsanız bana bayram sevinci olur...

Hatam varsa şimdiden affola... Keyifli okumalar...

___________

Genç adam hızla sürdüğü arabayı deniz kenarına getirdiğinde durdurdu. Arabadan inerek Diana’nın bulunduğu yere geldi. Kapıyı açarak Diana’nın kolundan tutarak dışarıya çıkardı. Diana adeta bir yaprak gibi dışarıya savruldu. Atilla iki elini ensesine götürüp gözlerini kapattı. Sinirlerine hakim olmaya çalışsa da evde izlediği sahneler gözünün önünden gitmiyordu.

“Ya sen- sen nasıl yaparsın bunu, halen aklım almıyor Diana. Ben ne konuştum seninle, soyadımı lekeleme dedim. Sen uyuşturucu yüzünden televizyona çıktın. Karım olduğunu söylediler. Aileme yalan söylemek için kırk takla attım. Kaç yaşındasın sen Diana, tehlikeyi anlamıyor musun”

“Ben anlamadım Atilla bey, her şey aniden gelişti. Her zaman gittiğimiz kulüp ve Çiler orda çalışıyor. Ben bilemezdim.” Dedi kısık ve üzgün bir ses tonu ile.

“Hadi bir şey anlamadın, peki herkesin birbirine uyuşturucu verdiğini görmedin mi?” diye merakla sordu.

“Çok karanlıktı ve gece fazla göremiyorum.”

Diana hüzünle söylediği sözlere, Atilla üzülerek, parmaklarını saçlarına geçirerek taradı. Derin bir nefes alarak verdi.

“Bilmiyorum Diana cidden bilmiyorum. Ben uzak dur dedikçe sen iyice göz önüne çıkıyorsun. Adımı, soyadımı ve itibarımı zedeliyorsun. Ailem duyunca şaşırdılar. Özellikle birde misafir vardı. Haberi görünce karşısında kalakaldım. Bana bunu yaşatmaya hakkın yok. Resmen hayatıma hükmediyorsun. Lütfen şu evlilik belası bitinceye kadar rahat dur. Sonra istediğini yap Diana. Yoksa kötü olacak.”

Diana, Atilla’nın var gücüyle bağırarak söylediklerine karşılık sustu. Verecek bir cevabı dahi yoktu. Hayatını kurtardığı adama karşı şuan kendini suçlu hissediyordu. Önemli olan da Atilla’nın karşısında eski Diana olamıyordu. Ağzının payını veremiyor ve her daim susmak zorunda kalıyordu.

Genç kız üşüdüğünü hissederek ellerini kollarına dolayarak sıvazladı. Soğuk yüzünü yalıyor ve içinin titremesine sebep oluyordu.

“Gerçekten özür dilerim Atilla bey, asla bir daha sizi zor durumda bırakmayacağım. Evden işe, işten eve geleceğim. Bir daha bu durum yaşanmayacak.”