Just like that

Chapter 11

3 months had passed and matatapos na ang pagiging Second year student ko. And 3 months had passed simula nung insidente sa sasakyan. Yung mga sinabi ni Remyr.

And true to his words he courted me. Akala ko nga pinag ti-tripan niya ako pero nung sinabi ko sakanya na baka bored lang siya kaya niya ginagawa yung mga bagay na yun ay nagalit siya.

"Maybe you are just bored that's why you're doing this and needing some entertainment that's why." Sabi ko dito ng hindi tumitingin sakanya.

Nasa soccer field kami ngayon dahil kakatapos lang ng Practice Game nila. Niyaya niya akong panuorin ko raw siya at pumayag naman ako. Kasama ko kanina si Niccolo pero umalis na ito dahil may kailangan pang daanan si Library na libro.

"How can you say that? Me? Fcking bored? I am pursuing you because I like you! And i dont need someone to fcking entertain me!" Napangiwi siya sa mga lumabas sa bibig nitong mura.

Tumingin aiya dito. She can see anger on his eyes and dissapointment.

"Ross, please. Can't you see i'm sincere? I am doing this because this is what my heart wants me to." Napapaos nitong sabi.

"Give me a chance, please."

She can still remember his eyes on that day that they talked.

Everyday Remyr always check on her, sabay silang pumapasok dahil sinusundo siya nito sa condo niya. Sabay rin silang kumakain ng lunch minsan kasabay rin nila si Niccolo. Di parin maiwasan ni Remyr na magselos dito at pinamumulahan siya ng mukha tuwing sinasabi nito na nagseselos siya.

Pinark nito ang sasakyan sa may parking lot ng condo niya. It's already quarter to 8 at kakauwi lang nila galing school dahil may kailangang siyang tapusin na Research Paper at nagbabase siya sa Libro na nasa Library. Hindi niya ito mahiram dahil hindi daw yun pwedeng mai-uwi at hindi niya na inalam ang dahilan. Kaya palagi siyang nag mama-aga sa library para makauna sa libro.

Ngayong araw kasi ay wala namang gagawin at half day lang ang pasok niya. Naisipan niyang mag stay nalang sa library paka-hapon para tapusin ang Research Paper. Kinahapunan nag text sakanya si Remyr kung asan siya.Sinabi niyang nasa library siya. Pumunta naman ito doon.

"Uhm. Thank you sa paghatid." Sabi niya na nahihiya.

Napatawa ito.

"So cute, baby. Until now nahihiya ka parin ba sakin?" Pinamulahan siya ng pisngi sa sinabi nito

Siguro kahit anong gawin niya naninibago parin siya sa lahat ng nangyayari sakanya. Dahil ang lalaking mahal niya ay nililigawan siya ngayon.

Tumikhim siya.

"Uh. Sorry k-kung ganito ako. This is my first time and.."

Hindi niya madugtungan ang sasabihin niya dahil hindi pa ito ang tamang oras para sabihin ang nararamdaman niya. She wants Remyr to prove it to her that he is really worth of her love and trust. Tho kahit alam naman niyang bibigay din siya para dito. Napabuntong hininga siya.

"Uhm. Goodnight."

Nagtaas siya ng tingin dito sabay halik sa pisngi at mabilis na lumabas sa sasakyan.

Damn it. Kinikilig ako. Letche. Yung ngiti niyang abot tenga.

"Niccolo, can you accompany me?" Tanong niya kay Niccolo na kausap niya sa telepono.

"Why, Mary Jane? You okay?" Rinig niyang paos ang boses nito at kakagising lang.

She smiled because of his concern.

"Well, nothing.. And i'm fine. Where are you by the way? You not coming to school?" Kunot noo niyang tanong dito.

He chuckled.

"One by one, Mary jane." Segunda nito.

She pouted.

"Come on, please. I'm hungry. I didnt eat breakfast at home. Ayoko kumain mag-isa"

She rant. Hmp

Narinig niya ang pag buntong hininga ni Niccolo sa kabilang linya and said "Okay, okay. White flag, lady. Let's eat some breakfast."

"Yeeeey! Thanks, Spiderman! The best ka talaga! Hurry up! I'm famish."

"I'll be there in 15." And the line went off.

Beep beep

She looked at her phone and she got one message.

Remyr Aigara:

Good morning, baby.

She can't help but to feel butterflies in her stomach but eventually it dissapear and pain evaded.

She let go of that thought. Hindi niya alam kung seryoso ba talaga sakanya si Remyr.
Ilang araw narin siyang di masyado nakikipag communicate at kung mag yayaya naman ito ay sasabihin niyang may usapan sila ni Niccolo.

Sa tingin niya hindi pa ito nakakahalata.

"Hey."

Nanigas ang katawan niya sa narinig niyang boses.

It's his voice.

Nilingon niya ito na may kasamang ngiti. O hindi niya alam kung ngiti ba talaga yun o ngiwi.

Sumalubong sakanya ang seryosong tingin ni Remyr.

"I texted you. And youre not replying."

Got there, ross.

Napa-iwas siya ng tingin.

"Are we cool, ross?" Tanong naman ulit nito.

Napapikit siya.

"Yeah. Bakit naman hindi?" Sabay tawa niyang di masaya pakinggan.

"Seems not." Remyr said.

Tinignan siya nito ng mabuti at tinitigan ng matagal.

Napaiwas siya ng tingin. She cannot take the intensity of his stare.

"Kanina pa ako dito. And i've been following you. You are just staring at your phone when i Texted you. But when you and Niccolo talked it seems like your eyes is pouring some rainbow in it."

So he followed me.

"Why are you here?" She asked. Not minding what Remyr said earlier.

"I came here beacause you are here." Sabi nito na nakatitog sakanya. Yan nanaman ang titig ni remyr na nakaka tunaw. Feels like i'm an ice cream that would melt with just a stare.

Tumikhim siya.

"Mary Jane." Napalingon siya sa nakatayong lalaki sa harapan at nakita niya si Niccolo na medyo hinihingal dahil siguro sa pag mamadali.

Tumayo siya at sinalubong ng friendly hug si Niccolo.

"Good morning, nic." Bati niya rito.

"Morning, mary jane." Sabi naman nito pero nakatingin kay Remyr.

Bumaling siya kay Remyr at ngumiti.

"Uhm. Hey. Alis na kami. Hinintay ko lang na dumating si Niccolo."

Paalam niya rito. Pero nakatingin lang si Remyr sakanilang dalawa.

She is fighting her feelings na wag kang magpapaka mahina sa harap ng lalaking ito. No.

"See you around."

Niyaya naman niya na si Niccolo na lumabas at sinabing sa iba nalang sila mag breakfast.

I dont know. I dont know now.