Soğuk Esen Rüzgar (Tamamlandı)✔

19. Bölüm: Zorla Kaçırırım

Medyada ki şarkıyı her dinlediğimde ve klibini her izlediğimde ağlıyorum. Umarım sizde beğenirsiniz. Bu bölümü yazarken bu şarkıyı dinlemiştim. Sizde açın dinleyin güzel olacağından eminim :))
Kore fanı olduğumu anlamışsınızdır :D
Iyi okumalar....

--------Ecemsu 'dan --------

"Ecemsu ne yapıyorsun sen?" sesiyle irkildim.
Kafamı çevirip bana bağıran kişiye baktığımda ölme zamanımın geldiğini fark etmiştim. Şimdi sıçmıştım işte. Babamın bana sinirli bakışlarıyla beraber Savaş dan biraz uzaklaştım ve "Baba ben.... " diye söze başlamıştım.
Ama babamın tokatıyla cümleme devam edemedim.
Kafam sağ tarafa doğru bükülmüş ve saçlarım yüzümü kapatmıştı.
Yüzümde 5 parmağında izinin çıktığına emindim.
Bana ilk defa vuruyordu ve kalbimi şuan çok kırmıştı. Hatta ondan nefret ediyorum.
Tabi ki, erkek arkadaşım olduğunu görünce tebrik edip beni desteklemesini, beklemiyordum fakat bu cok fazlaydı. Konuşarak halledebilirdik. Fazla sahiplenici ve ben bu huyundan artık nefret ediyorum.
Neye uğradığımı şaşırdım şuan. Hala kafam eğikti. Içimden ağlamayacaksın diye defalarca kendimi uyarsam da gözyaşlarım firar etmişti. Tokat acıtmıştı evet, fakat beni en çok üzen babamın bana tokat atmasıydı.
Kafamı eski haline getirip yanağımı elimle kapattım. O adamın yüzüne bile bakmak istemiyordum. Savaşa döndüğümde gözlerinde çok şey ifade ediyordu.
Şaşkınlık.. üzüntü... ve öfke.
Kulaklarım uğulduyordu burada daha fazla kalıp güçsüzlüğümü sergileyemezdim.
Aşağı doğru kayarak oradan uzaklaşmaya başladım.
Arkamdan Savaş "Bekle Ecemsu. " diye bağırsada şuan ondan uzak durmam daha iyi olurdu.
Duruyla Toprak ileride kayıyorlardı ama onların yanına tokat iziyle gidemezdim.

Otele girip odamın kapısını açtım.
Kapıyı kitleyip üstümdekilerden kurtuldum. Yatağıma kendimi atıp hüngür hüngür ağlamaya başladım.
Kapı tıklatılmasıyla, derin bir nefes aldım. Sesimin cılız çıkmamasına dikkat etmeye çalışsam da pek becerememişdim.
"Kim o? "
"Ecemsu benim annen kızım açar mısın? " dedi sesinde bile huzur bulduğum kadın.
Ayağa kalktım ve kapıyı açmadan önce kazağımın kollarıyla gözyaşlarımı sildim.
Kapıyı açtığımda annemin üzgün bakışları benim yeniden ağlamama neden oldu. Sarıldım ve omzunda ağlamaya başladım.
Annem kapıyı kapatıp beni koltuğa doğru götürdü. Oturduktan sonra konuşmaya başladı "Biliyorum babanla olanları. Haklısın sana vurmamalıydı. Ama babanı biliyorsun. Bu yüzden Savaş 'dan uzak dur. "
"Yeteer." diye bağırdım ve karşımdaki sehpanın üzerindeki vazoyu yere fırlattım.
"Ben Savaş'ı seviyorum. Ondan uzak duramam. " diye devam ettim hıçkırıklarımın arasından.
Annemin gözünden bir damla yaş geldi ve
"Ecemsu kızım lütfen senin iyiliğin için baban seni koruyor. Daha çok gençsin. Tabi ki erkek arkadaşın olucak hatta evleneceğin biri ama şuan çok erken. Lütfen bari benim için uzak dur Savaş 'dan. Hem bilmiyor musun ondan uzak durmazsan babanın Savaş 'a neler yapacağını? " dedi.
Annem haklıydı babam Savaş 'a zarar verirdi. Ondan uzak durmak zorundayım....
Lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım. Aynaya bakmaya ne kadar korksam da baktım. Tabi ki de şişmiş gözler ve kızarmış surat....
Içeri girdiğimde annem odadan gitmişti yalnız kalmam daha iyi oldu.
Kapının çalmasıyla gözlerimi devirdim. "Kim o? "
"Ecemsu açar mısın kapıyı? " dedi Savaş.
Ondan uzak durmaya çalışırken onun yanımda olması beni daha çok üzüyordu.
"Savaş git burdan."
"Ecemsu aç üstesinden gelebiliriz. Gerekirse babanla konuşurum. "
Kapıya sırtımı yaslayıp yavaşça yere doğru çömeldim. Gözlerimden yaşlar gelmeyi ihmal etmemişti.
"Git Savaş. Her şeyi daha da zorlaştırma. Git! git!  git! " dedim kısık sesimle.

