Just like that

Chapter 12

"Can you atleast take a Vacation leave? Dont stress yourself, My."

Kausap niya sa telepono si Niccolo. Sinabi niya kasi ritong napapagod siya ngayong dalawang kompmanya ang hawak niya.

"But, Niccolo. You know Dad is still having a therapy. I cant take a leave. I am doing this for dad."

Nag babasa siya ng mga mails sa macbook niya pero hindi siya makapag concentrate kasi kausap niya si Niccolo.

Napabuntong hininga nalang si niccolo dahil alam niyang wala naman na itong magagawa dahil sinabi niya na.

"Fine.  I'm just concern. Tumawag sakin kahapon si Mark at sabi niyang gabi na raw ay gising ka pa at nakaharap sa laptop. Ni halos hindi mo na iniintindi yang sarili mo. Namimiss kana rin daw niyang kalaro." Tuloy tuloy na sabi nito na ikinagulat niya.

"Mark did?" Di siya makapaniwala.

"And he is crying, Natalie Ross. Can you please have time for our son? Ibaba ko na to." Madiing sabi ni Niccolo.

"W-wait --" But the line went off.

These past few weeks sobrang abala niya dahil sa Overseas meetings and conferences na dinadaluhan niya.

Halos tumira na siya sa opisina ng Ama niya.

But Mark.

Hindi niya alam na ganun na pala ang nararamdaman ng anak niya. Tinatawagan naman niya ito pero palagi naman silang nagkakatuwaan.

Naiiyak siya sa kapabayaan niya sa anak niya.

Dinial niya ang telepono sa bahay ng mga magulang niya.

"Hello, Saite Residence." Sagot ng isang katulong.

"Hello, Neneng. Si Ate Natalie mo ito. Andyan ba si mark?"

Iniwan niya muna pansamantala ang anak niya sa bahay ng mga magulang niya dahil nga sa madalas niyang pagpunta sa ibang bansa.

"Ay, Mam! Wara gud tabi si bibi mark! Umalis kasama mama niyu!" Sagot nito.

Gusto niyang marinig ang boses ng anak niya.

"Ganun ba. Sige. Salamat, neng."

"Welcome, ati!" At binaba na niya.

Napabuntong hininga siya. Mamaya ay kukunin niya ang anak niya at kakain sila sa labas. Babawi siya sa anak niya.

"Meeting adjourned." Dismiss niya at iniligpit ang gamit. Tinignan niya ang relo niya at nakitang 5:30 na.

Nakakapagod.

Nagsilabasan na ang mga board at ibang empleyado. Nakita niya ang secretary niya.

"You can go home now." Sabi niya rito at nagpasalamat naman ito.

Ngayong hapon kasi ay nasa sarili niyang kompanya siya. Inasikaso niya ngayon ang kulang at nagpatawag ng meeting. Nagsimula ang meeting ng mga alas tres ng hapon. Napagod ang kaniyang katawan.

Bago siya lumabas ay nag retouch muna siya ng kaonti. Maya maya ay nasa Parking na siya at minamaniubra na ang sasakyan niya.

Dire-diretso siya palabas ng Parking at tinahak ang daan papunta sa bahay ng magulang niya.

Binuksan ang malaking gate ng bahay ng magulang niya at sumalubong sa kanaya ang Fountain na may dancing lights. Nakita niya ang kotse ng mga magulang niya at nanfito rin ang sasakyan ng kapatid niya.

Kuya is here.

Simula kasi nung nag college ay humiwalay na sakanila ito. Gusto raw maging independent. Pumayag naman ang mga parents namin pero may kondisyon. Uuwi raw ito paminsan minsan sa bahay. Nagbilin rin si Mom na huwag daw dun mag uuwi ng babae. Napatawa siya dun dahil napaka-inposible. Ang kuya niya? Eh matinik rin yan sa chix eh. Babaero din. I remember mom said to kuya when we were having a dinner that time