Just like that

Chapter 7

A loud knock disturb her while reading the updates for the status of their company.

Pakatapos ng nangyari sa conference room kanina ay inabala niya ang sarili sa trabaho. Ni hindi na nga niya nakuhang mag tanghalian.

She didnt even bother to look up if it's Jeremy or not. She continue to read.

Sales of the company, the products and the imports and outports. Napahilot siya sa sentido niya at nagpatuloy sa pagbabasa.

There's a chart says that the company is doing great. That the feedback on their last product is a blast. She's really amazed sa Dad niya dahil kahit may ka-tandaan narin ito naka-kaya paring i-manage ng mabuti ang kompanya. Eh siya nga kailangan niya pa ng kasama ng kaibigan niya.

Ngayong naalala niya ang kaibigan niya, hindi ito nagpaparamdam sakanya. Napakunot ang noo niya. Mamaya nga at matawagan ang bruhang yon.

Ipag-papatuloy na sana niya ang pag babasa ng may tumikhim sa harap niya at nagsalita.

"You seemed so very very busy, My Mary Jane." Nanalaki ang mata niya sa nakita at walang pakundangan na napatayo at tili.

"Niccolo! Oh my god!" Sabi ko sabay lambitin sakanya.

"Whoa whoa! Hang in there, Nat. Sobrang na-miss mo naman ata ang ka-gwapuhan ko huh?" Sabi nito sabay pogi pose with matching taas baba ng kilay.

Sinapak ko nga. I rolled my eyes.

"Che! Unggoy na to! Gwapo ba yan, ha? At bakit ngayon ka lang? Sabi mo sa isang buwan ka dadating galing Germany, eh anong buwan na ngayon? Naubusan na ba kayo ng kalendaryo doon ha?" Kunwaring irap niya. Natawa ito sa inasal niya.

Lumapit ito sakanya and hugged her. She felt nice. When Niccolo is around she felt peace and comfort.

"Sorry na, My. Marami pang pina-handle na projects sakin dun si Dad." Naka-ngusong sabi nito. Nagpapa-cute nanaman.

"Tumigil ka sa kaka-nguso mo dyan. Hindi bagay sayo. Gurang kana nag-gagaganyan ka pa." Segunda niya.

"Sus, tampo ka lang eh. Buti pa si Baby natin hindi nagalit nung nag explain ako. Eh ikaw, tignan mo. Talo ka pa ng bata oh! Mas nakaka-intindi!" Pang aasar pa nito sakanya.

Huh? Nakakunot nanaman nuo niya. She heard him chuckle. Sinamaan niya nalang ito ng tingin. Nakalusot nanaman to sakin ah?

"C'mon! Let's go out. My sidekick is waiting for us at the looby." Her eyes widened and she saw him grin widely.

Wala na siyang ibang nagawa kundi mag-patangay sa lalaking naghila sakanya. Binilinan niya nalang si Jeremy bago siya umalis ng opisina.

She sighed. Pag dating talaga dito sa lalaking to palagi nalang siya natatalo. Pero wala naman sakanya yun. Simula nung High school eh ganyan na talaga umakto si Niccolo. Mas malala nga lang dati. Pero parang ganun parin eh? Lalo lang din lumala.

"Ano iniisip mo?" Tanong sakanya ni Niccolo habang nasa Elevator sila.

"Wala naman. Iniisip ko lang na mas lalo lang lumala yang pagkaka-luwang ng turnilyo mo sa utak." Poker faced kong sabi.

Napasinghap ito.

"Ay, Grabe siya oh. Tampo ka pa nyan? Eh andito na ako." Umakto pa ito na parang bakla. Napatawa ako. Siniko-siko pa ako habang kung ano ano ang sinasabi.

The elevator halted and nung nakalabas na kami may bigla nalang na yumakap sa mga binti ko.

"Mooommmy!" I looked down and saw my baby hugging me and smiling widely at me.