Atilla soluk soluğa girdiği hastane de pervasızca dolandı. Ne yapacağını nereye gideceğini kestiremiyordu. Kendine gelmesi ile hızla danışmaya doğru koştu. Nefes nefese kalmış, yüzü korkudan bembeyaz olmuştu.
“Di-diana nerde?”
“Beyefendi kişinin soyadını alabilir miyim?” diyerek şaşkınlıkla cevapladı.
Atilla aldığı cevapla iyice afalladı. Diana’nın soyadını hatırlamaya çalıştı. Telaştan her şeyi unutmuştu.
“Diana WİLSON” dedikten sonra yaptığı hatayı fark ederek düzeltme gayretine girdi. Diana ile evli olduğunu unutuyordu. “Pardon Diana GİRAY olacak, buraya getirilmiş, nerede şuan.”
Görevli kız bilgisayardan adını girerek bekledi. Önüne gelen sayfa ile Atilla’ya baktı.
“Beyefendi Diana hanım şuan ameliyatta, bir kat aşağıya ineceksiniz.”
Atilla öğrendiği bilgi ile merdivenlere doğru hızlandı. Seri bir şekilde merdivenleri indi. Karşısında duran ameliyathane yazısı ile koştu. Sonra gözüne arkadaşı Okyar çarptı. Büyük bir merakla ona doğru yöneldi.
“Kardeşim ne oldu. Diana nasıl?”
“Ameliyatta şuan ve durumu hakkında bir şey bilmiyoruz. Henüz çıkmadılar”
Atilla derin bir nefes alarak verdi. Bankta ağlayarak oturan Sude ve Alçin'e baktı. Eliyle ensesine sabırsızca ovuşturup merak ettiğini sordu.
“Olay nasıl olmuş?”
Okyar alnını kaşıyarak, yüzünü buruşturdu. Çaresiz şekilde arkadaşına baktı.
“Bizde bilmiyoruz. Diana uyanırsa öğreneceğiz. Çiler olay yerinde ölmüş. Alçin ve Sude çok kötü oldular.” Dedi hüzünle.
Atilla gözlerini kapatıp açtı. Kendisine doğru gelen polislerle şaşkınlıkla, arkadaşı Okyar’a baktı. Okyar bilmiyorum dercesine dudak büktü. Polisler Atilla ve Okyar'ın yanına gelip ikisine baktılar.
“Diana GİRAY’ın kocası kim”
Atilla şaşkınlıkla Okyar’a bakarak afallamış bir şekilde polise cevap verdi. İşin içinden ne çıkacağını tahmin edemiyordu.
“Ben kocasıyım, buyurun?”
Atilla kocasıyım derken bir kez daha bu kelimenin ona hafif geldiğini anlamıştı. Sanki gitgide bu oyuna alışıyor gibiydi. Atilla silkinip kendisine uyarıda bulundu.
“Kendine gel Atilla, bu bir oyun ve çok yakın zamanda boşanıp ayrı kalacaksın. Kendini kaptırma ve unutma her kadın aynıdır.”
Atilla, Okyar’ın dürtmesi ile kendisine geldi. Afallayarak bir polislere birde Okyar’a baktı. Okyar durumu anlatmak adına tebessüm ederek konuştu.
“Diana, uyanınca ifadesini alacaklarmış. Haberiniz olsun dediler.”
“Ha, çok pardon memur bey, aklım burada değil. Tabikide Diana kendisini iyi hissedince size haber veririz.” Diyerek polisin kendisine uzattığı kartı alarak ceketin iç cebine koydu.
Polislerin gitmesi ile nihayetinde ameliyathanenin kapısı açılmıştı. Atilla ve beraberindekiler merakla doktorun yanına geldi. Atilla herkesin adına doktora sordu.
“Diana nasıl doktor bey, durumu nasıl.”
“Siz nesi oluyorsunuz” diyerek Atilla’yı süzdü doktor.
Atilla yutkunarak zoraki bir sesle cevapladı. Uzaklaşmak adına yaptığı her hesap eninde sonunda kendisine dönüyordu.
“Kocasıyım”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MANKEN-(Hayat Serisi-2)(tamamlandı)(Düzenlenecek)
SpiritualDaha doğmadan kaderleri babalarının iddiaya girmeleri sonucunda yazılmaya başladı. Kader onları dünyanın farklı yerlerine savursa da yolları daima kesişti. Kendisine verilen değerleri kabul etmeyip, hayallerinin peşinden koşan ve hayatını bataklık i...