Just like that

Chapter 14 -

"Baby, where are you? Nandito na ako sa condo mo." I called Remyr coz we were about to meet at his condo. Sabay kaming mag didinner.

"Nat, I'm sorry but I think i can't make it there. Marami pa kasi akong aasikasuhin dito." Sabi naman nito.

Her heart sank on what he said. She sighed.

"Okay. I'll just go home nalang." Mahina niyang sinabi.

Tinignan niya yung niluto niyang Chicken Curry with Sweetened Corn for side dish sa lamesa. Yung paborito nito. May plano pa naman sana siyang i-surprise ang boyfriend. Palagi nalang kasi itong nasa trabaho.

Pinipigilan niyang wag mainis at maiyak. Pero iintindihin nalang niya ang sitwasyon nila.

"I'm sorry. Akala ko kasi wala na akong meetings yun pala meron." Paliwanag pa nito.

"No, it's fine. Unahin mo na muna yan, okay?" Nananalangin siyang hindi mapansin ang pag iba ng boses niya.

"Okay, baby. I have to go. I'll just call you. Love you."

Then the line went off.

She cant help but to cry silently.

She stood up from the couch and walk straight to the dining table. Tinakpan nalang niya yung pagkaing inihanda sa lamesa. Ibinalik narin niya yung mga plato.

Tanghale pa siya nasa condo ni Remyr para paghandaan yung Dinner nila. Matagal tagal narin kasing hindi sila nagkikita dahil busy na ito sa pag tatrabaho. Siya naman ay Nag O-OJT na. Kaya madalang na silang magkita. Hanggang Tawag at Text nalang sila ngayon.

Pinatay niya lahat ng ilaw sa condo at lumabas na. Pakalabas niya ay may nakita siyang babae.

Namumukhaan niya ito. Pilit niyang inaalala kung nakita niya na ba ito kung saan.

Tinignan siya nung babae tas sa pintong sinarado niya.

"Uh. Hi! It's Remyr's unit, right?" Sambit naman nito.

Hazel brown eyes, tiny nose, heart shape lips and an auburn hair, has an perfect place of curves. It means Hot and Gorgeous.

Nakaka-insecure ang kagandahan ng babaeng to.

Napatango nalang siya.

"Is Remyr home?"

Umiling lang siya.

Parang kilala niya talaga tong babae eh. Nakita na niya to.

"Oh, I might go back here some other time, then. So, I gotta go." Ngiti nito sabay alis.

Nanlamig siya nung naalala niya kung saan niya nakita yung babae.

The girl on the Valentines Ball.

Three weeks had passed but Remyr is always busy. Siya na yung gumagawa ng paraan para magkita sila pero parating saglit lang yon. Kung minsan pa nga ay hindi niya ito naaabutan sa Opisinang pinag ta-trabahuhan. Kahit lunch nito ay okupado rin.

Masakit. Nababalewala nalang siya.

Sa tatlong linggo ganon palagi. Ni hindi narin nitong makuhang tumawag o mag text lamang. Kung hindi pa siya tumawag hindi pa siya nito maaalala. Puro nalang "sorry", puro nalang "I need to go", Puro nalang "May meeting ako".

Ayaw niyang mag sawa. Ayaw niyang mapagod sa sitwasyon nila. Pero lahat nung pag iintindi niya siguro ay naubos na.

Alam niyang may mali. Ang pang lalamig nito pero eto siya, nagpapakatanga.