--------Savaş'dan-------

Ecemsu kapıyı açmıyordu. Şuan ağladığını biliyordum. Hıçkırık sesleri geliyordu.
Kapıya yaslandım ve yere çömeldim. Gözlerimi kapatıp Ecemsu yu düşündüm yine o mavi gözleri gelmişti aklıma. Ondan uzak falan duramazdım. Hayır hayır...
Kapıya yumruklarımı geçirdim ve "Gidemezsin Ecemsu benden uzak duramazsın." diyerek ağlamaya başladım.
Neydi şimdi bu? Bu kadar mıydı?
Bitti mi tüm herşey?
Kapı açılınca ayağı kalktım ve o mavi gözlerin kızarıklığıyla kalbim bir kez daha parçalandı.
Içeri geçip hemen sarıldım sevdiğim kadına.
Kokusuna içime çekerken "Gitme beni hiç bırakma ne olur. " dedim hiç bir faydası olmayacağını bildiğim halde.
Ecemsu kollarını benden yavaşça çekerken "Bu seninle son sarılışımız. Son vedamız. Birbirimize son seni seviyorum diyişimiz olacak. " dedi.
Ellerimi kafasının iki yanına koyarak "Hayır bu son değil. Biz hep beraberiz kimse ayıramaz bizi. Babanla konuşalım olmaz mı? " dedim.
Ecemsu ellerimi çekip "Hayır Savaş. Bu kadar bitti herşey git artık. " dedi.
Dudaklarına yapıştım ve öpmeye başladım. Ecemsu karşılık verince daha da kuvvetlendi öpüşmemiz.
Yavaşça çekildim "Seni bırakamam. Şimdi senin için gidicem ama geri dönücem. Benden uzak durmaya çalışma çünkü sen bensiz bende sensiz olamam. " dedim ve kapıyı açıp gittim yanından. Şimdi babasıyla konuşma zamanıydı. Ecemsuya tokat attığında ne kadar sinir olsam da Ecemsu için birşey dememiştim.
Dışarı çıkıp etrafa baktığımda Duru ve Toprak bana doğru geliyordu.
Duru hemen "Savaş Ecemsu nerede? " diye sordu.
"Ecemsu sana anlatır. Şimdi odaya git ve Ecemsu nun yanında ol. Toprak sende benimle gel. "
Toprak kaşlarını çatıp "Bana emir veremezsin. Ayrıca ne olduğunu söylersen ona göre gelirim. "
"Ecemsu nun babası bizi öpüşürken gördü. " dememle Duru ve Toprak birbirine şaşkın bakışlarla bakıyordu.

