Tantei High (Erityian Tribes, #1) | Published under Pop Fiction

Chapter 12 - First Case: Her Dying Message

It must be her.

Ang lakas ng tibok ng puso ko. I wanted to tell them my deduction but I was afraid. Baka kasi mali ako at magkaroon sila ng impression na nagmamarunong ako.

Napatingin ako sa kanila na abala pa rin sa pictures at handwriting ni Ms. Bianca mula sa notebook niya pero napaiwas din agad ako nang makita ko ang mga mata ni Hiro. I closed my mind to hid my thoughts from him.

Napabuntong-hininga na lang ako dahil feeling ko ay sasabog na ang utak ko anytime. To think na wala pang isang lingo ay naka-encounter agada ko ng isang murder case.

"Papunta na rito sina Sir Hayate at Sir Ryuu," sabi ni Akane sa amin at after a few minutes ay dumating na nga ang dalawa. Pareho naman silang umiling kaya nagkatinginan kaming anim.

"Bakit, Sir? Anong nangyari?" tanong ni Ken.

"This case took a complicated turn," sagot naman ni Sir Ryuu. "Nalaman kasi naming ang pagkamatay ni JC, her boyfriend, is a possible murder case, too."

Nagulat naman ako sa narinig ko. However, unlike the rest of us, Sir Hayate looked bored. Did he already solve this case?

"What did you find, Sir?" tanong ni Reiji.

"Contrary to what Bianca had told us, there are witnesses saying she pushed him, leading him to be run over by a car."

Akane and I gasped after hearing that.

"So, is this an act of revenge for what she did to JC?" Akane muttered. "That means, mas may dahilan silang tatlo na patayin si Ms. Bianca."

"Yes," sagot ni Sir Ryuu.

Pagkatapos no'n ay lumabas muna sila sa kwarto para magtanong naman sa guests na nasa pool area pa rin kung saan sila hinold. Hindi naman ako mapakali sa narinig ko. Kung kanina, ayos na 'yong isip ko, ngayon, mas lalong gumulo.

"Let's reduce the number of suspects," biglang sabi ni Hiro kaya napatingin kami sa kanya.

"I think, mataas ang probability na si Bea ang killer," Akane stated while looking at the photos. "Siya kasi ang nasa banyo before the murder happened. Sinabi niya na umihi at nagsuka raw siya for ten minutes. And Akemi, you saw her right?" Tumango naman ako. "Baka alibi niya lang 'yon at ang totoo, pinatay na niya no'n si Ms. Bianca."

"Pero wala siyang dalang kahit ano noong nabangga niya ako," sabi ko naman. "I mean, 'di ba wala sa crime scene ang murder weapon? That means . . . that means, posibleng nasa murderer pa. She didn't have anything with her that time. And besides . . ."

"Besides what?"

"B-besides, ang hinahon niya noong nabangga niya ako. I mean, parang hindi siya galing sa pagpatay ng isang tao. She—"

"No," matigas na sagot ni Ken at ngayon ko lang siya nakitang gano'n kaseryoso. "Don't underestimate a killer's behaviour. Some of them can remain calm even after killing someone. Some can hide their pleasure and mask them with other emotions. Those kinds are the worst."

"He's right," dagdag ni Reiji. "We shouldn't carelessly conclude just based on one's expressions and demeanor."

"S-sorry," mahina kong sabi at napayuko na lang ako.

"Don't worry, ganyan lang talaga sila ka-strict pagdating sa cases," bulong naman ni Akane. "Sige, Akemi, ituloy mon a ang sasabihin mo."

"Uhm, y-yeah." Huminga ako nang malalim. "I think bandang 8:00 PM, noong nagkabanggaan kami, ay sa garden siya didiretso dahil doon siya nakatingin pero hindi ko na nakita dahil pumasok na ako sa C.R."