MANKEN-(Hayat Serisi-2)(tamamlandı)(Düzenlenecek)

4.Bölüm-Kıskandım

Selamun aleyküm...

Allah izin verirse inşallah bölümler çarşambadan çarşambaya gelecek. Eğer gelmezse ya yetiştiremedim. Yada aksilik çıktı demektir.

Satır arası yorumlarınızı, düşüncelerinizi ve votelerinizi bekliyorum..

İnstagram sayfamız:yabanguluhikayeleri

Keyifli okumalar....

*******

(Söz ağızdan çıktı mı, o senin değil sen onun esiri olursun..)

Bazen ağzımızdan çıkan bir sözün esiri oluruz. Geriye dönmeye çalışsak ta bir türlü beceremeyiz. Çünkü laf bir kere ağızdan çıkmış olur. Bazen ağızdan çıkan sözü Allah dua olarak kaydedermiş..

Diana'da her ne kadar durumu kurtarmak için yalan söylese de, söylediği yalanın esiri olduğu için pişman olmuştu. Ama geri dönüşü yoktu, öyle yada böyle kabullenmek zorundaydı.

Vedat duyduklarını algılayabilmek adına gözlerini kapatıp başını salladı. Atilla’nın tekrardan evlenmesine şaşırmıştı. Birde kimsenin haberi olmadan olmuştu. Vedat kahkaha atarak Diana’ya baktı.

“Sabah göreceğim cüzdanı, çünkü bu evliliğin olduğuna inanmıyorum. Eğer yalansa Diana, asla göz yaşına bakmam.” Diyerek yalpalayarak gitti.

Atilla hızla kolunu çekip Diana’ya döndü. Biraz önce olanlara anlam veremiyordu. Bir açıklama bekleme adına Diana’ya baktı. Diana bakışları ile etrafı kolaçan ediyordu. Atilla sinirle bağırdı.

“Açıkla! Her şeyi açıkla! Bir dans ettim diye kendini ne zannediyorsun. Evliyiz demek, ne demek? Bunu kabul edeceğimi zannetmiyorsun değil mi?”

Atilla olumsuz bir cevap almak ümidi ile bal renkli gözlere ümitle baktı. Diana çaresiz bir halde Atilla’ya baktı. Vereceği cevap genç adamı sinirlendirecekti ve bu durum genç kız adına kolay olmayacaktı. Gururunu ayaklar altına alarak yalvarırcasına konuştu.

“Bak seni tanımıyorum. Ama şu bir kaç gün içinde ne kadar iyi olduğunu gördüm. Senin yardımına ihtiyacım var. Bu adamdan kurtulmak için seninle evli olmalıyım. Ne olur bana inanması için eline kanıtı verelim. Sonra boşanırız.”

Atilla hiç bir şekilde yumuşamıyordu. Hiddetle baş parmağını kaldırıp konuştu.

“Ben hayır kurumu değilim. Git başkasından yardım iste. Asla kabul etmem, hatta adı neydi..” diyerek parmaklarını şıklattı. Aklına gelmesi ile devam etti.

“Dinçer, Dinçer ile evlen. Sana yardım eder.” Diyerek arkasını döndü.

Diana korku ile öne atılıp kolundan tuttu. Vücudunu çevirip yüzüne baktı. Bu adamın neden bu kadar acımasız davrandığına anlam veremiyordu. Bekar olduğunu bilmese, evli olduğundan yada başından bir evlilik geçtiğinden şüphe edecekti.

“Dinçer onun çalışanı, bekar olduğunu biliyor. Sen nüfuzlu birisin, bir namın var. Beni ancak sen kurtarabilirsin. Lütfen teklifime evet de”

Diana’nın en nefret ettiği insanlara yalvarmak ve gururunu ayaklar altına almasaydı. Şimdi sert kayaya çarpmış, hiç yapmadığı hareketleri yapıyordu. Atilla kolunu tekrar kurtarıp arabaya doğru yöneldi. Diana son bir ümit ile tekrar seslendi.