Soğuk Esen Rüzgar (Tamamlandı)✔

37. Bölüm: Kimdi Bu Kız?

Yeni uzun bir bölümle herkese merhaba👋 Beğeni ve yorum sayılarını arttırın. Iyi okumalar. Bu bölüme en çok kim yorum atarsa bir dahaki bölümü ona ithaf edeceğim.

Duru'dan

Toprak benden ayrılmıştı ama önemli olan bu değildi. Önemli olan Ecemsuya bunları benim yaptığımı bilmesiydi. Bir şekilde barışırdık ama ya Savaşa bunu benim yaptığımı söylerse o zaman biterdim ışte.

Cebimde ki telefonu çıkarıp Toprağı aradım.
Çalıyordu ama açmıyordu bende mesaj attım.

Toprak ne olur beni affet bir hata yaptım. Seni seviyorum. Kimseye birşeyden bahsetme ben bunu telafi edeceğim. Ne olur senin gözünde böyle biri olmak istemiyorum.

Mesajı gönderdikten sonra inandırıcı olması için whatsappdan ses kaydı da attım. Ağlayarak seni çok seviyorum diyordum.
Beş dakika sonra arayacağını biliyorum. Ses kaydından sonra inanmaması mümkün değil.
Tam da dediğim gibi 5 dakika sonra Toprak aradı. Sesimi ağlamaklı bir tona getirip açtım.

"Alo Toprak. "

"Alo Duru iyi misin? Ne olur ağlama. "

"Toprak nasıl ağlamayayım çok üzülüyorum beni bıraktığına. "

"Duru lütfen biraz kafam karışık. Üzülme seni elbette affedecegim ama henüz değil. Biraz düşünmeme zaman ver. "

"Tamam kendini çok özletme. Görüşürüz. "

"Görüşürüz. "

Telefonu zafer kazanmış bir şekilde gülümseyerek kapattım. Işte bu kadardı keyfim yerine gelmişti. Telefonumdan dnce - cake by the ocean şarkısını açtım ve yatağımdan kalkıp lavaboya girdim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra odama geri döndüm. Hala çalmakta olan şarkıya elimdeki saç fırçasıyla eşlik ediyordum. Bir yandan da kıvırtarak dans ediyordum. Saçımda ki tokayı çıkardım ve saçımı serbest bıraktım. Bir kaç kere etrafımda döndükten sonra elimdeki fırçayla saçımı taradım. Tarağı yatağa fırlatırken giysi odama geçtim.
Kot şort,( şortuma çiçek desenli fular geçirdim) üzerine beyaz yarım askılı tişört, kahverengi bir şapka, beyaz convers ve tamamdım. Tam bir yaz kombini.

Nereye mi gidecektim? Tabi ki alışverişe...
Ayakkabıları mı giydim ve dans ederek odama doğru ilerledim. Artık müzik bitmek üzereydi ve ben şapkamı çıkarıp etrafımda döndüm. Elimdeki şapkayla eğilip seyircilerime selam verdim.
Alkış sesi duymamla kafamı kaldırıp şuan gerçekten karşımda beni izleyen seyirciye baktım. Toprak!

"Üzgünsün diye gelmiştim. Annen odasında deyince çıkıp bakayım dedim. Bir de baktım yanlış gelmişim. Benim beklediğim üzgün bir Duruydu. Ama şuan gördüğüm sevinçten dans eden biri! "

"To-Toprak. Ben şey-"

"Sakın bir daha benim yanıma yaklaşma beni arama bile. Bu sefer herşey bitti. "

"Toprak ben beni affedeceğin için mutluydum. Ve senin yanına gelecektim. "

"Ne? "

"Evet. Sen beni affedebileceğini söyleyince bende sana süpriz yapıp gelicektim. Ve oradan da bir yere gideriz diye düşünmüştüm. "

"Pa-pardon. Tahmin edemedim. Özür dilerim. "

"Önemli değil. Bunu telafi edelim o zaman. "
Toprağa yaklaştım ve dudaklarına küçük bir buse kondurdum. Elini elime kenetleyerek;

"Bugün mutlu olma günümüz. Aramızdaki herşeyi çözeceğiz tamam mı bay yakışıklı? "

"Tamam bayan dansçı. "