"Pretty U!"

Chapter 14 "Hidden Secret"

Jeonghan’s Pov

I looked at her.

She is sitting at the bench dito sa mini garden ng Pledis.

I wanted to comfort her. Pero hindi ko alam kung paano. Hindi ko naman talaga alam ang buong sitwasyon. Pero ang sinisigurado ko, may relationship sila ni Jisoo noon. What a coincidence!

Iniisip ko tuloy kung tama lang ba ang ginawa ko na itinakas ko si Hyeri sa kaniya kanina. Well, her eyes are asking for my help that time.

“Ahem, gusto mong, umuwe na muna?” i suggested.

I think, hindi niya kayang magtrabaho ngayon.

She looked at me, with her reddened eyes. Gusto niya bang umiyak, pero pinipigilan lang niya dahil kasama niya ako?

She stood up and said, “Sige, i will go home.”

“Wait,” i grabbed her arm, “ Ihahatid na kita pauwe.”

“Pero may practice pa kayo.”

“Practice? Sa tingin mo ba, magkakapractice pa kami matapos ang pangyayari? Malamang na wala ng practice na maganap. Isa pa, inaasikaso pa ng lahat ang tungkol sa issue nating dalawa. Kaya, i will take you home. Tutal naman, i will be your fake boyfriend starting today.”

She looks down and then nods, “Okay.”

Gamit ang Van ng company ay inihatid ko siya pauwe.

She is just looking outside the window of the van. It is so quite and awkward at the same time. At hindi ko maiwasang macurious sa iniisip niya ngayon.

Oo nga pala, kamusta kaya si Coups? Alam na kaya niya ang tungkol sa kanila ni Jisoo?

Sa tingin ko, parang hindi pa. Dahil kung sakaling alam niya, he won’t let it pass. Mas kilala ko siya bukod sa ibang members. Ayaw na ayaw niyang nasasaktan ang minamahal niya sa buhay. If malaman niya na iniwan ni Jisoo ang kapatid niya, malaking gulo ‘to.

But, in the first place, bakit ba kasi pumunta rito ang kapatid niya?

Nakarating na kami sa harap ng dorm namin at sa harap naman ng apartment na tinitirhan niya. Bumaba na kami sa van at nagpaiwan na ako.

“Salamat,” walan gana niyang pasasalamat. Then tumalikod siya mula sa akin at umakmang aalis.

“Sandali, Don’t you mind drinking some tea with me?”

Huminto siya sa paglakad at tumingin, “Tea?”

“Bakit, hindi mo ba type yung tea? Ahmm kape?”

“Hindi na. Salamat nalang,”

“Hay naku, sa tingin mo ba aalukin talaga kita dahil gusto kitang painumin ng tsaa o kape? Inaalok kita dahil gusto kitang makausap.”

“A, ganun ba.”

“Yup, tara sa dorm. Let’s talk.”

I invited her inside. Medyo marumi yung kapaligiran sa loob ng dorm. Well, siguro naiintindihan naman niya ‘to kasi puro mga lalaki ang nakatira.

She is sitting in the sofa while i am preparing some coffee for us.

“Hindi ko alam ang timpla na gusto mo,” i said then put her coffee above the center table.

Kinuha niya ito at humigop. Napansin ko na napakunot siya ng noo. Bakit kaya? Masama ba ang lasa?

“Ang tabang,” she complained.