Just like that

Chapter 20

"Mister, I mean Dad, where are we going?" Tanong ng anak niya na nasa backseat na tinitignan ang mga nadadaanan namin. Nilingon naman siya ng ama at sinabing. "We are going to your grand parent's house, baby."

"Grand parent's?" Tanong naman ng anak niya na napalingon sakanya. Ngumiti naman siya rito.

"Yes, baby. We will go to your dad's parent's house." Sabi niya. Tumngo naman ito.

Her phone beep and she fished it in her pouch. It's Niccolo.

Dy: Good morning, my. Take care. Can I call for our little rascal?

She smiled on what she read.

To Dy: Good morning, too. You can call.

And just in split seconds her phone rang. She swiped it to answer the call.

"Dy, Hi. Kausapin mo si Mark?"  Tanong niya sabay sulyap sa anak niya.

"Is that Papa? Papa! Papa! Papa! Can I talk to him?" Tanong ng anak niya at sinigaw sigaw. Inabot naman niya ang cellphone niya at agaran namang kinuha iyon ng anak niya. Muli siyang humarap sa unahan.

"Hello, Papa! I miss you! Yes! Spiderman!" Her son said out loud then giggled. Napangiti naman siya. Pero agad din nabaling yun nang nagsalita ang katabi niya.

"Is he that really close to Niccolo?" Tanong nito na walang emosyon sa mukha at mahigpit ang kapit sa manibela.

"Uh, yeah. Niccolo can stand mark's capricious, they are always talking about spiderman stuffs and anything else." Paliwanag naman niya.

Tumango na lamang ito bilang sagot. She held his hand and he flinched by just the mere of her touch. She looked at him at hold his hand tight.

"Remyr, Please." Sabi niya rito. Binawi nito ang kamay at nag-iwas ng tingin.

"Let's not spoil the mood. Not now, Natalie Ross." Sabi nito. Tinignan niya ito at napabuntong hininga.

Nag-park si Remyr sa isang malaking garahe.

Nilingon niya ang buong paligid. Wala paring nagbabago simula nung nakarating siya dito. Mas lalo lang gumanda.

The green garden on the side with so many different kind of flowers. The fountain on the side.  The mansion is just like in the houses of San Francisco in USA but this is way more a lot bigger. The calm colors of it makes your eyes rest.

"Woooow! The house is so beautiful, mom. I want to live here." Singit ng anak niya sabay talon pakababa ng sasakyan ng Daddy niya.

"Yes, you will. What's mine is your's also son." Sabi ni Remyr

Hinawakan naman agad nito ang kamay ng daddy niya at naglakad patungo sa direksyon niya na hila-hila ang ama nito.  Nang makalapit ay kinuha ng anak niya ang kamay niya at nagpatuloy sa paglalakad habang daldal ng daldal tungkol sa bahay kung gaano ito kaganda.

She heard Remyr chuckled. She looked at him with a questioning look.

"He is so cute. Manang mana sayo. Aakalain mong tahimik sa una pero pag naging komportable na sayo nagiging madaldal na." Sabi nito na ikinalaki ng mata niya.

"Oy, anong ako? Sino kaya ang pilyo sa atin noon? Kung malaman mo lang ang mga kalokohan niyan ng anak mo." Sabi niya rito. Hindi nila naramdaman na nakabitaw na pala ang anak nila sa mga kamay nila at dire-diretsong pumunta sa double doors a nakasara pa.

"What? Magkasama tayo noon? Dont deny it, baby. Pilya karin noon." Sabi nito sabay taas baba ang kilay.

Nangunot ang noo niya. Kanina galit ito sakanya pero ngayon? What is he really up to?