Just like that

Chapter 19

"Is he fine, Nurse?" Nag aalalang tanong niya sa Nurse nang inaayos ang benda sa may braso ng anak niya.

Tinignan niya ang anak na nakalabi ay namumuong luha sa gilid ng mata nito. Hindi niya pa malapitan ang anak dahil nilalagyan ito ng cast sa may braso dahil nabalian ito.

Nang matapos ilagay ng nurse ang cast sa braso ng anak ay dali-dali siyang lumapit dito.

"M-mom." Nakalabing sagot nito at halatang pinipigilan ang iyak.

"Ssh. Baby. Andito na si mommy. Does it hurt?" Tanong niya rito at hinaplos ang pisngi nito. Tumango naman ito at tuluyan nang napaiyak. Yumakap naman ito sakanya gamit ang braso nitong walang benda.

"Wag mong pag aalalahanin si mommy ng ganun ha? Please, mark. Ayoko nang maulit yun, baby." Sabi niya rito at hinaplos ang likod nito para tumahan. Tumango nalang ito at lalong lumakas ang iyak.

"Tahan na, baby." Pag aalo niya rito.

"S-sor-ry, m-mommy. Pasaway si, mark." Sigok sigok nitong sabi. Napangiti siya dito. Hinawakan niya ito sa balikat para mapaharap sakanya. Pinunasan niya ang ma luha nito sa pisngi.

"Can a kiss from mommy take the pain away from your booboo?" Malambing niyang tanong dito. Napangiti naman siya lalo ng tumango ito.

Hinalikan niya ang braso nitong naka-benda.

"There. Gagaling na yan kasi ni-kiss na ni mommy." Ngiti niyang sabi dito.

Nilongon niya naman si Niccolo at nakitang kinakausap ang nurse. Napalingon rin siya aa kabilang banda ng kwarto ng mahagip ng mata niya si Remyr na nakatitig sakanilang dalawa ng anak niya.

Maybe he knew by now...

"C'mon, Big guy. Time to go home and rest." Sabi ni Niccolo at binuhat ang anak. Nagpaubaya naman ang anak at yumakap nalang at nauna nang lumabas sa clinic.

"Mam, paki-sign nalang po nito." Sabi sakanya ng nurse ng may inabot sakanyang papel.  Binasa naman niya ito at tungkol ito sa clinic agreement sa school para sa gurdian ng bata. Pinirmahan naman niya ito agad at nagpasalamat. Lumabas na siya roon.

Naramdaman niyang sumabay sakanya sa paglakad si Remyr. Hinawakan siya nito sa kamay kaya napatigil siya. Tinitigan siya nito sa mata at napatitig narin siya rito. Kita niya ang halo halong emosyon sa lalaking mahal niya. At kinabahan siya rito.

"May plano ka pa bang sabihin sakin ito?" May diing sabi nito sakanya. Humigpit ang hawak nito sa kamay niya.

"When are you going to tell me that that child is mine?!" Sigaw nito sakanya. Napapikit siya.

"Dont you just close your fcking eyes on me now, Natalie Ross! Now what? Na-pipe kana ba ha? It's been what? 5 long fcking years and you didnt bother to fcking call me or tell me about our son!" May diing sabi nito sakanya.

"How can you be so sure that he is really your son?!" Ganti niya rito.

Mapakla naman itong napatawa.

"I am damn sure. Damn fcking sure because I am looking at my image when I was young. I am damn fucking sure because I am spitting image of my son! And I am damn sure because when I look into our son's eyes I can see mine. So stop it. Alam kong akin siya, galing sakin."

Walang namumutawi sakanya. Lahat ng pinaghandaan niyang paliwanag para dito ay biglang naglaho na para bang bula. And there's no more use of denying it.

"I-im sorry. I'm planning to tell it you pakatapos ng may nangyari satin sa Cebu but this happened. Remyr." Hahawakan sana niya ito sa kamay pero umiwas ito. Napailing naman ito.