---------Duru'dan---------

Toprakla kaydıktan sonra akşam yemeği yemiştik.
Bir sürü fotoğraf çekildik. Toprağın beni tek çektiği fotoğrafa bayılmıştım.
Multimedya 👆👆👆👆
Instagrama fotoğrafımızı koyduktan sonra Toprağın instagramına baktım.
Bir tane fotoğrafının altına bir kızın yazdığı yorumla donup kalmıştım.
'Aşkım bensiz nasıl fotoğraf çekilirsin. Akşama gelirim telafi edersin artık. ' yazmış. Toprak da cevap olarak
'Tabi ki telafi ederim. :*' yazmış bide öpücük koymuş. Fotoğrafın ne zaman paylaşıldığına baktığımda 1 ay önce olması içimi rahatlatsada yinede Toprağın böyle bir şey yapması beni sinir etmişti.
Toprak bana birşey olduğunu fark etmiş olacak ki "Aşkım iyi misin bir şey mi oldu? " diye sordu.
"Bilmem bir şey olursa telafi edersin dimi? " diyerek telefondaki yorumu gözüne soktum.
Toprak suçlu bakışları atarken ben sandalyeden çoktan kalkmış gitmeye başlamıştım.
Toprak kolumdan tutup beni kendine çevirdi "Duru bir ay önce sevgilimdi şuan sen varsın. Ayrıca ben o tip kızları sevgiliden ziyade başka bir şey olarak görüyorum. Anladın dimi ne demek istediğimi? "
"Benimle oynuyor musun? Her gün altında başka bir kız var dimi? " dedim. Demez olsaydım....
"Lan ben seni seviyorum ne başka birisini altına alması? Senden başka birine bakmazken böyle düşünmen çok saçma. Bana güvenmiyor musun? " diye sordu.
Hiç bir cevap vermeyince de omuz atıp yanımdan gitmeye başladı. Arkasından otele doğru giderken Savaşla karşılaştık..
"Savaş Ecemsu nerede? "

-------------Toprak'dan----------

Savaşın dediğiyle donup kalmıştım.
"Ne-nereye gidiyoruz? " diye sordum Savaş a.
Savaş hiç tereddüt etmeden "Ecemsu nun babası ile konuşmam lazım."Dedi.
Duru kafasını hayır anlamında sallasa da ben göz kırpıp Ecemsu nun yanına gitmesini işaret ettim.
Yanımızdan ayrılınca bizde Savaşla Ecemsu nun babasının yanına gittik.
Bizi karşısında gördüğünden pek de memnun değildi. Kaşlarını çatmış bize bakarken Savaş hemen söze girdi
"Biz birbirimizi çok seviyoruz ve bizi kimse ayıramaz okulumuz bitincede kızınızla evlenmeyi düşünüyorum. "
Adamın zaten sinirli olan yüzü Savaşın söyledikleriyle daha da korkunç bir hâl aldı.
"Kızımın 5 metre yakınında görmeyeceğim seni. Sizin gibiler sırf para için yapar bunları. Söyle ne kadar istiyorsun? "
Yok artık bu adam kendini ne sanıyordu. Ecemsu hiç bu adama benzemiyordu.
Savaş elini kendini zor tutar gibi sıkmış Yunus denilen adama bakıyordu.
Savaşın kolundan tutarak "Sizin gibiler de parayla herşeyi satın alabileceğini zanneder. Maalesef Savaş ve Ecemsu nun aşkını satın alamazsınız. Buna Savaş dan önce ben izin vermem. " dedim ve Savaşa "Hadi yürü Savaş gidelim. " dedim.
Adam şok olmuş bir şekilde bakakalırken umursamayıp otele ilerledik.
Duru nun Ecemsuyla birlikte olduğunu bildiğimden hemen onun odasına gittik.
Kapıya vurduğumda Duru açmıştı.
Içeri Savaşla girdik. Ecemsu koltukta oturmuş bize bakıyordu.
Mavi gözlerinden eser yoktu. Kıpkırmızı ve şişmişti gözleri ağlamaktan.
Savaş Ecemsu nun yanına oturdu ve "Gidelim buradan olmaz mı? " diye sordu.
Ecemsu kafasını hayır anlamında salladı ve "Olmaz Savaş. Sana benden uzak durmanı söyledim. Babamı tanımıyorsunuz. Seni benim yanımda bir daha görürse çok kötü şeyler yapar sana. " dedi.
Savaş Ecemsu nun ayaklarının altından ellerini geçirdi ve kucağına aldı.
"Madem sen istemiyorsun o zaman bende seni zorla kaçırırım. "

Bölüm biraz kısa oldu sanki?
Bunun için üzgünüm. Okuldan dolayı uzun süredir yeni bölümü yazamazdım.  Bu bölümü bu yüzden aceleyle yazdım umarım beğenirsiniz. Bir daha ki bölümde görüşmek üzere :*